نیّت روزه پیش از ظهر که به گمان حائض شدن ترک شده
زنی که فکر میکرد حائض شده یا خواهد شد نیت روزه ماه رمضان را سهواً ترک کند ولی تا قبل از ظهر نیت کند آیا روزهاش صحیح است؟
اگر کاری که روزه را باطل میکند انجام نداده مانعی ندارد.
اگر کاری که روزه را باطل میکند انجام نداده مانعی ندارد.
كسى بگويد صبح شده و انسان به گفته او يقين نكند يا خيال كند شوخى میکند و كارى كه روزه را باطل میکند انجام دهد بعد معلوم شود صبح بوده، روزهی او باطل بودهاما فقط قضا دارد و کفاره ندارد.
جويدن غذا براى بچه اگر چيزى از آن فرو نرود روزه را باطل نمیکند و اگر بدون اراده به حلق برسد اشكالى ندارد، ولى اگر از اوّل بداند بیاختیار به حلق میرسد روزهاش باطل است و قضا و كفّاره دارد.
اگر زن بعد از اذان صبح از خون حيض يا نفاس پاک شود نمیتواند روزه بگيرد، هرچند مستحب است اعمالى كه روزه را باطل میکند ترك كنند.
اگر میدانسته که وقت برای غسل یا تیمم ندارد احتیاط واجب آن است که قضا و کفاره بجا آورد ولی با توجه به اینکه اذان صبح را در ماه رمضان کمی زودتر از صبح میگویند میتوان هنگام اذان بهسرعت غسل کرد.
هرگاه كسى بهواسطه مسافرت يا بيمارى روزه نگيرد نمیتواند همسر خود را وادار به جماع نمايد و اگر او را اکراه كند گناه كرده، ولى لازم نيست كفّاره او را هم بدهد.
درجایی كه بايد پیدرپی روزه بگيرد اگر در وسط يك روز را عمداً روزه نگيرد بايد همه را از نو بهجا آورد.
روزهدارى كه محتلم شده اگر بداند منى در مجرا باقیمانده و درصورتیکه پيش از غسل بول نكند بعد از غسل منى بيرون میآید بهتر است قبلاً بول كند ولى واجب نيست.
چون برائت ذمّه باید از طرف ما که واسطه هستیم تحصیل شود، لازم است از ما اجازه بگیرند.
هرگاه آن پول صرف تغذیه او شود مانعی ندارد، البته اگر هر بار تغذیه او معادل بیش از یک مد طعام شود باید کفاره هرروزه را به مقدار بیشتر محاسبه کنند.
چنانچه عذر شرعی داشته است باید برای هرروز دو نفر مسکین را اطعام کند و اگر عذر عرفی داشته بچهها باید بعداً قضا کنند و نیازی به وصیت نیست، البته اگر عذر نداشته و عمدی بوده است باید 62 فقیر را برای هرروز سیر کند.
دیدن ماه شوّال بهتنهایی براى افطار کافى نیست بلکه باید روز تمام شود و اگر کسى جاهل به مسئله بوده باید قضا کند، امّا کفّاره ندارد و بر کسى که دستور افطار داده کفارهای نیست، هرچند نباید بدون تحقیق مسئله بگوید.