اگر واقعا نمی دانند فرزند متعلّق به کدام است قرعه می زنند و در مورد حکم هم، هر کدام حکم خود را دارند.
حق حضانت قابل واگذار کردن نیست ولی در صورتی که مادر مورد اعتماد نباشد، می تواند به شخص دیگری وکالت بدهد تا از او نگهداری نماید.
حق حضانت قابل واگذار کردن نیست (ولو این که قدرت نگهداری نداشته باشد) ولی استخدام پرستار برای نگهداری با نظارت یا وکالت دادن به دیگری اشکال ندارد و هر زمان خواست او را عزل می نماید.
نمی تواند ولی اگر نیازمند است و فرزند مالی دارد می تواند به مقدار نیاز مصرف کند.
در صورتی که حضانت و تربیت او به آنها واگذار شود در طهارت تابع آنها است.
در صورتی که ماندن بچه در نزد زن مشکلی ایجاد نکند بهتر است با آن موافقت کند و اگر مشکلی ایجاد می کند احتیاط آن است که مهریه را بدهد و بچه را پس بگیرد.
در مورد حضانت : مادر نسبت به دختر تا 7 سال و پسر تا دوسال و پدر در بقیه مدّت حضانت و سرپرستی را بر عهده می گیرند و اگر آنها صلاحیت نداشته باشند حاکم شرع تصمیم می گیرد حضانت را به چه شخصی بدهد و در مواردی که پدر فوت می کند با مراجعه به حاکم شرع در صورت صلاحیت داشتن مادر حضانت به او واگذار می شود، البته در مواردی که حضانت بر عهده ی والدین می باشد نیازی به اجازه ی حاکم شرع نمی باشد. در مورد قیّومیت : چنانچه پدر یا جدر پدری زنده باشند قیّومیت دارند و اگر هیچ کدام از آن دو نباشند یا صلاحیّت نداشته باشند، با اجازه ی حاکم شرع می توان شخص دیگری مانند مادر یا برادر یا عمو یا دایی را به عنوان قیّم مشخص نمود.
در صورت ازدواج حقّ حضانت زن ساقط مى شود خواه ازدواج دائم باشد یا موقّت، مگر این که مدّت ازدواج موقّت کم و کوتاه باشد و در خانه مراقب بچّه ها باشد و ازدواج موقّت هیچگونه تغییری در وضع ایشان ندهد که در این صورت ساقط نمى شود و هرگاه از شوهر دوّم طلاق بگیرد حقّ حضانت باز نمى گردد هر چند احتیاط مستحب آن است که زوج و زوجه در این مورد تراضى و تصالح کنند.
به مقدار خدمتی که به آن کودک می کند می تواند بردارد.
در فرض سؤال قیّم مرتکب گناهی نشده و ضامن نمی باشد.
در فرض سؤال سود مناسب این مدت را به آنها بدهند.
