در فرض سؤال حرمت حاصل نشده و ازدواج او با خواهر آن شخص اشکالی ندارد.
طبق آخرین فتوای ما آنها به یکدیگر حرام نمی شوند، هر چند بهتر است چنین کاری ترک شود.
دراويش يعني صوفيه، عموما گرفتار انحرافاتي هستند. سزاوار است از معاشرت و ازدواج با آن ها بپرهيزيد.
خواهر زن و شوهر خواهر نسبت به یکدیگر نامحرم هستند و باید موازین شرعی ارتباط با نامحرم را در مورد یکدیگر رعایت کنند.
محرم نیستند و در هر حال می توانند با هم ازدواج کنند.
از آیه محصنات فهمیده می شود. آنچه در قرآن اجازه داده شده است ازدواج مرد مسلمان با زن اهل کتاب است که جمعی از فقهاء فقط موقت را مجاز می دانند و جمعی دائم، ولی عکس آن اجازه داده نشده است.
در فرض سؤال باید جدا شود و تا انقضای عده طلاق صبر کنند . اگر در این مدت شوهر مسلمان شد پیوند زناشویی آنها باقی می ماند و اگر مسلمان نشود زن می تواند با دیگری ازدواج کند. ولی در صورت اجبار به ماندن با شوهر که در فرض جدایی همه چیز را از دست می دهد می تواند تا زمان فراهم شدن شرایط با او زندگی کند.
در فرض سؤال رضايت آنها شرط است و مستى مراتب مختلفى دارد؛ اگر به حدّى مست باشند كه هوشيارى را از دست بدهند و درك نكنند رضايتشان فايدهاى ندارد ولى اگر مستى به آن حد نمىرسد و درك دارند مى توان رضايت گرفت. همچنين اگر در غير حالت مستى وكالت بگيرد، كفايت مىكند.
در صورتي که اعتقاد به خداوند يگانه و پيامبر (ص) اسلام داشته باشد ازدواج شما باطل نيست و با زبان نرم و اخلاق مناسب و کمک از دیگران او را از این کارها بازدارید.
فرقه ی مذکور دو گروه هستند؛ عده اى منكر ضروريات اسلامند، نماز و روزه هيچكدام را قبول ندارند كه ازدواج با آنها مطلقا جايز نيست، ولى عده اى به يگانگى خدا و رسالت پيامبر شهادت مىدهند و اگر انكار ضروريات هم كنند به انكار نبوت باز نمى گردد و ما مى گوييم انكار ضروريات بايد به انكار نبوت بازگردد كه در اين گروه نيست پس ازدواج با گروه دوم در صورتى كه بيم آن باشد كه زوج تحت تأثير عقائد زوجه واقع شود اشكال دارد و اگر بيم اين مطلب نباشد حرام نيست ولى بهتر است كه با ديگرى ازدواج كند.
با توجّه به آنچه نوشته اید در صورتی که تقیه کند بهتر است و اگر ممکن نیست جدا شود.
فرقه های مذکور دو گروه هستند؛ عده اى منكر ضروريات اسلامند، نماز و روزه هيچكدام را قبول ندارند كه ازدواج با آنها مطلقا جايز نيست، ولى عده اى به يگانگى خدا و رسالت پيامبر شهادت مىدهند و اگر انكار ضروريات هم كنند به انكار نبوت باز نمى گردد و ما مى گوييم انكار ضروريات بايد به انكار نبوت بازگردد كه در اين گروه نيست پس ازدواج با گروه دوم در صورتى كه بيم آن باشد كه زوج تحت تأثير عقائد زوجه واقع شود اشكال دارد و اگر بيم اين مطلب نباشد حرام نيست ولى بهتر است كه با ديگرى ازدواج كند.
