جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

انسان با دو چيز جُنُب می‌شود: اوّل جماع (آميزش جنسى) دوم بيرون آمدن منى، چه‏ در خواب باشد يا بيدارى، كم باشد يا زياد، با شهوت باشد يا بى شهوت.

مایعى است که از غدد تناسلى به سبب آمیزش یا احتلام در اوج شهوت جنسى از مجراى ادرار خارج می‌شود.

مستحب است مرد بعد از بيرون آمدن مني بول کند تا ذرات باقيمانده خارج شود و اگر نکند و بعد از غسل رطوبتي از او بيرون آيد که نداند مني است يا رطوبت ديگر، حکم مني دارد و بايد دوباره غسل کند.

غسل جنابت را هرگاه براى رفع جنابت و پاك شدن انجام دهد مستحب است، امّا براى خواندن نماز واجب و مانند آن واجب می‌شود، اما براى نماز ميّت و سجده‌ی شكر و سجده‌های واجب قرآن (هنگامی‌که آيه سجده را از ديگرى بشنود) غسل جنابت واجب نيست، بلكه در همان حال نيز انجام اين كارها جايز است، هرچند بهتر است كه براى نماز ميّت و سجده شكر و امثال آن غسل كند.

بهتر است غسل جنابت را به‌قصد احتیاط انجام دهد.

عرق جُنُب از حرام نجس نيست و چنين كسى می‌تواند با آب گرم غسل كند، ولى بهتر است با آب ملايم غسل كند كه عرق ننمايد.