جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

كافى است كه در هر شب از ماه مبارك رمضان براى روزه فردا نيّت كند، ولى بهتر است كه در شب اوّل ماه، علاوه‌ی ‏براين، نيّت روزه همه ماه را نيز بنمايد.

نيّت وقت معيّنى ندارد، بلكه هر موقعى تا قبل از اذان صبح نيّت كند كافى است و همین‌که براى خوردن سحرى برمی‌خیزد، اگر از او سؤال شود منظورت چيست؟ بگويد: «قصد روزه‌دارم» كافى است.

اگر در ماه رمضان نيّت را فراموش كند چنانچه تا قبل از اذان ظهر يادش بيايد و فوراً نيّت كند و كارى كه روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد روزه‌اش صحيح است، امّا اگر بعدازظهر نيّت كند صحيح نيست.

در فرض سؤال، می‌تواند نیت نذر کند، اگر بعد معلوم شود رمضان بوده روزه رمضان محسوب می‌شود.

اشکالی ندارد و روزه صحیح است.

فعلاً به نیت روزه‌ی خودش محسوب کند و بنابر احتیاط واجب قضای آن را هم بجا آورد.

روزه در موارد مذکور صحیح نیست.‌

اگر قبل از ظهر بوده مانعی ندارد همچنین اگر بعدازظهر بوده و تنها تردید مختصری پیداشده و قصد خوردن نکرده روزه صحیح است.‌

اگر کاری که روزه را باطل می‌کند انجام نداده مانعی ندارد.‌

مانعی ندارد ولی نیت را خالص کنید آثاری که می‌خواهید حاصل می‌شود.‌

احتیاط آن است که به روزه‌هایی که گرفته قناعت نکند و بعداً هرکدام از روزه نذر و قضا را با قصد معین انجام دهد.‌

معیار این است که اگر در آن لحظه از او سؤال کنند به خاطر داشته باشد در این صورت نیت صحیح است لذا در موردی که صبحانه خورده معلوم است توجه نداشته و روزه باطل است.‌