الف) شکسته شدن حرمت پیامبر(صلى الله علیه وآله) و اهل بیت(علیهم السلام)
فهرست موضوعات
جستجو 

یکى از مهمترین پیامدهاى سقیفه، شکسته شدن حرمت پیامبر(صلى الله علیه وآله) بود. در سقیفه سخنان صریح پیامبر(صلى الله علیه وآله)در نصب على(علیه السلام) براى خلافت و رهبرى امّت به فراموشى سپرده شد و ابّهت حضرت در میان امّت شکسته شد.

طبیعى بود که اهل بیت پیامبر(صلى الله علیه وآله) و مؤمنان راستین زیر بار این خواسته ناروا نروند و در نتیجه با مقاومت دستگاه خلافت مواجه شوند که این خود به شکسته شدن بیشتر حرمت خاندان پیامبر(صلى الله علیه وآله)دامن مى زد و آن را در میان امّت رسمیّت مى بخشید.

دستگاه خلافت که جایگاه خویش را با برافروختن آتش تعصّب قبیله اى به چنگ آورده بود، براى حفظ آن جایگاه تا بدانجا پیش رفت که به خانه وحى و رسالت یورش برد. چیزى که تا چند صباح قبل از آن، حتّى به مخیّله هیچ مسلمانى خطور نمى کرد.

مى دانیم که پس از داستان سقیفه تعدادى از بزرگان اسلام از بیعت با ابوبکر امتناع کرده بودند. آنان که افرادى چون زبیر، عبّاس بن عبدالمطلّب، عتبة بن ابولهب، سلمان فارسى، ابوذر غفارى، عمّار بن یاسر، مقداد بن اسود، براء بن عازب و ابىّ بن کعب در جمع آنان دیده مى شدند همگى در منزل حضرت فاطمه(علیها السلام) جمع شده بودند.

«ابن عبد ربّه» دانشمند معروف اهل سنّت نقل مى کند:

«ابوبکر، عمر را فرستاد و به او گفت: اگر آنان از بیعت امتناع کردند با آنان بجنگ! وى با مشعلى از آتش به خانه حضرت فاطمه زهرا(علیها السلام) آمد تا آن را بسوزاند. فاطمه(علیها السلام)جلو آمد و گفت: اى زاده خطّاب! آیا آمدى تا خانه ما را بسوزانى؟ گفت: آرى. مگر آن که چون بقیّه امّت با ابوبکر بیعت کنید!».(1)

همچنین در تاریخ طبرى آمده است:

«عمر بن خطاب به منزل على(علیه السلام) آمد، در حالى که طلحه و زبیر و مردانى از مهاجرین در آنجا گردآمده بودند. آنگاه به آنان گفت: به خدا سوگند! خانه را بر سرتان بسوزانم یا این که براى بیعت کردن از آن خارج شوید».(2)

«بلاذرى» نیز در «انساب الاشراف» نقل مى کند: حضرت زهرا(علیها السلام) رو به عمر بن خطّاب کرد و فرمود:

«یَابْنَ الْخَطّابِ! أَتُراکَ مُحْرِقاً عَلَىَّ بابِی؟ قالَ: نَعَمْ وَ ذلِکَ أَقْوى فِیما جاءَ بِهِ أَبُوکِ; اى فرزند خطّاب! آیا مى خواهى در خانه مرا آتش بزنى؟ پاسخ داد: آرى. (مصلحت) این کار براى آنچه پدرت آورده مهم تر است».(3)

دامنه این هتک حرمت ها که ریشه در سقیفه داشت تا بدانجا کشیده شد، که وقتى امیرمؤمنان(علیه السلام) را براى بیعت نزد ابوبکر آورده بودند، آن حضرت فرمود: اگر بیعت نکنم شما چه مى کنید؟ گفتند: به آن خدایى که جز او معبودى نیست، سرت را از بدنت جدا خواهیم کرد!(4)

پرواضح بود که این حرمت شکنى ها، آن هم از سوى کسانى که سال ها محضر پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) را مستقیماً درک کرده، و از این جهت براى خویش وجهه و اعتبارى کسب نموده بودند، مى توانست تا چه میزان مورد سوء استفاده فرصت طلبانى چون «بنى امیّه» قرار گیرد، و آینده اسلام را در کابوس حوادث دردناکى فرو برد و نتایج شومى را براى آیندگان به بار آورد.


1. إِنَّ أَبابَکْر بَعَثَ عُمَرَ بْنَ الْخَطّابِ لِیَخْرُجَهُمْ مِنْ بَیْتِ فاطِمَةَ(علیها السلام) وَ قالَ لَهُ: إِنْ أَبَوْا فَقاتِلْهُمْ! فَأَقْبَلَ بِقَبَس مِنْ نار عَلى أَنْ یَضْرِمَ عَلَیْهِمْ فَلَقِیَتْهُ فاطِمَةُ(علیها السلام) فَقالَتْ: یَابْنَ الْخَطّابِ أَجِئْتَ لَتُحْرِقَ دارَنا؟ قالَ: نَعَمْ أَوْ تَدْخُلُوا فِیما دَخَلَتْ فِیهِ الاُْمَّةُ (عقد الفرید، ج 4، ص 259 - 260) همچنین رجوع کنید به: الامامة و السیاسة،ج1،ص30; انساب الاشراف، باب امر السقیفة، با تحقیق دکتر زکّار و دکترزرکلى،ج2،ص268.
2. «أَتى عُمَرُ بْنُ الْخَطّابِ مَنْزِلَ عَلِىٍّ وَ فِیهِ طَلْحَةُ وَ الزُّبَیْرُ وَ رِجالٌ مِنَ الْمُهاجِرِینَ. فَقالَ: وَالله لاَُحْرِّقَنَّ عَلَیْکُمْ أَوْ لَتَخْرُجَنَّ اِلَى الْبَیْعَةِ». (تاریخ طبرى، ج 2، ص 443). ذهبى در میزان الاعتدال (ج 3، ص  108) و ابن حجر در لسان المیزان (ج 4، ص 189) در شرح حال علوان بن داود روایت کردند که ابوبکر در آن بیمارى که به مرگش منتهى شد، گفت: دوست داشتم که خانه فاطمه را به زور باز نمى کردم، گرچه براى جنگ بر ضدّ ما بسته شده بود: «وَدِدْتُ أَنِّی لَمْ أَکْشِفْ بَیْتَ فاطِمَةَ وَ تَرَکْتُهُ وَ إِنْ أَغْلَقَ عَلَى الْحَرْبِ».
طبرى در تاریخش (ج 2، ص 619) نیز آن را روایت کرده است و نیز در الامامة و السیاسة، ج1، ص  36 و مروج الذهب، ج 2، ص 301 آمده است.
3. انساب الأشراف، ج 2، ص 268، باب امر السقیفه.
4. «فَاَخْرَجُوا عَلِیّاً وَ مَضَوْا بِهِ إِلى أَبِی بَکْر فَقالَ: إِنْ لَمْ أَفْعَلْ فَمَهْ؟ قالُوا: اِذاً وَاللهِ الَّذِی لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ نَضْرِبُ عُنُقَکَ» الامامة و السیاسة، ج 1، ص 30-31، باب کیف کانت بیعة على ابن ابى طالب(علیه السلام).

 

12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma
آبی
سبز تیره
سبز روشن
قهوه ای