عفو از دیه
فهرست موضوعات
جستجو 

سؤال 1660 ـ دوستم پیشنهاد کرد با هم به شکار برویم، هوا بارانى و زمین را گرد و غبار گرفته بود. دوش به دوش هم مى رفتیم که در بالاى کوه شبحى دیده شد. دوستم محمّد گفت: «عقاب است، آن را بزن» نشانه گیرى کردم و آن را زدم، عقاب ناپدید شد. بعد از تیراندازى در پایین کوه نشستم و محمّد رفت تا لاشه آن را بیاورد. بعد از صعود به بالاى کوه، مرا صدا زد. رفتم، دیدم شخصى به نام محمّد حسین آن جا افتاده و بر اثر اصابت تیر دار فانى را وداع گفته است، مادر مقتول سهم دیه خود را به ما بخشید; ولى سهم همسر مقتول و دو پسرش را به حکم شرع محوّل نموده است. بعد از مدّتى مادر مقتول به وسوسه اهالى منطقه، دوباره سهم خود را ادّعا کرد.

الف) آیا مادر مقتول مى تواند دوباره سهم خود را مطالبه کند؟

جواب: بعد از بخشیدن، حقّ بازگشت ندارد.

ب) آیا قاتل قصاص مى شود، یا باید خونبها بدهد؟

جواب: در فرض مسأله جاى قصاص نیست; بلکه باید دیه پرداخت شود و دیه بر عهده قاتل است.

ج) آیا دوستم محمّد که مرا به شکار برد و دستور تیراندازى داد، در دادن این دیه، یا خونبها شریک است؟

جواب: او مسئولیّتى ندارد و در دیه شریک نیست.

12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma
آبی
سبز تیره
سبز روشن
قهوه ای