سوّم: گفتن لبّیک
فهرست موضوعات
جستجو 

مسأله 326ـ واجب است هنگام احرام «لبّیکهاى چهارگانه» را به عربى صحیح بگوید، و احتیاط واجب آن است که بصورت زیر باشد: «لَبَّیْکَ اللّهُمَّ لَبَّیْکَ، لَبَّیْکَ لا شَریکَ لَکَ لَبَّیْکَ، اِنَّ الْحَمْدَ وَ النِّعْمَةَ لَکَ وَ الْمُلْکَ، لا شَریکَ لَکَ; یعنى خداوندا! اجابت (و اطاعت) مى کنم دعوت تو را، و دگر بار هم اجابت مى کنم تو را، همتایى براى تو نیست، اجابت مى کنم تو را، ستایش تنها تو را سزاوار است، و نعمت و ملک از آن تو است، هیچ همتایى ندارى!».

مسأله 327ـ احتیاط واجب آن است از افزودن لبّیک پنجم و عبارات دیگر خوددارى شود; مگر آنچه در مستحبّات خواهد آمد.

مسأله 328ـ واجب است لبّیکهاى چهارگانه فوق را، همانند تکبیرة الاحرام نماز، به طور صحیح اداء کند.

مسأله 329ـ در صورتى که زائر نتواند این عبارات را با عربى صحیح ادا کند، باید آن را یاد بگیرد، و اگر نتواند، یا وقت نباشد، کافى است دیگرى شمرده شمرده براى او بخواند و او تکرار نماید، و چنانچه قادر بر تلفّظ صحیح نباشد، احتیاط آن است آنچه را مى تواند بخواند، و ترجمه آن را نیز بگوید.

مسأله 330ـ شخص گنگ بجاى گفتن «لبّیک» با دست خود اشاره مى کند، و زبان خود را طبق معمول حرکت مى دهد، و بهتر است علاوه بر این، کسى به نیابت از او نیز لبّیک بگوید، ولى واجب نیست.

مسأله 331ـ کودکان نیز مى توانند براى عمره یا حج مُحرم شوند، و چنانچه خودشان تمیز بدهند «لبّیک» را همراه با نیّت مى گویند، و اگر غیر ممیّز باشند کسى از طرف آنها نیّت مى کند و لبّیک مى گوید، و هرگاه کسى در میقات بیهوش باشد، از طرف او نیز مى توان نیّت کرد و لبّیک گفت.

مسأله 332ـ در احرام فقط یک بار لبّیک گفتن (به صورتى که گفته شد) واجب است، و بعد از آن، مستحبّ است آن را در حالات مختلف به مقدار امکان تکرار کند; یعنى در موقع سوار شدن بر مرکب و پیاده شدن، و گذشتن از پستیها و بلندیها، و پس از خواب، و بعد از نمازها تکرار مى نماید، و بهتر است مردان صداى خود را به لبّیک بلند کنند.

مسأله 333ـ در احرام عمره تمتّع واجب است مُحرم هنگامى که خانه هاى مکّه را مشاهده کرد «لبّیک» را قطع کند، و در احرام حج به هنگام ظهر روز عرفه، و در عمره مفرده واجب است هنگام مشاهده کعبه اگر از مکّه براى احرام به خارج رفته است، و هنگام داخل شدن به منطقه حرم اگر از خارج مکّه به سوى آن مى آید، لبّیک را قطع کند.

مسأله 334ـ هرگاه محرم «لبّیک» واجب را، چه عمداً و چه بر اثر عذر، نگفته باشد، محرّمات احرام بر او حرام نمى شود، و اگر چیزى از محرّمات احرام که کفّاره دارد انجام دهد، کفّاره بر او واجب نمى شود. همچنین اگر «لبّیک» اوّل را با ریا باطل کند.

مسأله 335ـ پیش از گفتن «لبّیک» اعمالى که بر محرم حرام است، بر او حرام نمى شود; هر چند نیّت احرام کرده، و لباس احرام را نیز پوشیده باشد. بنابراین، اگر قبل از گفتن لبّیک چیزى از آنها را بجا آورد کفّاره اى ندارد، و در حقیقت «لبّیک» مانند «اللّه اکبر» اوّل نماز است، که تا آن را نگوید وارد نماز نمى شود، و هرگاه شک کند که «لبّیک» گفته یا نه؟ باز هم چیزى بر او حرام نمى شود.

مسأله 336ـ هرگاه در میقات باشد و شک کند لبّیک گفته، یا نه باید لبّیک را بگوید، و اگر از میقات گذشته، احتیاط آن است اگر مى تواند بازگردد و لبّیک را بگوید، و اگر نمى تواند، در همانجا بگوید، و اگر لبّیک گفته، امّا نمى داند صحیح گفته یا نه؟ بنابر درست گفتن مى گذارد، و احرامش صحیح است.

مسأله 337ـ اگر لبّیک را فراموش کند، یا به خاطر ندانستن مسأله آن را نگوید، واجب است در صورت امکان به میقات برگردد و احرام ببندد و لبّیک بگوید، و اگر نتواند برگردد، و هنوز داخل حرم نشده، همانجا لبّیک مى گوید، و اگر داخل حرم شده، واجب است به خارج حرم بازگردد، و در آنجا احرام ببندد و لبّیک بگوید، و چنانچه نمى تواند بازگردد، همانجا محرم مى شود و لبّیک مى گوید، و اگر بعد از اتمام حج یا عمره یادش بیاید، عمل او صحیح است.

مسأله 338ـ جایز نیست لبّیک واجب را از میقات تأخیر بیندازد، و اگر عمداً تأخیر بیندازد، باید به وظیفه کسى که بدون احرام از میقات عبور کرده عمل کند; یعنى اگر مى تواند بازگردد.

مسأله 339ـ اگر پس از گفتن لبّیک واجب در میقات، شک کند که نیّت حجّ تمتّع کرده، یا نیّت عمره تمتّع، بنا مى گذارد که نیّت عمره تمتّع کرده، و عمره اش صحیح است. همچنین اگر بعد از گفتن لبّیک در روز هشتم ذى الحجّه، که باید براى حجّ تمتّع تلبیه بگوید، فراموش کند که براى حجّ لبیک گفته، یا براى عمره، بنا مى گذارد که براى حجّ تمتّع گفته، و حجّ او صحیح است، ولى احتیاط مستحب آن است که دوباره لبّیک بگوید.

 

12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma
آبی
سبز تیره
سبز روشن
قهوه ای