3. تشخیص بیمارى
فهرست موضوعات
جستجو 
سؤال 71 ـ اگر تشخیص بیمارى به درستى صورت گیرد، ولى داروى مؤثّر در دسترس نباشد، و یا بسیار گران باشد، به گونه اى که بیمار قادر بر تهیّه آن نباشد، آیا پزشکِ معالج ملزم به تهیّه آن، به هر طریق ممکن مى باشد؟

جواب: اگر جان بیمار در خطر باشد و طبیب قدرت بر آنچه گفته شد داشته باشد، لازم است. و هرگاه یکى از این دو شرط حاصل نباشد واجب نیست.

سؤال 72 ـ اگر پزشک بر اثر فراموشى انواع و علائم بیماریها ـ به خاطر گستردگى موضوع ـ بیمارى شخص را تشخیص ندهد، در نتیجه اصلاً دارویى تجویز نکند; در صورتى که بیمارى تشدید و یا منجر به مرگ گردد، این پزشک در چه حدّى مسئول است؟ (در صورتى که امکان ارجاع به متخصّص باشد)

جواب: وظیفه اش آن است که دخالت نکند و او را به فرد آگاهترى هدایت نماید.

سؤال 73 ـ اگر فرصت و امکان آزمایش وجود داشته باشد، امّا به دلایل دیگر (همانند: عدم قدرت بیمار بر پرداخت هزینه ها، نبودن امکانات مورد نیاز، نداشتن وقت کافى از ناحیه بیمار، و مانند آن) آزمایشات لازم صورت نگیرد، در این صورت وظیفه پزشک چیست؟

جواب: اگر بدون آزمایش تشخیص بیمارى ممکن نیست باید به سراغ آن برود، (مگر اینکه وقت کافى موجود نباشد). و اگر بیمارى طبق موازین تشخیص داده شده، و آزمایش براى اطمینان بیشتر است، وجوبى ندارد.

سؤال 74 ـ اگر بدانیم یا احتمال دهیم که یک بیمار در اثر بیمارى خاصّى (مثل برخى سرطانها) بزودى خواهد مرد،آیا مجازیم فقط براى افزایش طول عمر وى هرچند به مدّت کوتاه،روشهاى درمانى خطرناک وبسیار پر عارضه را، (مثل شیمى درمانى که گاه عواض آن شدیدتر از بیمارى اوّلیه است) براى وى تجویز کنیم؟

جواب: در فرض مسأله دلیلى بر وجوب و جواز این گونه درمانها نداریم. ولى اگر بیمار خودش با علم به این عوارض راضى بشود مانعى ندارد.

سؤال 75 ـ در بعضى از بیماریها، مثل برخى عفونتهاى نه چندان مهم، پزشک جهت تسریع بهبودى بیمار، یا اطمینان از اینکه داروى تجویزى وى بسیار قوى است و در مورد خیلى از عفونتها مى تواند مؤثّر باشد، یا به خاطر اینکه از هزینه درمان بیمار و مراجعات مکرّر وى بکاهد، اقدام به تجویز داروهایى مى کند که ضررهاى آن کاملاً شدید، و به اثبات رسیده است، و این در حالى است که شاید بتوان از طریق داروهاى دیگر، که ضرر بسیار کمترى دارد، ولى ممکن است با عدم اطمینان کامل و هزینه زیادتر همراه باشد بیمار را معالجه نمود. با چنین فرضى، بهترین کار چیست؟ انتخاب راه سریع و پرخطر، یا راه کم خطر و احیاناً دیر اثر؟

جواب: انتخاب راه دوم لازم است.

سؤال 76 ـ مطمئنیم که یک بیمارى، بیمار را به زودى خواهد کشت. از طرفى مى دانیم که با یک عمل درمانى، مثل جرّاحى، ممکن است بیمار بهبودى نسبى و احتمالى پیدا کند، یا حتّى زودتر از موعد از دنیا برد، وظیفه ما در چنین حالتى چیست؟ اگر با این کار به تسریع مرگ بیمار کمک کنیم، مدیون نیستیم؟ اگر اقدام به درمان نکنیم مسئول نیستیم؟ با توجّه به اینکه گاهى نتیجه کار کاملاً نامشخّص است.

جواب: اگر احتمال بهبودى، احتمال قابل توجّهى است باید اقدام کرد (البتّه با جلب رضایت بیمار). و اگر احتمال ضعیف است و احتمال خطر نیز وجود دارد اقدام نکنید.
null
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma
آبی
سبز تیره
سبز روشن
قهوه ای