سؤال 230 ـ آیا سقط عمدى جنینى که مطمئنّیم یا احتمال مى دهیم، معیوب و نارسا متولّد خواهد شد، در هر ماهى از باردارى اگر دیه لازمه پرداخت شود، مجاز است؟
جواب: هرگاه در مراحل ابتدایى جنین باشد، و جنین به صورت انسان کامل در نیامده باشد، و باقى ماندن جنین در آن حالت و سپس تولّد ناقص آن باعث عسر و حرج شدید براى پدر و مادر گردد، با این شرایط مانعى ندارد. و احتیاطاً باید دیه را بدهند.
سؤال 231 ـ با عکس بردارى از جنین درون شکم مادرى، معلوم شد که جنین ناقص الخلقه مى باشد، و پس از تولد مانند تکه گوشتى به کنارى خواهد افتاد، و هیچ گونه فعّالیّتى نمى تواند داشته باشد، و فاقد هرگونه درک و شعور انسانى خواهد بود، بفرمایید:
1. آیا جایز است در همان حال جنین بودن ـ قبل از ولوج روح یا بعد از ولوج روح ـ جنین را ساقط نمود؟
2. اگر این طفل به دنیا آمد و سپس بیمار شد، آیا جایز است که هیچ گونه اقدامى در مورد درمان وى انجام نداد تا زودتر بمیرد، و چه بسا از درد و رنج هم راحت شود؟
جواب: 1. هرگاه در مراحل ابتدایى جنین باشد، و جنین به صورت انسان کامل در نیامده باشد، و باقى ماندن جنین در آن حالت و سپس تولّد ناقص آن باعث عسر و حرج شدید براى پدر و مادر گردد، با این شرایط مانعى ندارد، و احتیاطاً باید دیه را بدهند.
2. خالى از اشکال نیست.
سؤال 232 ـ با توجه به اینکه در برخى از سؤالات بالا حکم سقط بعد از ولوج روح و قبل از آن متفاوت بیان شده، لطفاً بفرمایید که ولوج روح چه زمانى است؟
جواب: هنگامى است که بچّه در شکم مادر به حرکت در مى آید، که معمولاً در حدود چهار ماهگى است.
سؤال 233 ـ در صورت اطمینان داشتن به ناقص الخلقه بودن جنین بعد از ولوج روح، آیا مجاز به سقط هستیم (با توجّه به تبعات شدید به دنیا آمدن آن براى والدین و جامعه و...)؟
جواب: در صورتى که روح در جنین دمیده شده باشد، که معمولا پس از چهارماهگى حاصل مى شود، ساقط کردن آن جایز نیست.