14. اخذ برائت براى رفع ضمان
فهرست موضوعات
جستجو 
سؤال 426 ـ در صورتى که بیمار یا ولىّ او به پزشکى که در کارش متخصّص و داناست، اجازه معالجه دهد، آیا در صورت مرگ بیمار، پزشک ضامن است؟

جواب: در صورتى که پزشک از پیامدهاى احتمالى برائت جوید، و در کار خود کوتاهى و سهل انگارى نکرده باشد، ضامن نیست.

سؤال 427 ـ اگر بیمار کاملاً بیهوش باشد، آیا مى توان از خویشان بالغ وى اجازه گرفت؟

جواب: مى توان از ولىّ او اجازه گرفت.

سؤال 428 ـ به طور کلّى، و در تمام روشهاى تشخیصى و درمانى، اگر پزشک قبل از انجام هر عملى به خود بیمار و یا ولىّ او ـ اگر بیمار بالغ یا عاقل نباشد ـ متذکّر شود که این روشها از یک طرف ممکن است بى فایده باشد و وقت و مال او را به هدر دهد، و از طرف دیگر ممکن است عوارض متفاوتى براى او داشته باشد. و بدین ترتیب، پزشک با ذکر این مطلب، قبل از هرگونه معاینه و دستور روش هاى تشخیصى و درمانى و تجویز دارو، در قبال خسارات و عوارض احتمالى از خود کاملاً سلب مسئولیّت کند، و بیمار چه از روى ناچارى و چه از روى تمایل و یا به ظاهر از روى تمایل، این شرط را قبول نماید، آیا در صورت اشتباه سهوى پزشک، طبیب نسبت به هزینه هاى بیهوده، بى فایده بودن، یا عوارض ناشى از روشهاى تشخیصى و درمانى، مسئول است؟ در صورتى که وى حدّ اکثر تلاش خود را بکند چطور؟

جواب: اگر از آنها اجازه گرفته، و در برابر این گونه امور از خود سلب مسئولیّت نموده، ضامن نیست.

سؤال 429 ـ در فرض سؤال فوق اگر بیمار، کاملاً بیهوش باشد، و در حال حاضر هیچ یک از خویشاوندان وى نیز در دسترس نباشند، و از طرفى جان بیمار در خطر جدّى باشد، جهت اجازه و شرط چه باید کرد؟ آیا مى توان طبق وظیفه پزشکى هرگونه اقدام ممکن را بدون اجازه انجام داد؟ اگر با اقدامات غیر مؤثّر به صورت غیر عمدى به مرگ بیمار تسریع بخشیده شود مسئولیّتى بر گردن پزشک معالج خواهد بود؟ اگر به خاطر خوف از عدم تأثیر درمان و کمک به تسریع مرگ و مدیون شدن، پزشک هیچ کارى انجام ندهد، در این صورت مسئول خواهد بود؟

جواب: اگر بتواند از حاکم شرع اجازه بگیرد، این کار لازم است. و ما به پزشکان براى این گونه موارد اجازه مى دهیم که با دقّت عمل کنند و مریض را رها نکنند.

سؤال 430 ـ در فرض مسائل فوق اگر بیمار یا ولىّ او شرط را قبول نکنند، آیا پزشک مى تواند بیمار را رها نماید؟

جواب: اگر بیمار در خطر نیست مى تواند او را رها کند.

سؤال 431 ـ در فرض مسأله فوق، آیا باید با تک تک بیماران شرط نمود، و با امضاى پرسشنامه مربوطه، یا نصب اطّلاعیّه در مراکز درمانى (مبنى بر اینکه مراجعه بیماران نشانگر قبول این شرایط است) یا به اطّلاع رساندن از طریق رسانه هاى گروهى که مراجعه شما نزد پزشک منوط به این شرایط است، از پزشک رفع مسئولیّت شرعى نمود؟ مثلاً اگر قبل از عمل جرّاحى، بیمار مجبور به امضاى شرایطى باشد که در صورت هرگونه ناموفّق بودن جرّاحى وى هیچ گونه حقّ و حقوقى بر جرّاح و بیمارستان ندارد، آیا در صورت هرگونه اختلال در جرّاحى مى توان مدّعى شد که با توجّه به امضاى قبلى بیمار، کادر درمانى هیچ مسئولیت شرعى ندارند؟

جواب: بهترین راه براى حلّ مشکل پزشکان از نظر ضمان شرعى این است که از طریق رسانه هاى گروهى و طرقِ دیگرِ اعلانِ همگانى، اعلام شود که پزشکان نهایت سعى و کوشش و دقّت خود را براى درمان بیماران به کار مى گیرند، ولى با توجّه به جهات مختلف، اعمّ از کمبودهاى علم پزشکى و وسایل شناخت بیماریها، و اختلاف وضع جسمى و روحى بیماران، و خطاهاى احتمالى که در طبیعت هر انسانى نهفته است، ممکن است عوارضى پیش آید، پزشکان در برابر آن مسئول نیستند; و مراجعه به پزشک به معناى قبول این رفع مسئولیّت است. البتّه در برابر عوارضى که بر اثر سهل انگارى و تقصیر حاصل شود، مسئولیّت آنها به قوّت خود باقى است. این اعلان ممکن است به صورت تابلویى در تمام مطب ها و بیمارستانها نیز نصب شود، به طورى که به همه مراجعین تفهیم گردد، و در مورد جرّاحیهاى مهم برائت خصوصى نیز گرفته شود.

سؤال 432 ـ اگر کشفیّات جدید خیلى دیرتر از زمان کشف به اطلاع پزشک برسد، و قبل از اطّلاع به همان روشهاى قبلى عمل شود، آیا پزشک در قبال عوارض یا هزینه هاى بیهوده روشهاى بى فایده مسئول است؟

جواب: مانند جواب مسأله سابق است.

سؤال 433 ـ اگر به خاطر عدم وجود امکانات کافى اطلاع رسانى، اطلاعات جدید به پزشک نرسد و وى هیچ گاه مطلع نگردد، مسئولیّت بى فایده بودن روشهاى قبلى بر عهده کیست؟

جواب: مانند جواب مسأله 431 است.

سؤال 434 ـ در مواردى که براى معالجه بیمار باید اذن گرفت تا ضمان متوجّه طبیب نشود، بفرمایید:

1. آیا اذن از ولىّ طفل ممیّز کافى است، یا باید از طفل هم اذن گرفته شود؟

2. به هنگام عمل جرّاحى بر روى بیمار بیهوش، از کدام یک از کسان بیمار باید اذن گرفت؟ آیا ترتیب، یا اولویّتى در کار است؟

3. در مورد بیمار بیهوش یا طفلِ صغیرِ مصدوم، که مشخّص نیست ولىّ دارد یا ندارد، و دسترسى به حاکم شرع هم نیست، و عدول المؤمنین (مؤمنان عادل) هم حاضر نیستند، و معالجه هم فوریّت دارد، تکلیف چیست؟

4. آیا طبیب مى تواند از حاکم شرع اسلام براى کلّ موارد مشابه فوق قبلاً اذن بگیرد؟

جواب: 1. اذن ولى کافى است.

2. از ولىّ شرعى او اذن بگیرد، و اگر ولىّ شرعى نداشت از حاکم شرع.

3. در این گونه موارد ما به اطبا اجازه مى دهیم که با رعایت دقّت و احتیاط وظیفه را انجام دهند.

4. نسبت به مواردى که دسترسى به ولى نیست، یا ولى ندارد مانعى نیست.

سؤال 435 ـ آیا پزشک مى تواند ضمن انعقاد قرار داد معالجه با بیمار، هرگونه مسئولیّت شرعى را نسبت به آسیب هاى احتمالى که در ضمن معالجه ممکن است پیش بیاید از خود سلب کند، تا هیچ گونه ضمانى بر عهده وى یا عاقله اش نباشد؟

جواب: اشکالى ندارد،مشروط براینکه طبیب درتلاشوکوشش خود کوتاهى نکند.

سؤال 436 ـ نکته مهم در مورد کشفیّات جدید علوم پزشکى این است که هر سال و هر ماه، و حتّى هر روزه، کشفیّات و یا تحقیقات جدیدى در مورد جنبه هاى مختلف علوم پزشکى اعلام مى شود که طبق روشهاى تشخیصى یا درمانى جدید، داروهاى متفاوت و جدید یا موادّ غذایى مؤثّر جدید براى انواع بیماریها پیشنهاد مى شود. و برعکس، برخى روشها یا داروها یا مواد قبلى، کاملاً غیر مؤثّر، مضرّ و بى فایده معرّفى مى شود. آیا پزشک در قبال عوارض یا هزینه هاى بیهوده ناشى از روشهایى که در گذشته مطرح بوده، امّا کسى نمى دانسته که آنها مضر یا بى فایده اند، ولى امروزه آنها را بى فایده یا مضر شناخته اند مسئول است؟

جواب: مراجعه بیماران به طبیب در چنان شرایطى برائت ضمنى محسوب مى شود، بنابراین ضامن نیستند.
null
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma
آبی
سبز تیره
سبز روشن
قهوه ای