انطباق «اسلام» بر امیال خویش؟!

چرا در مباحث اعتقادی، شناخت نظر شارع مقدس و قوانین حقیقی اسلام کار دشواری شده است؟

امروزه شناخت قوانين اسلامى مخصوصاً در زمينه هاى اقتصادى، به دور از هر گونه گرايش به راست و چپ، از کارهای بسیار مشكل است؛ زیرا بسيارى از گروه ها قبلاً تصميم هاى خود را گرفته اند و اکنون تلاش می کنند مجوّز آن را از اسلام بگیرند! لذا به تكاپو افتادند تا با تفسير و تأويل و حتى گاهى تغيير و تحريف، آیات و روایات را بر مقصودشان منطبق سازند؛ اما آيا فكر نمى كنند كه اسلام راستين همان تسليم مخلصانه و بی قید و شرط در برابر دستورات خداوند است، نه دستورات الهى را به دنبال فكر قاصر خود كشاندن؟

اهمّيّت «وحدت مسلمين» از زبان امام علي(ع)

امام علي(ع) در خطبه 176 نهج البلاغه، درباره «وحدت مسلمين» چه فرموده است؟

امام علي(ع) در خطبه 176 «نهج البلاغه»، در بیان لزوم وحدت بین مسلمین می فرماید: «مبادا در دین خدا به رنگ های مختلف درآیید؛ چرا که اتحاد و اجتماع در راه حق، هرچند ناخوشایند باشد از پراکندگی در راه باطلی که مورد علاقه شماست بهتر است». دقت در کلام حضرت علی(ع) ما را متوجه این حقیقت می کند که هرگاه افراد جامعه در مسائل ساده انعطاف به خرج دهند و در امورى كه بر خلاف سليقه آن هاست دندان بر جگر بگذارند و تحمل پيشه كنند به يقين وحدت حاكم مى شود و آرامش و عظمت به جامعه باز مى گردد.

دعوت قرآن به اتحاد و اجتماع گرايی

قرآن چگونه مسلمانان را به اتحاد و حضور فعال در اجتماع، دعوت نموده است؟

خداوند در آيه 103 سوره آل عمران مسلمانان را دعوت به اتحاد کرده و می فرماید: «همگى به ريسمان خدا چنگ بزنيد، و پراكنده نشويد». مقصود از «حبل اللّه»، همان ارتباط با خدا است كه از طريق قرآن، پيامبر(ص) و اهل بیت پیامبر(ع) حاصل مى شود. همچنين در آيه 4 سوره صف، سخن از وحدت صفوف مسلمين است، چيزى كه هرگز در انزوا و جدایی از اجتماع يافت نمى شود. این آیه مى فرمايد: «خداوند كسانى را دوست مى دارد، كه در راه او پيكار مى كنند، همچون سدّى فولادين و بنايى محکم و یکپارچه».

منظور از «حبل الله» در قرآن

منظور از «حبل الله» در قرآن چيست؟

خداوند در آيه 103 سوره «آل عمران»، با دعوت به اتحاد می فرماید: «همگى به ريسمان خدا چنگ بزنيد، و پراكنده نشويد و به ياد بياوريد چگونه دشمن يكديگر بوديد و او در ميان شما الفت ايجاد كرد و برادر هم شديد». مفسرین در توضیح «حبل اللّه» تفسيرهاى گوناگونى دارند، برخی آن را قرآن، و برخی منظور خاندان پيامبر(ص) می دانند. البته همه اينها به يك حقيقت باز مى گردد؛ «حبل اللّه» همان ارتباط با خدا است كه از طريق قرآن، پيامبر(ص) و اهل بیت پيامبر(ع) حاصل مى شود.

نهی خداوند از تفرقه و جدایی از جامعه

قرآن چگونه مسلمانان را از تفرقه و جدایی از جامعه اسلامی باز داشته است؟

خداوند با اشاره به سرنوشت گروهی که از جامعه مومنین جدا شدند، می فرماید: «كسى كه بعد از آشكار شدن حق به مخالفت با پيامبر(ص) بر خيزد، و از طريقى جز طريق مؤمنان پيروى كند، ما او را به همان راه كه مى رود، مى بريم و او را در دوزخ داخل مى كنيم». البته تعبیر «مخالفت با رسول» و «طریق مومنان» روشن می کند که مقصود آیه هماهنگى با جامعه اى است كه در طريق اطاعت از خدا و پيروى از پيامبر(ص) گام بر دارد.

اجتماع مومنان يکی از نعمت های بزرگ خداوند بر پيامبر(ص)

چرا خداوند در قرآن يکی از نعمت های بزرگ خود بر پيامبر(صلی الله علیه و آله) را اجتماع مومنان دانسته است؟

قرآن یکی از نعمت های بزرگ خداوند را بر پیامبر(ص)، الفت در بین دلهای مؤمنان دانسته و می فرماید: «او همان كسى است كه تو را با يارى خود و مؤمنان تقويت كرد، و ميان دل هاى آنها الفت برقرار ساخت. اگر تمام آنچه را روى زمين است صرف مى كردى كه ميان دل هاى آنها الفت دهى، نمى توانستى». از این سخن دو مطلب روشن می شود: 1- همراهی و همدلی مومنان با یکدیگر موجب تقویت اسلام است. 2- این همدلی، معجزه ای الهی است. زیرا گسترش اسلام و از بین بردن کینه های فراوان جاهلی، حتی با هزينه کردن همه ثروت هاى زمين ممکن نبود.

تبيين «اقتدار اسلام» از زبان امام علي(ع)

امام علی(علیه السلام) در خطبه 198 نهج البلاغه درباره «اقتدار اسلام» چه فرموده اند؟

امام علي(ع) درباره «اقتدار اسلام» می فرماید: «اسلام داراى ستون هايى است كه خداوند آن را در اعماق حق استوار ساخته و اساس آن را ثابت قرار داده و چشمه سارهايش پر آب و چراغ هايش پرفروغ است. نشانه هاى هدايتى دارد كه مسافران راه حقّ را رهنمون مى شود و پرچم هايى كه براى هدايت پويندگان راه خدا نصب شده و آبگاه هايى كه واردها بر آن سيراب مى شوند».

امتیازات و ویژگی هاي «اسلام»

امام علي(ع) چه امتیازات و ویژگی هائی را برای «اسلام» ذکر می نماید؟

ایشان در خطبه 106، می فرماید: «هم اسلام آوردن آسان است و هم برنامه هاى آن آسان است، براى كسانى كه دست در دامنش زنند پناهگاهي امن، براى آنها كه به حريمش گام نهند وسيله سلامت و صلح، براى آنان كه از منطقش پيروى كنند دليل روشن، براى آنها كه از آن دفاع كنند گواه، براى كسانى كه از آن روشنايى بطلبند، نور، براى آنها كه آن را درك كنند، مايه فهم و براى آنها كه تدبّر كنند، سرچشمه عقل است، اسلام نشانه اى است براى جستجوگران و تيزبينان، مايه بصيرت است براى آن كس كه عزم بر درك حقيقت دارد، درس عبرتى است براى آن كس كه اندرز پذيرد و ...».

«اسلام»، دیني سهل و آسان

آیا دين «اسلام»، دیني سهل و آسان است؟

«اسلام» شريعتى است سهل و آسان، به طوري كه همه اعمال انسانها را تحت برنامه قرار مى دهد و برنامه اش مايه تنفّر مردم نمى شود. دقت در احکام اسلام چه در عبادات، معاملات، روابط انسانها و چه در مجازات ها، همه در پرتو اين اصل تنظيم شده؛ حتی در شدیدترین مجازات های اسلامی نیز این اصل رعایت شده است. البته محبّت و مدارا و برخوردِ خوب در مورد كسانى است كه شرارت را پيشه خود نساخته اند؛ اما اسلام در برابر ستمگران و اشرار و اوباش برخورد سختى دارد، تا امنيّت جامعه، در جهات مختلف خدشه دار نشود.

برتری «اجتماع گرايی» بر «انزوا طلبی»

اجتماع گرايی چه برتری هایی نسبت به انزوا طلبی دارد؟

علمای اخلاق در برتری اجتماع گرایی و یا انزوا طلبى، بحث های زیادی دارند. اما امروزه محققان با الهام از کتاب، سنت و دلیل عقلی، معتقدند انسان موجودی اجتماعی است و فقط در سایه این نوع زندگی می تواند به سعادت برسد. آنان معتقدند عزلت با فطرت انسان و تعالیم اسلام سازگار نیست، بلکه اجتماع گرایی روح تعالیم اسلام است؛ از عباداتی که به صورت دسته جمعى انجام مى شود گرفته تا مسائل مربوط به حقوق بشر و ... امام علی(ع) جداشدن از صفوف مسلمين را سبب نفوذ شيطان شمرده و مى فرمايد: «گوسفندان تك رو، طعمه گرگند».

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال الباقر عليه السّلام :

ما مِنْ رَجُلٍ ذکَرَنا اَوْ ذُکِرْنا عِنْدَهُ يَخْرُجُ مِنْ عَيْنَيْهِ ماءٌ ولَوْ مِثْلَ جَناحِ الْبَعوضَةِ اِلاّ بَنَى اللّهُ لَهُ بَيْتاً فى الْجَنَّةِ وَ جَعَلَ ذلِکَ الدَّمْعَ حِجاباً بَيْنَهُ وَ بَيْنَ النّارِ.

الغدير، ج 2، ص 202