Keçən fəsillərdə qeyd olundu ki, İbni Fərhan sünnülərin məşhur alimlərinin Şeyxə tutduqları ən mühüm iradları dörd şeydə xülasələndirir:
1-Müsəlmanların kafir hesab edilməsi;
2-Nübüvvət iddiası (dildə deyil, vəziyyətindən aşkar olur);
3-Allah-taalanın cism olmasına inanmaq və Onun bir şeyə təşbih etmək;
4-Din böyüklərinin və ilahi övliyaların kəramətlərini inkar etmək.
Sonra əlavə edir: «Ümdə ittiham birincisidir ki, heç kəs onu inkar edə bilməz.» Bundan sonra məşhur yazıçı Şeyx Əhməd Zeydi Dehlanın «Də`vəl-mənaviin» kitabında qeyd etdiyi sözləri zikr edir. O deyir: «Vəhhabilər heç kəsi müvəhhid (tövhidçi) hesab etmirlər; yalnız o kəsləri tövhidçi hesab edirlər ki, onların məzhəblərinə tabe olmuş olsun.»[1]
Zəhavi adlı digər məşhur alimdən nəql edir ki, «əgər bir şəxsdən «vəhhabi məzhəbi hansıdır və bu məzhəbin nəticəsi nə olmuşdur?» - deyə soruşsalar, bu sualın cavabında deyərəm: «Bütün dünya müsəlmanlarının kafir olmasına hökm!» Bu, yuxarıda qeyd edilən sualların ən kafi cavabıdır.»[2]
Həsən ibni Fərhan çalışır ki, digər üç ittihamdan Şeyxə bəraət qazandırsın, lakin tam tə`kidlə qəbul etdiyi birinci ittiham çox da kiçik ittiham deyildir. Halbuki Qur`an müsəlmanları, hətta zahirdə belə islamçılıq iddiası edənləri küfrlə müttəhim etməyi aşkar şəkildə qadağan edir (İslamın zəruri məsələlərini inkar etməyincəyə qədər):
وَلاَ تَقُولُواْ لِمَنْ أَلْقَى إِلَیْکُمُ السَّلاَمَ لَسْتَ مُؤْمِنًا تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا
“İslamı izhar eədn şəxsə, dünyanın davamsız, ötəri sərmayələrini ələ gətirəsiniz (onun mal-dövlətini qənimət olaraq ələ keçirəsiniz) deyə, “sən müsəlman deyilsən!”-deməyin.[3]
Görəsən, bu şərif ayənin aşkar şəkildə buyurması ilə eyni zamanda, müsəlmanları öz aşkar səhvləri nəticəsində kafir hesab etməyə – özü də tövhid və şirk kimi məsələlərdə – bir yer qalırmı?! Halbuki:
وَمَن یَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُّتَعَمِّدًا فَجَزَآؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِیهَا وَغَضِبَ اللّهُ عَلَیْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِیمًا
“Hər kəs mö`min bir şəxsi qəsdən qətlə yetirsə, onun cəzası cəhənnəmdir və orada əbədi qalacaqdır, Allah ona qəzəb və lə`nət edir, onun üçün böyük bir azab hazırlamışdır.”[4]
Bu ayə hər bir imanlı insanın vücudunu lərzəyə gətirir, cəhənnəm atəşi ilə, özü də orada Allahın qəzəb və lə`nəti ilə yanaşı olaraq əbədi qalmaqla təhdid edir. Bu, elə bir tə`birdir ki, insanı qətlə yetirmək istisna olmaqla kəbirə günahlardan heç biri barəsində istifadə edilməmişdir.
Bu ağır cəzanın imansız şəxslərə məxsus olduğuna nəzər yetirməklə ilahi əzabda əbədi qalmaq tə`biri göstərir ki, müsəlmanların qatilləri, sözsüz, imansız halda dünyadan gedirlər ki, onların cəhənnəmdə əbədi qalmasına şərait yaransın.
İndi fikirləşin: Namaz qılan, oruc tutan, bütün İslam ədəblərinə sahib olan şəxsləri puç xəyallarla qətlə yetirən, qadınlarını əsir tutan, mal-dövlətlərini qarət edənlərin vəziyyəti necə olacaq?! Bir nəfəri deyil, yüzlərlə, minlərlə qadını, uşağı, südəmər körpəni, qoca-cavanı qətlə yetirənlər! Bu əməllərilə «İslam dini» və «Muhəmməd tövhidi» adını qoymuş, özlərini isə nicat əhli hesab edirlər. Nəuzi billahil-əzim!
Halbuki, onların özü aşağıdakı ayənin nümunələridir:
وَزَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِیلِ فَهُمْ لَا یَهْتَدُونَ
Şeytan onların yaramaz əməllərini öz nəzərlərində gözəl cilvələndirmişdir və onları haqq yolundan saxlamışdır, buna görə də hidayət olunmurlar.”[5]
Amma son zamanlarda bu məzhəb ardıcıllarının çoxu öz səhvlərini anlamış, müsəlmanları kafir hesab etməyi böyük günahlardan saymışlar, baxmayaraq ki, onların nəzərində bid`ət əhli olsalar da; Bu da pak İslam dininin terrorizmdən, təhdidlərdən xilas olması nümunəsidir ki, bu da «Məfahimu yəcibu ən tusəhhəhə» və «Daiyətun və leysə nəbiyyən» kitablarında qeyd etdiyimiz İslami məhəbbət və duyğuların çiçəklənməsinə səbəb olacaq.
Sonda bu bəhsin hüsnü-xitamı (gözəl xətmə yetirilməsi) üçün mühüm bir e`lanı qeyd edirik ki, Səudiyyə Ərəbistanının alim, fəqih və mühəddisləri – mö`tədil vəhhabilərdən olan bir qrupu tərəfindən yazılıb nəşr edilmişdir.
[1] «Də`vəl-mənaviin», səh.166.
[2] «Də`vəl-mənaviin», səh.167.
[3] «Nisa» surəsi, ayə:94.
[4] «Nisa» surəsi, ayə:93.
[5] «Nəml» surəsi, ayə 24
Bu e`lan müxtəlif qəzet və jurnallarda çap olunmuşdur, lakin biz onu «Mö`cəmu təbəqatil-mütəkəllimin» kitabından nəql edirik.