جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

ماههاى حج؛ شوّال، ذى القعده و ذى الحجّه می باشد و عمره تمتّع حتمآ بايد در ماههای حج واقع شود.‌

به شكّ خود اعتنا نمى‌كند، و عملش صحيح است.‌

احتياط واجب آن است كه يك قربانى فقط براى يك نفر باشد؛ حتّى در حال ضرورت، و اگر چند نفر فقط قادر بر يك قربانى باشند احتياط آن است كه هم قربانى كنند و هم روزه اى را كه بدل قربانى است بجا آورند، ولى در قرباني هاى مستحب، كه روز عيد قربان انجام مى شود، مانعى ندارد عدّه كم يا زيادى يك قربانى كنند.

در صورت امكان بايد لباس احرامتان را تطهير كنيد، و اگر مشكل است به بعد موكول مى‌كنيد.‌

عدم ترتيب در اينجا مشكل ساز نيست، بلكه حتى اگر تعمّد داشته فقط كار خلافى انجام داده است. ‌

آرى پول قربانى را در آنجا، يا در محلّ خود كنار مى‌گذارند، و حلق يا تقصير مى‌كنند، و از احرام بيرون مى‌آيند. و براى اينكه ترتيب به هم نخورد همين كه پول قربانى را كنار بگذارد ترتيب حاصل مى‏شود.

هرگاه سازمانهاى مسؤول پول قربانى را بگيرند، و با برنامه‌ريزى مورد اطمينانى قربانى حجّاج را انجام دهند مانعى ندارد، ولى بايد تقصير و خارج شدن ازاحرام بعد از اطمينان به انجام قربانى صورت گيرد.

قربانى را مى‌توان شخصآ ذبح نمود، يا به ديگرى نيابت داد، و در هر صورت نيّت را خود حاجى مى‌كند، و لازم نيست نايب دقيقآ شناخته شده باشد؛ بلكه شناخت اجمالى او كافى است، و نيز لازم نيست ذبح كننده شيعه اثناعشرى باشد، بلكه تمام كسانى كه ذبيحه آنها پاك وحلال است مى‌توانند ذبح كنند؛ هر چند شيعه بودن بهتر است.

اگر حيوانى براى قربانى يافت نشود، نه سالم و نه غير سالم، مى‌تواند قيمت آن را نزد شخص امينى در مكّه بگذارد كه تا پايان ماه ذى الحجّه در منى براى او قربانى كند، و اگر در آن سال نتوانست، در سال بعد اين كار را انجام مى‌دهد، و اگر شخص مطمئنّى در آنجا نيابد، مى‌تواند در سال آينده از بعضى از حجّاج مطمئن خواهش كند براى او انجام دهند، ودر شرايط فعلى مى‌تواند در وطنش نيز ذبح كند.‌  ‌

حيوانى كه براى قربانى انتخاب مى‌شود بايد شرايط زير را داشته باشد :‌ 1. شتر قربانى حدّاقل پنج سال تمام، و گاو دو سال تمام، و گوسفند يك سال تمام داشته باشد؛ بنابر احتياط واجب.‌  2. چشم آن سالم باشد.‌ 3. گوش آن بريده نباشد.‌ 4. دست و پاى آن لنگ نباشد؛ (البتّه لنگى مختصر عيب ندارد).‌ 5. شاخ درونى آن شكسته نباشد؛ امّا اگر شاخ بيرونى شكسته باشد ضررى ندارد.‌ 6. احتياط واجب آن است كه خيلى پير نباشد.‌ 7. قربانى بايد سالم باشد، بنابراين حيوان مريض (حتّى مثل كچلى بنابر احتياط) كافى نيست.‌ 8. حيوان لاغر نباشد، و همين اندازه كه مردم بگويند لاغر نيست كافى است، بلكه اگر در ظاهر لاغر است، ولى بر كليه‌هاى آن مقدارى چربى وجود داشته باشد كافى است.‌ 9. حيوانِ خصى و اخته شده (حيوانى كه تخم آن را كشيده باشند) براى قربانى جايز نيست؛ ولى اگر آن را كوبيده، يا رگ آن را از كار انداخته باشند، اشكالى ندارد.‌ 10. احتياط آن است كه در اصل خلقت نيز بى بيضه نباشد.‌

بايد به حجّ اِفراد عدول كند و بعد از اتمام حج، عمره مفرده بجا آورد. ‌

كسى كه موفّق به درك وقوف در عرفات از ظهر تا غروب نشود، واجب است مقدارى از شب عيد را ـ هر چند كم باشد ـ در آنجا توقّف كند، بنابراين اگر بر اثر موانع، زمانى به عرفات برسد كه مردم از آنجا كوچ كرده باشند، مقدارى از شب را مى‌ماند، سپس به سوى مشعر مى‌رود، به شرط آن كه قبل از طلوع آفتاب روز عيد خود را به مشعرالحرام برساند، و اين را «وقوف اضطرارى عرفات» مى‌گويند، و اگر موفّق بر وقوف اضطرارى نيز نشد، يعنى نتوانست چيزى از شب را در آنجا بماند، كافى است مقدارى از وقوف مشعرالحرام را، درك كند. در اين صورت نيز حجّش صحيح است.‌