جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در فرض سؤال، نماز شکسته است.

منظور از وطن محلي است که انسان آن را براي اقامت و زندگي خود انتخاب کرده، خواه در آنجا متولد شده باشد يا نه و خواه وطن پدر و مادرش باشد يا خودش آنجا را انتخاب کرده است. بنابراين بدنيا آمدن در جايي يا وطن والدين يا همسر بودن يا داشتن ملک و خانه دليل بر وطن شدن آن جا براي فرد نيست، مگر اين که سالي چهار ماه در آن جا اقامت داشته باشد.

در فرض سؤال، تابع نیستند و وطن پدر، وطن فرزند و وطن شوهر یا زن ، وطن زن یا شوهر نیست. البته اگر در یکی از این چند حالت، در آن جا بماند، در حكم وطن و نماز و روزه کامل است و نيازى به قصد ده روز ندارد: 1-قصد سکونت طولانی مدت مانند یکسال یا بیشتر. 2- ماندن هفته اى حداقل سه روز در مدت زمان حداقل دو سال. 3- ماندن حداقل چهار ماه در سال (هرچند بصورت پراکنده)، در مدت زمان سه سال و بیشتر.

تا زماني که زندگي مستمر را در آن جا شروع نکرده، نماز او شکسته است و روزه ندارد مگر اين که شامل يکي از موارد ذیل شود که در اين صورت نماز و روزه اش کامل است: 1- بخواهد ده روز يا بيشتر در آن جا بماند. 2- چهار ماه در سال(هر چند به صورت پراکنده) در آن جا بماند(بدون نياز به قصد ده روز) 3- هفته اي سه روز (در مدت زمان دو ماه يا بيشتر) به آن جا رفت و آمد کند يا بماند.

هرگاه برای اولین بار به شهری میرود که حکم وطن او را پیدا کند چنانچه کمتر از ده روز می ماند ،نمازش کامل است و اگر ماه رمضان است بايد روزه بگيرد ولي در سفر اول چنانچه کمتر از ده روز مي ماند بنا براحتياط مستحب دوسه روز اول را شکسته هم ضميمه کند.

ممكن است كسى در دو محل زندگى كند، مثلًا شش ماه در شهرى و شش ماه ديگر در شهر ديگر، هردو وطن او محسوب مى ‏شود و حتّى ممكن است انسان داراى سه وطن باشد، مشروط به اينکه در هر کدام چهار ماه از سال (هرچند بصورت پراکنده) بماند.

نمازهای گذشته صحیح است و نیازی به اعاده نیست.

نمازي که در سفر بر طبق وظيفه شکسته خوانده، کافي و صحيح است و لازم نيست دوباره در وطن، به صورت کامل آن را بخواند.

هرگاه کسى اوّل وقت مسافر بوده و نماز را نخوانده و بعد به وطن یا جایى که قصد دارد ده روز بماند وارد شود باید نماز را تمام بخواند.

در چند مورد سفر قطع مى‏ شود و مسافر باید نماز را تمام‏ بخواند: اول: رسیدن به وطن دوم: قصد اقامت ده روز سوم: توقف یک ماه بدون قصد

پردیسان ظاهرا برای خود امام جمعه و شهردار مستقلی دارد و شنیده شده است قرار است فرمانداری نیز برای آن تعیین شود بنابر این چگونه می توان گفت عرف آن را جزء قم می داند.‌

اگر امکان بازگشت در مدت کوتاهی باشد حکم وطن او را دارد و اگر مدت طولانی باشد نماز او در آنجا شکسته است.‌