ضمان سوزاندن یا قطع درختان
آیا درختی که دارای جان و حیات است، سوزاندن و قطع آن موجب ضمان و گناه است؟
درصورتیکه متعلق به دیگران باشد ضمان دارد در غیر این صورت نوعی انحراف و کار حرامی است.
درصورتیکه متعلق به دیگران باشد ضمان دارد در غیر این صورت نوعی انحراف و کار حرامی است.
با توجه به آنچه در سؤال مطرح میشود دلیل مسئله این است که هنگامیکه افراد وارد بازى میشوند عملاً از یکدیگر نسبت به حوادثى که در طبیعت بازى احیاناً نهفته است و حتّى اگر طبق مقررات هم عمل کنند باز هم این حوادث پیش میآید، برائت ضمنى میجویند، شبیه برائتى که طبیب لفظاً یا عملاً از مریض میگیرد و این کار سبب برائت ذمّه او میشود.
چنانچه نفربر را براى شستشو میبرده و همه میدانستهاند و بعضى به میل خود سوار آن شدهاند یا باقیماندهاند، راننده ضامن نیست و همچنین اگر ماندن آنها روى نفربر موجب نجات آنها میشده و آنها عجله کردهاند و خود را به آب پرتاب کردهاند، باز راننده ضامن نیست. ادّعاى راننده مبنى بر اینکه مافوق دستور داده، درحالیکه طرف منکر باشد هیچ فایدهای ندارد حتّى اگر منکر هم نباشد باز مسؤولیت او را از بین نمیبرد.
چنانچه قراردادى داشتهاند یا رسم در محل چنان بوده که به همراه گوسفندان افرادى فرستاده میشدند که از عهده جلوگیرى از خطر گرگ برآیند، تاوان بر ذمّه هرکسى است که خلاف قرارداد یا رسم محل عمل کند.
درصورتیکه این کار را بهمنظور تحقّق جنایتى کرده، یا میدانسته که این عمل غالباً سبب بروز جنایت میشود، هرچند نیّت آن را نداشته، ضامن است؛ و در مورد خودش، خونش هدر میباشد.
اگر دو طرف پیشنهاد کارشناس کردهاند خرج کارشناسى بر عهده هر دو میباشد و نسبت به خسارت، اگر خانه صاحب ناودان قبلاً ساختهشده و مطابق عرف و عادت بوده، خسارتى بر عهده او نیست.
کسی که شرب خمر کرده اعمالى که در حال مستى انجام میدهد در برابر آن مسئول است.
كاهش و افزايش فاحش ضمان آور است؛ به تعبير صحيحتر چنانچه كسى به ديگرى مبلغى بدهكار باشد و بعد از گذشت چندین سال بخواهد آن را بپردازد بهیقین پرداخت همان مبلغ اداى دين محسوب نمىشود و بايد به قيمت روز پرداخته شود و نرخ تورّم ملاحظه گردد و تفاوتى در ميان اقسام بدهىها اعم از خمس، قرض، مهريّه، مضاربه و غیره در این موضوع نمیباشد نيست؛ ولى تغييرهاى غير فاحش تأثيرى ندارد؛ چراکه اداى دين محسوب مىشود.
باید حتّى الامکان از تنبیه بدنى صرفنظر کرد و در صورت ضرورت باید با اجازه خاص یا عام ولی کودک باشد و کارى که سبب دیه شود انجام ندهند و درصورتیکه موجب دیه گردد ضامن میباشد و بهطورکلی با توجّه به آثار منفى تنبیه بدنى تا ممکن است باید از آن پرهیز کرد.
هرکس بشکند ضامن است مگر ضایعاتى که اجتنابناپذیر است.
راننده اگر عاقل و بالغ بوده مسئول خسارت است و فرد دیگر که او را تشویق کرده گناه کرده و مستحق تعزیر است.