رضایت گرفتن از حق الناس با علم به رضایت صاحب حق
اگر حق الناسی به گردن انسان باشد و بداند که صاحب حق راضی است، آیا باز باید به صاحب حق بگوید و رضایت بگیرد؟
اگر یقین به رضایت او دارد لازم نیست به او بگوید.
اگر یقین به رضایت او دارد لازم نیست به او بگوید.
در حال حاضر که بسیارى از کارها در اجتماع به صورت صف و قرار گرفتن در نوبت انجام مى شود این امر، یک حقّ عقلایى محسوب مى گردد، یا به تعبیر دیگر از بین بردن آن نوعى ظلم به حساب مى آید و مشمول ادلّه حرمت ظلم و تعدّى بر حقوق مردم است البته در مواردى که در عرف عقلا استثنا مى شود، مثل یک بیمار اورژانسى در مطّب دکتر و مانند آن، اشکالى ندارد.
در صورتى که خیانت در امانت سبب اتلاف عین، یا منفعت شده حق الناس است، و باید خسارت را به صاحب آن بدهد.
البتّه وسایل فساد را مى توان نابود کرد، و سبب ضمان نمى شود. ولى افراد مجاز نیستند خودسرانه این کار را انجام دهند; چون سبب هرج و مرج مى شود. بلکه باید طبق برنامه و ضوابط، و زیر نظر حاکم شرع و مسؤولین ذى ربط، انجام شود.
یعنی حق مردم كه بر گردن انسان است و حقالناس به حقوق مالی اختصاص ندارد و جان و آبروی افراد را نیز در برمیگیرد.
در اینگونه موارد اشکالی ندارد که نماز را کمی به تاخیر بیاندازید زیرا جنبه حق الناس دارد.
معاونت در قتل عمد حق النّاس است، و در اختیار ولىّ دم مى باشد.
هرگاه او می داند که به او مراجعه نمی کنید اشکالی ندارد ولی اگر نمی داند به اطلاع او
حق با کسی است که زودتر وارد می شود مگر در موارد ضروری که طرف فردی ضعیف و ناتوان باشد که باید برای او جا بگیرند.
در صورتیکه غالبا ممکن است منشا چنین چیزی شود شما ضامن هستید.