اگر شخصى را مأمور خريدارى حيوان قربانى و ذبح آن كند، و نايب مأموريتش را انجام دهد، و پس از آن حاجى احتمال دهد كه نايب به شرايط درست عمل نكرده، آن ذبح كافى است و نبايد به اين احتمال توجّهى كند.
اگر مى‌داند كه پول خود اوست اشكالى ندارد؛ در غير اين صورت اشكال دارد.
هرگاه صاحب گوسفندان آنها را در اختيارشان قرار داده، كه هر مقدار بخواهند بردارند سپس پول آن را بدهند، مانعى ندارد.
لازم است به آن قناعت نكند.
ذبح در حج و غير حج با هر فلز برنده‌اى صحيح است.
در صورت توانایی باید برای هر کدام جداگانه قربانی شود اما اگر توانایی ندارند اشکالی ندارد ولی قربانی مستحب محسوب می شود.
پنجمين واجب از واجبات حج، و دوّمين واجب از واجبات منى، قربانى است. بهترين قربانى شتر، و متوسّط آن گاو، و ساده‌ترين آن گوسفند است، و غير از سه حيوان مذكور كفايت نمى‌كند، و تنها بر كسانى واجب است كه حجّ تمتّع بجا مى‌آورند، و بر غير آنها واجب نيست.
بهتر است قربانى را روز عيد ذبح كنند؛ ولى تأخير آن تا روز سيزدهم نيز جايز است.
اگر به خاطر عذرى، يا بدون عذر و از روى عمد، قربانى را از روز سيزدهم تأخير انداخت واجب است تا آخر ذى الحجّه آن را انجام دهد، و اگر انجام نداد، بايد نايب بگيرد كه در سال بعد در همان ايّام عيد و در همان‌جا انجام دهد، و در هر حال حجّ او باطل نيست.
ذبح در شب اشكال دارد.
قربانى نيز از عبادات است، و بايد با نيّت خالص و به قصد اطاعت پروردگار انجام گردد، و احتياط واجب آن است كه بعد از رمى جمره عقبه انجام شود.
