باید برای ازدواج مرد و زن رضایت داشته و از روی اختیار ازدواج نمایند و اگر بدون آن باشد عقد باطل است، ولی اگر يكى از آن دو ظاهراً با كراهت اجازه مى دهد، امّا مى دانيم قلباً راضى است عقد صحيح است.
اگر واقعاً رضايت قلبى نبوده عقد باطل است؛ ولى به حسب ظاهر بعد از اجراى صيغه آنها زن و شوهرند مگر اين كه يكى از آن دو بتوانند ثابت كند كه رضايت قلبى نداشته است.
صيغه عقد بايد صحيح خوانده شود و اگر طورى غلط بخوانند كه معنى آن را عوض كند عقد باطل است، امّا اگر معنى عوض نشود اشكالى ندارد.
كسى كه دستور زبان عربى را نمى داند ولى كلمات عقد را صحيح ادا مى كند و معنى آن را نيز مى داند عقد او صحيح است.
اگر عقد زنى را براى مردى بدون اجازه آنها بخوانند و بعداً آنها راضى شوند و اجازه دهند عقد صحيح است.
در فرض سؤال احتياط واجب آن است كه صيغه عقد را دوباره بخوانند.
پدر و جدّ پدرى مى توانند (در صورت ضرورت ومصلحت ) براى فرزند نابالغ يا ديوانه خود ازدواج كنند و بعد از آنكه طفل بالغ شد يا ديوانه عاقل گرديد بنابر احتياط واجب نبايد آن را به هم زد.
مانعی ندارد ولی اگر حاکم شرع او را محجور از تصرف در اموال کرده باشد چیزی از اموال را نمی تواند مهریه قرار دهد همچنین بعنوان نفقه.
طرفین باید در مسائل مربوط به ازدواج و تعیین مهریه رشید باشند و اگر زوجه باکره است اجازه پدر نیز لازم است.
ازدواج با زنان معروف به فحشا بنابر احتیاط واجب جایز نیست ولی رعایت دیگر شرایط شرعی که در مذهب آنها نیست، از طرف آن ها واجب نمی باشد.
مرد جهت ازدواج مجدد نیازی به کسب اجازه از همسر اول ندارد اما اگر ضمن عقد شرط خاصي شده باشد بايد بر طبق آن عمل شود. در هر صورت چند همسري، وسیله هوسبازی نیست، بلکه مربوط به ضرورتهاست و با شرائط سنگین و در حدود معیّنی مجاز شمرده شده، و فلسفه روشنی دارد، که اگر مطابق احکام اسلامی صورت پذیرد فواید آن به جامعه زنان باز می گردد.
ازدواج دختران بدون رضايت آنها جايز نيست و عواقب سويى دارد و سزاوار است پدران و مادران احكام شرع را درباره فرزندانشان رعايت كنند تا آنها خوشبخت شوند
