می تواند مهریه را تا زمان معیّنی هر چند بعد از طلاق به تاخیر بیاندازد ولی در صورت فوت باید مهریه را به ورثه بپردازد.
حقّ كسب و پيشه، ريشه شرعى ندارد؛ ولى شايسته است در مورد آن مصالحه‌اى بين مستأجر و مالك انجام شود.
هرگاه طلبكار، طلب خود را به ضامن ببخشد، ضامن نمىتواند از بدهكار چيزى بگيرد و اگر مقدارى از آن را ببخشد آنمقدار رانمىتواند مطالبه نمايد.
مهریه زوجه مانند بقیه اموال است، به پدر و مادر و شوهر و فرزندان او می رسد و دیگران سهمی ندارند و آنها که سهم دارند می توانند مطالبه کنند، البته نیمی از مهریه (در صورتیکه زوجه فرزندی نداشته باشد) به عنوان ارث به شوهر می رسد.
مهریّه زن بر عهده شوهر است، نه پدر مگر این که پدر شوهر آن را تضمین کرده باشد، یا مزد کارهاى فرزندش را نداده باشد و آن مزد به اندازه مهریّه یا بیشتر از آن است.
اگر جهیزیّه را جزئى از مهر یا شرط ضمن العقد قرار دهد، نمى تواند بازپس بگیرد، ولى اگر هبه کرده قابل بازپس گرفتن است.
هرگاه احتمال می دهد مشروط بوده و به شرط عمل نشده مهریه اش به حال خود باقی است.
دادن جهیزیه جزء وظایف پدر نیست و اگر شیربها گرفته و در برابر آن شرط شده که جهیزیه بدهد و یا در عرف محل گرفتن شیربها مشروط به دادن جهیزیه است و ثابت شود پدر جهیزیه نداده است دختر می تواند معادل آن را به قیمت روز مطالبه کند.
می توانید اصل پول و اگر سودی داشته سود آن را از پدرتان و یا شخصی که پول نزد اوست مطالبه کنید.
