جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

آب نيم خورده «حيوانات نجس» مانند سگ و خوک نجس است، امّا نيم خورده حيوانات حرام گوشت (مانند گربه و جانوران درنده) پاک است هرچند خوردن آن مکروه است.

مطهّرات به چيزهايى گفته مى‏شود كه نجس را پاك مى‏كند و آن 12 چيز است: 1- آب 2- زمين 3- آفتاب 4- استحاله 5- انقلاب 6- ثلثان شدن 7- انتقال‏ 8- اسلام 9- تبعيّت 10- برطرف شدن عين نجاست 11- استبراء حيوان نجاستخوار 12- غايب شدن مسلمان.

آب يا «مطلق» است يا «مضاف». آب مضاف آبى است كه به تنهايى به آن آب گفته نشود، یعنی یا آن را از چیزى گرفته باشند (مانند آب سیب و هندوانه) و یا با چیزى مخلوط شده باشد، به قدرى که به آن، «آب» گفته نشود؛ مانند شربت، آب نمک، آب گل؛ امّا آب مطلق آن است كه مى‏توان بدون هيچ قيد و شرطى به آن آب گفت؛ مثل آبهاى معمولى. آب مطلق، پاك و پاك كننده است؛ امّا آب مضاف چيزى را پاك نمى‏كند، بلكه با ملاقات به نجس، نجس مى‏شود.

آب مطلق اقسامى‏ دارد كه هركدام حكمى دارد و آن پنج قسم است:اوّل آب كر، دوم آب قليل، سوم آب جارى و آبهاى لوله‏ كشى، چهارم آب باران، پنجم آب چاه.

آب هايى كه از زمين مى‏ جوشد و جارى مى‏ شود مانند آب چشمه و قنات، يا از برف هاى متراكم در كوه ها سرچشمه مى‏ گيرد و ادامه دارد آب جارى است.

مستحب است آب نوشيدنى كاملًا تميز بوده باشد، خوردن آبهاى آلوده كه موجب بيمارى مى‏گردد حرام است، آبهاى شست و شو نيز شايسته است تميز باشد از آبهاى متعفّن و آلوده تا آنجا كه ممكن است، بايد پرهيز شود.

نمی شود وضو و غسل کرد و چیزی را با آن طاهر کرد.

مخرج غائط را مى‏توان با آب شست، يا با سه قطعه كاغذ يا سنگ يا پارچه يا مانند آن تميز كرد، مگر در صورتى كه از حدّ معمول تجاوز كرده و اطراف مخرج را آلوده نموده باشد، يا نجاست ديگرى مانند خون با آن بيرون آيد، يا از خارج نجاستى به آن برسد، كه در اين حال فقط با آب پاك مى‏شود.

در مواردى كه مى‏توان مخرج غائط را با غير آب تميز كرد، شستن با آب بهتر است.

در فرض مسأله نجس نیست، و وضو را هم باطل نمى کند؛ به طور کلی در صورتی که همراه با نجاستی مانند مدفوع یا خون نباشد پاک است.

هرگاه چیزى از پشتِ پا، یا پیشِ سر، براى مسح کردن ـ ولو به اندازه یک انگشت ـ سالم باشد، بر آن مسح مى کند. و اگر نباشد، جبیره اى بر آن مى گذارد، و وضوى جبیره اى مى گیرد و بنابر احتیاط واجب تیمم نیز بنماید.

هرگاه در اعضای وضو، زخم و جراحت و شكستگى وجود ندارد، امّا به‏ جهت ديگرى آب براى آن ضرر دارد، بايد تيمّم كند، ولى اگر فقط براى مقدارى از دست و صورت ضرر دارد، چنانچه اطراف آن را بشويد كافى است و احتياط واجب آن است كه تيمّم هم انجام دهد.