8ـ سوره شمس
فهرست موضوعات
جستجو 

مقدمه

در فضیلت تلاوت این سوره، همین بس که در حدیثى از پیغمبر(صلى الله علیه وآله) آمده است: «هر کس آن را بخواند گویى به عدد چیزهایى که خورشید و ماه بر آنها مى تابد در راه خدا صدقه داده است!»(1)

 

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ

به نام خداوند بخشنده مهربان

 

وَالشَّمْسِ وَضُحَـهَا (1) وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَـهَا (2) وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّـهَا (3) وَاللَّیْلِ

به خورشید و گسترش نور آن در صبحگاهان سوگند، (1) و به ماه هنگامى که از پى آن در آید، (2) و به روز هنگامى که خورشید را آشکار سازد، (3) و به شب آن

إِذَا یَغْشَـهَا (4) وَالْسَّمَآءِ وَمَا بَنَـهَا (5) وَالاَْرْضِ وَمَا طَحَـهَا (6) وَنَفْس وَمَا

هنگام که آن را بپوشاند، (4) و سوگند به آسمان و کسى که آن را بنا کرده، (5) و به زمین و کسى که آن را گسترانیده، (6) و سوگند به روح آدمى و آن کس

سَوَّاهَا (7) فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَ تَقْوَاهَا (8) قَدْ أَفْلَحَ مَن زَکَّـهَا (9) وَ قَدْ

که آن را (آفریده و) موزون ساخته، (7) سپس فجور و تقوایش ]= شر و خیرش [را به او الهام کرده است، (8) که هر کس نفس خود را پاک و تزکیه کرده، رستگار شده; (9)

خَابَ مَن دَسَّـهَا (10) کَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَآ (11) إِذِ انْبَعَثَ أَشْقَـهَا (12)

و آن که نفس خویش را با معصیت و گناه آلوده ساخته، نومید و محروم گشته است! (10) قوم «ثمود» بر اثر طغیانشان، (پیامبر خود را) تکذیب کردند، (11) آنگاه که شقى ترین آنها

فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْیَـهَا (13) فَکَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ

به پا خاست; (12) و پیامبر خدا به آنان گفت: «ناقه (و معجزه خداوند) را با آبشخورش واگذارید.» (13) ولى آنها او را تکذیب و ناقه را پى کردند (و به هلاکت رساندند); از

عَلَیهِم رَبُّهُم بِذَنْبِهِم فَسَوَّاهَا (14) وَ لاَ یَـخَـافُ عُقْـبَـهَا (15)

این رو پروردگارشان آنها را بخاطر گناهشان درهم کوبید و با خاک یکسان کرد. (14) و او هرگز از فرجام مجازات ستمگران، باک ندارد. (15)

 


1. مجمع البیان، آغاز سوره شمس، جلد 10، صفحه 367.

 

 

 

12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma
آبی
سبز تیره
سبز روشن
قهوه ای