مناجات الراجین (امیدواران)
فهرست موضوعات
جستجو 

مناجات کسانى است که با زبان رجا و امید با خدا سخن مى گویند; امیدوار به لطف الهى و پرده پوشى هاى او و احسان و فضل پروردگارند.(1)

  

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

به نام خداوند بخشنده مهربان

 

یا مَنْ اِذا سَئَلَهُ عَبْدٌ اَعْطاهُ، وَاِذا اَمَّلَ ما عِنْدَهُ بَلَّغَهُ مُناهُ، وَاِذا اَقْبَلَ عَلَیْهِ

اى که هرگاه بنده اى از او درخواست کند دهدش وهرگاه چیزى را که نزداوست آرزو کند بدان آرزو رساندش و چون بدو رو کند

قَرَّبَهُ وَاَدْناهُ، وَاِذا جاهَرَهُ بِالْعِصْیانِ سَتَرَ عَلى ذَنْبِهِ وَغَطّاهُ، وَاِذا تَوَکَّلَ

به مقام قرب خویشش ببرد و چون به آشکارى گناهش کند پرده بر گناهش کشد و آن را بپوشاند و چون بر او توکل کند

عَلَیْهِ اَحْسَبَهُ وَکَفاهُ، اِلـهى مَنِ الَّذى نَزَلَ بِکَ مُلْتَمِساً قِراکَ فَما قَرَیْتَهُ، وَ

کفایتش کند و بسش باشد خدایا کیست که بر درگاه تو و میهمان نوازیت خواهدو تو پذیرائیش نکنى و

مَنِ الَّذى اَناخَ بِبابِکَ مُرْتَجِیاً نَداکَ فَما اَوْلَیْتَهُ، اَیَحْسُنُ اَنْ اَرْجِعَ عَنْ بابِکَ

کیست که مرکب نیاز خود به دربارت خواباند به امید بخششت و تو احسانش نکنى آیا خوب است که من ناامید از درگاهت

بِالْخَیْبَةِ مَصْرُوفاً، وَلَسْتُ اَعْرِفُ سِواکَ مَوْلىً بِالاِْحْسانِ مَوْصُوفاً، کَیْفَ

باز گردم با این که جز تو مولایى را که به احسان نامور باشد نشناسم چگونه

اَرْجُو غَیْرَکَ وَالْخَیْرُ کُلُّهُ بِیَدِکَ، وَکَیْفَ اُؤَمِّلُ سِواکَ وَالْخَلْقُ وَالاَْمْرُ لَکَ،

به جز تو امید داشته باشم با این که تمام خیر بدست توست و چگونه به جز تو آرزومند باشم با این که خلقت و فرمان از آن توست

أَاَقْطَعُ رَجآئى مِنْکَ وَقَدْ اَوْلَیْتَنى ما لَمْ اَسْئَلْهُ مِنْ فَضْلِکَ، اَمْ تُفْقِرُنى اِلى

آیا امیدم را از تو قطع کنم با این که تو از فضلت به من عطا کردى چیزى را که من درخواست نکرده بودم یا مرا بمانند خودم نیازمند سازى

مِثْلى وَاَنـَا اَعْتَصِمُ بِحَبْلِکَ، یا مَنْ سَعَدَ بِرَحْمَتِهِ الْقاصِدُونَ، وَلَمْ یَشْقَ

با این که من به رشته توچنگ زدم اى که به رحمتش سعادتمند گردند قاصدان او و دچار کیفرش نشوند

بِنِقْمَتِهِ الْمُسْتَغْفِرُونَ، کَیْفَ اَنْسیکَ وَلَمْ تَزَلْ ذاکِرى، وَکَیْفَ اَلْهُو عَنْکَ

آمرزش خواهانش چگونه فراموشت کنم با این که تو همیشه به یاد منى و چگونه از یاد تو بیرون روم با این که

وَاَنْتَ مُراقِبى، اِلـهى بِذَیْلِ کَرَمِکَ اَعْلَقْتُ یَدى، وَلِنَیْلِ عَطایاکَ بَسَطْتُ

تو همیشه مراقب من هستى خدایا من به ذیل کرمت دست انداختم و براى دریافت عطاهایت دامن آرزویم را گسترده ام

اَمَلى، فَاَخْلِصْنى بِخالِصَةِ تَوْحیدِکَ، وَاجْعَلْنى مِنْ صَفْوَةِ عَبیدِکَ، یا مَنْ

پس مرا بوسیله یگانگى خالص خود خالص گردان و از زمره بندگان برگزیده ات قرارم ده اى که

کُلُّ هارِب اِلَیْهِ یَلْتَجِئُ، وَکُلُّ طالِب اِیّاهُ یَرْتَجى، یا خَیْرَ مَرْجُوٍّ، وَیا اَکْرَمَ

هر گریخته اى به او پناه برد و هر جوینده اى به او امید دارد اى بهترین مایه امید و اى بزرگوارترین

مَدْعُوٍّ، وَ یا مَنْ لا یَرُدُّ سآئِلَهُ، وَلا یُخَیِّبُ امِلَهُ، یا مَنْ بابُهُ مَفْتُوحٌ لِداعیهِ،

خوانده شده و اى که خواهنده اش را مأیوس نکند و آرزومندش را نومید نسازد اى که درگاه او به روى خوانندگانش باز

وَ حِجابُهُ مَرْفُوعٌ لِراجیهِ، اَسْئَلُکَ بِکَرَمِکَ اَنْ تَمُنَّ عَلَىَّ مِنْ عَطآئِکَ بِما

و پرده اش براى امیدوار به او بالا زده است از تو خواهم به بزرگواریت که بر من بخشى از عطاى خویش

تَقِرُّ بِهِ عَیْنى، وَمِنْ رَجآئِکَ بِما تَطْمَئِنُّ بِهِ نَفْسى، وَمِنَ الْیَقینِ بِما تُهَوِّنُ بِهِ

به حدى که دیده ام بدان روشن گردد و از امیدت بدان مقدار که خاطرم اطمینان یابد و از یقین بدان اندازه که

عَلَىَّ مُصیباتِ الدُّنْیا، وَتَجْلُو بِهِ عَنْ بَصیرَتى غَشَواتِ الْعَمى، بِرَحْمَتِکَ

پیش آمدهاى ناگوار دنیا بر من آسان گردد و بوسیله آن پرده هاى سیاه کوردلى از دیده دل دور شود به رحمتت

یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.

اى مهربانترین مهربانان.

 


1. بحارالانوار، جلد 91، صفحه 144.
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma
آبی
سبز تیره
سبز روشن
قهوه ای