12- مناجات العارفین (عارفان)
فهرست موضوعات
جستجو 

مناجات کسانى است که عارفانه با خدا سخن مى گویند، آنان که پس از قبول ناتوانى از درک کنه ذات او و راهیابى به شناخت کامل صفاتش در پى معرفتى بهتر از گذشته و دریدن حجابها از دیدگان دل و جانند و تشنه کام در جستجوى چشمه هاى محبّت الهى و نوشیدن از جام عشق وى مى باشند.(1)

  

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

به نام خداوند بخشنده مهربان

 اِلـهى قَصُرَتِ الاَْلْسُنُ عَنْ بُلُوغِ ثَنآئِکَ کَما یَلیقُ بِجَلالِکَ، وَعَجَزَتِ

خدایا زبانها قاصر است از رسیدن به ثناى تو آن طور که شایسته جلال توست و عقلها عاجز

الْعُقُولُ عَنْ اِدْراکِ کُنْهِ جَمالِکَ، وَانْحَسَرَتِ الاَْبْصارُدُونَ النَّظَرِ اِلى

است از ادراک کنه جمالت و دیده ها تار و بى فروغ ماند از نظر کردن به سوى

سُبُحاتِ وَجْهِکَ، وَلَمْ تَجْعَلْ لِلْخَلْقِ طَریقاً اِلى مَعْرِفَتِکَ، اِلاَّ بِالْعَجْزِ عَنْ

انوار ذاتت و قرار ندادى براى خلق خود راهى به سوى

مَعْرِفَتِکَ، اِلهى فَاجْعَلْنا مِنَ الَّذینَ تَرَسَّخَتْ اَشْجارُ الشَّوْقِ اِلَیْکَ فى

شناساییت جز به اظهار عجز از شناساییت خدایا پس ما را از کسانى قرار ده که درختهاى شوق بسوى تو

حَدآئِقِ صُدُورِهِمْ، وَاَخَذَتْ لَوْعَةُ مَحَبَّتِکَ بِمَجامِعِ قُلُوبِهِمْ، فَهُمْ اِلى

در بوستانهاى سینه شان ریشه محکم کرده و سوز محبّتت سراسر دلشان را فراگرفته پس آنها به

اَوْکارِ الاَْفْکارِ یَاْوُونَ، وَ فى رِیاضِ الْقُرْبِ وَالْمُکاشَفَةِ یَرْتَعُونَ، وَمِنْ

آشیانه هاى اندیشه ها جاى گیرند و در چمنزارهاى قرب به تو و مکاشفه مى چرند و از

حِیاضِ الْمَحَبَّةِ بِکَاْسِ الْمُلاطَفَةِ یَکْرَعُونَ، وَشَرایِعَ الْمُصافاتِ یَرِدُونَ،

حوضهاى محبّت به جام ملاطفت (آب حیات) بنوشند و در کنار نهرهاى صفا وارد گشته اند در حالى که

قَدْ کُشِفَ الْغِطآءُ عَنْ اَبْصارِهِمْ، وَانْجَلَتْ ظُلْمَةُ الرَّیْبِ عَنْ عَقآئِدِهِمْ

پرده از پیش دیدگانشان برداشته شده و تاریکى شبهه و تردید از صفحه عقاید

وَضَمآئِرِهِمْ، وَانْتَفَتْ مُخالَجَةُ الشَّکِّ عَنْ قُلُوبِهِمْ وَسَرآئِرِهِمْ، وَانْشَرَحَتْ

و نهادشان زائل گشته و یکسره خلجان شک و ریب از دلها و درونشان بیرون رفته و دریچه هاى

بِتَحْقیقِ الْمَعْرِفَةِ صُدُورُهُمْ، وَعَلَتْ لِسَبْقِ السَّعادَةِ فِى الزَّهادَةِ هِمَمُهُمْ،

سینه شان بواسطه استوار شدن معرفت بازگشته و همتهاشان براى پیشى گرفتن در خوشبختى در اثر پارسایى بلند گردیده

وَعَذُبَ فى مَعینِ الْمُعامَلَةِ شِرْبُهُمْ، وَطابَ فى مَجْلِسِ الاُْنْسِ سِرُّهُمْ،

و نوشیدنیهاشان در چشمه کردار شیرین و گوارا شده و درونشان در محفل انس با تو پاکیزه گشته

وَاَمِنَ فى مَوْطِنِ الْمَخافَةِ سِرْبُهُمْ، وَاطْمَاَنَّتْ بِالرُّجُوعِ اِلى رَبِّ الاَْرْبابِ

و راهشان در جاهاى هولناک امن گشته و جانهاى ایشان در بازگشت بسوى رب الارباب مطمئن گردیده

اَنْفُسُهُمْ، وَ تَیَقَّنَتْ بِالْفَوْزِ وَ الْفَلاحِ اَرْواحُهُمْ، وَ قَرَّتْ بِالنَّظَرِ اِلى مَحْبُوبِهِمْ

و روانشان به فیروزى و رستگارى یقین پیدا کرده و دیدگانشان به واسطه دیدار محبوب روشن گشته

اَعْیُنُهُمْ، وَاسْتَقَرَّ بِاِدْراکِ السُّؤْلِ وَنَیْلِ الْمَأْمُولِ قَرارُهُمْ، وَرَبِحَتْ فى بَیْعِ

و به واسطه رسیدن به مقصود و نائل شدن به آرزوهاى خویش قرارى یافته و سوداگرى ایشان بواسطه فروختن

الدُّنْیا بِالاْخِرَةِ تِجارَتُهُمْ،اِلهى مااَلَذَّ خَواطِرَ الاِْلْهامِ بِذِکْرِکَ عَلَى الْقُلُوبِ،

دنیا به آخرت کاملاً سودمند گشته است خدایا چه اندازه لذیذ است یاد تو در دلها که بوسیله الهام خطور کند

وَما اَحْلَى الْمَسیرَ اِلَیْکَ بِالاَْوْهامِ فى مَسالِکِ الْغُیُوبِ، وَما اَطْیَبَ طَعْمَ

و چقدر شیرین است سیر بسوى تو با مرکب اندیشه ها که در راههاى غیب صورت مى گیرد و چقدر گواراست طعم

حُبِّکَ،وَما اَعْذَبَ شِرْبَ قُرْبِکَ، فَاَعِذْنا مِنْ طَرْدِکَ وَ اِبْعادِکَ، وَاجْعَلْنا مِنْ

دوستى تو و چه شیرین است شربت قرب تو پس اى خدا ما را از راندن و دور کردنت پناه دهو قرارمان ده از

اَخَصِّ عارِفیکَ، وَاَصْلَحِ عِبادِکَ، وَاَصْدَقِ طآئِعیکَ، وَاَخْلَصِ عُبّادِکَ، یا

مخصوص ترین عارفانت و از شایسته ترین بندگانت و راستگوترین فرمانبردارانت و خالص ترین پرستش کنندگانت اى

عَظیمُ یا جَلیلُ، یا کَریمُ یا مُنیلُ، بِرَحْمَتِکَ وَمَنِّکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.

عظیم اى با جلالت اى بزرگوار اى عطابخش به رحمت و احسانت اى مهربانترین مهربانان.

 


1. بحارالانوار، جلد 91، صفحه 150. 
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma
آبی
سبز تیره
سبز روشن
قهوه ای