رَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنکَ رَحْمَةً إِنَّکَ
پروردگارا! دلهایمان را، بعد از آن که ما را هدایت کردى (از راه حق) منحرف مگردان; و از سوى خود، رحمتى بر ما ببخش،
أَنتَ الْوَهَّابُ.(1)
زیرا تویى بخشنده.