دعاى عشرات:
فهرست موضوعات
جستجو 

این دعا(1) از دعاهاى بسیار معتبر است که مستحب است - اگر کسى بتواند - هر صبح و شام آن را بخواند; ولى بهترین زمان خواندنش، عصر جمعه مى باشد. مرحوم «کفعمى» در «مصباح» آن را از امام حسین(علیه السلام) نقل کرده است.(2) و دعا طبق نقل «شیخ طوسى» در «مصباح المتهجّد» چنین است:

 

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

به نام خداوند بخشنده مهربان

 سُبْحانَ اللهِ وَالْحَمْدُ للهِِ، وَلا اِلـهَ اِلاَّ اللهُ وَاللهُ اَکبَرُ، وَلا حَوْلَ ولا قُوَّةَ إلاَّ

پاک و منزّه است خداوند و ستایش مخصوص اوست، و معبودى جز خداى یکتا نیست و او بزرگتر (از هر چیز) است و قدرت و نیرویى جز از

بِاللهِ الْعَلِىِّ الْعَظِیمِ، سُبْحانَ اللهِ آناءَ اللَّیْلِ وَاَطْرافَ النَّهارِ، سُبْحانَ اللهِ

خداى بلند مرتبه و با عظمت نیست، پاک و منزّه است خدا در تمام لحظه هاى شب و طول روز،

بِالْغُدُوِّ وَالاْصالِ،سُبْحانَ اللهِ بِالْعَشِىِّ وَالاِْبْکارِ،سُبْحانَ اللهِ حینَ تُمْسُونَ

و در سپیده دم و شامگاهان و ابتداى شب و روز، پاک و منزّه است خدا هنگامى که در شب

وَ حینَ تُصْبِحُونَ، وَلَهُ الْحَمْدُ فِى السَّمواتِ وَالاَْرْضِ، وَعَشِیّاً وَ حینَ

و صبح داخل مى شوید، و ستایش در آسمان ها و زمین شبانگاه و هنگام

تُظْهِرُونَ، یُخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَیِّتِ، وَیُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَىِّ، وَیُحْیىِ

ظهر مخصوص خداوندى است که زنده را از مرده و مرده را از زنده بیرون مى آورد،

الاَْرْضَ بَعْدَ مَوْتِها، وَکَذلِکَ تُخْرَجُونَ، سُبْحانَ رَبِّکَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمّا

و زمین را پس از مردنش زنده مى کند و شما نیز این چنین (در قیامت) بیرون آورده مى شوید، پروردگار تو، خداى صاحب شکوه از آنچه توصیف مى کنند منزّه است،

یَصِفُونَ، وَسَلامٌ عَلَى المُرْسَلینَ، وَالْحَمْدُللهِِ رَبِّ الْعالَمِینَ، سُبْحانَ ذِى

و درود و سلام بر فرستادگان او، و ستایش مخصوص خداوندى است که پروردگار جهانیان است، پاک و منزّه است خداوندى که صاحب

الْمُلْکِ وَالْمَلَکُوتِ، سُبْحانَ ذِى الْعِزَّةِ وَالْجَبَرُوتِ، سُبْحَانَ ذِى الْکِبْرِیآءِ

فرمانروایى و سلطه آسمانى است، پاک و منزّه است خداوند صاحب شکوه و بزرگى، پاک و منزّه است خداوند صاحب جلال

وَالْعَظَمَةِ،اَلْمَلِکِ الْحَقِّ الْمُبینِ الْمُهَیْمِنِ الْقُدُّوسِ، سُبْحانَ اللهِ الْمَلِکِ الْحَىِّ

و عظمت، آن فرمانرواى حقیقى روشنگر و نگهبان و پاکیزه از هر عیب، پاک و منزّه است خداوند فرمانرواى زنده اى

الَّذِى لایَمُوتُ، سُبْحانَ اللهِ الْمَلِکِ الْحَىِّ الْقُدُّوسِ، سُبْحانَ الْقآئِمِ الدّآئِمِ،

که (هرگز) نمى میرد، پاک و منزّه است خداوند فرمانرواى زنده پاکیزه از هر عیب، پاک و منزه است (خداى) پایدار پاینده،

سُبْحانَ الدّآئِمِ الْقآئِمِ،سُبحَانَ رَبِّىَ الْعَظیِمِ، سُبْحانَ رَبِّىَ الاَْعْلى، سُبْحانَ

پاک و منزّه است پاینده پایدار، پاک و منزّه است پروردگار با عظمتم پاک و منزه است پروردگار بلند مرتبه ام، پاک و منزّه است

الْحَىِّ القَیُّومِ، سُبْحانَ الْعَلِىِّ الاَْعْلى، سُبْحانَهُ وَتَعالى، سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ،

(خداى) زنده جاودان، پاک و منزّه است (خداى) برتر بلند مرتبه، او پاک و منزّه و برتر است بسیار منزّه و پاکیزه از هر عیب است

رَبُّنا وَ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَالرُّوحِ،(3) سُبْحانَ الدّآئِمِ غَیْرِ الْغافِلِ، سُبْحانَ الْعالِمِ

پروردگار ما و پروردگار فرشتگان و «روح» و پروردگار تمام موجودات، پاک و منزه است (خداى) پاینده آگاه، پاک و منزّه است (خداى) داناى

بِغَیْرِ تَعْلِیم، سُبْحانَ خالِقِ ما یُرى ومَا لایُرى، سُبْحانَ الَّذى یُدْرِکُ

ناآموخته، پاک و منزّه است آفریننده آنچه دیدنى و آنچه نادیدنى است، پاک و منزه است (خدایى) که بینندگان را مى بیند

الاَْبْصارَ، وَلا تُدْرِکُهُ الاَْبْصارُ، وَهُوَ اللَّطیفُ الْخَبِیرُ، اَللّـهُمَّ إنّى اَصْبَحْتُ

ولى آنها او را نمى بینند، و او مهربان و آگاه است، خدایا من از (لطف و محبّت) تو صبح

وَ اَمْسَیْتُ مِنْکَ فى نِعْمَة وَخَیْر وَبَرَکَة وَعافِیَة، فَصَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ آلِهِ،

و شام در نعمت و خوشى و رحمت و سلامتى هستم، پس بر محمّد و آل (پاکش) درود فرست

وَاَتْمِمْ عَلَىَّ نِعْمَتَکَ وَخَیْرَکَ، وَبَرَکاتِکَ وَعافِیَتَکَ بِنَجاة مِنَ النّارِ،

و با نجات از آتش (غضبت) نعمت و خوشى و رحمت و سلامتى را (از جانب خویش) بر من تمام کن، و مادامى که مرا زنده نگه داشته اى

وَارْزُقْنِى شُکْرَکَ وَعافِیَتَکَ وَفَضْلَکَ وَکَرامَتَکَ اَبَداً ما اَبْقَیْتَنِى، اَللّـهُمَّ

سپاسگزارى (از نعمت هایت) و سلامتى و لطف و بخشش همیشگى ات را روزى من بگردان، خدایا

بِنُورِکَ اهْتَدَیْتُ، وَبِفَضْلِکَ اسْتَغْنَیْتُ، وَبِنِعْمَتِکَ اَصْبَحْتُ وَاَمْسَیْتُ،

به نور تو هدایت شده و به لطف تو بى نیاز شدم و به نعمت تو صبح و شب کردم،

اَللّـهُمَّ اِنّى اُشْهِدُکَ وَکَفى بِکَ شَهِیداً، وَاُشْهِدُ مَلائِکَتَکَ واَنْبِیآئَکَ

خدایا تو را گواه مى گیرم و گواهى تو کافى است و (همچنین) فرشتگان، و پیامبران

وَرُسُلَکَ، وَحَمَلَةَ عَرْشِکَ، وَسُکّانَ سَمواتِکَ وَاَرْضِکَ، وَجَمیعَ خَلْقِکَ،

و فرستادگان و حاملان عرش و ساکنان آسمان ها و زمین و همه مخلوقاتت

بِاَنَّکَ اَنْتَ اللهُ لا اِلـهَ اِلاَّ اَنْتَ، وَحْدَکَ لا شَرِیکَ لَکَ، واَنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللهُ

را گواه مى گیرم بر این که همانا تو خدایى هستى که معبودى جز تو نیست، یگانه اى که شریکى براى تو نیست و این که محمّد که درود خدا

عَلَیْهِ وَآلِهِ عَبْدُکَ وَرَسُولُکَ، وَاَنَّکَ عَلى کُلِّ شَىْء قَدِیرٌ، تُحْیى وَتُمیتُ،

بر او و خاندان (پاکش) باد بنده و فرستاده توست و این که تو بر هر کارى توانایى، زنده کرده و مى میرانى

وَتُمیتُ وَتُحْیى، وَاَشْهَدُ اَنَّ الْجَنَّةَ حَقٌّ، وَ اَنَّ النّارَ حَقٌّ، وَ النُّشُورَ حَقٌّ،

و میرانده و زنده مى کنى و گواهى مى دهم که همانا بهشت و دوزخ و قیامت حق است

وَالسَّاعَةَ اتِیَةٌ لا رَیْبَ فیهَا، وَاَنَّ اللهَ یَبْعَثُ مَنْ فِى القُبُورِ، وَاَشْهَدُ اَنَّ عَلِىَّ

و زمان آن بى شک فرا خواهد رسید و خداوند کسانى را که در گورها خفته اند بر مى انگیزاند، و گواهى مى دهم که همانا على

بْنَ اَبیطالِب اَمیرُ الْمُؤْمِنینَ حَقّاً حَقّاً، وَاَنَّ الاَْئِمَّةَ مِنْ وُلْدِهِ هُمُ الاَْئمَّةُ

بن ابى طالب حقیقتاً و به حق امیرمؤمنان است و امامان از فرزندانش همان امامان

الهُداةُ الْمَهْدِیُّونَ،غَیْرُ الضّآلّینَ وَلاَ الْمُضِلِّینَ، وَاَنَّهُمْ اَوْلِیآئُکَ الْمُصْطَفَوْنَ،

هدایت کننده هدایت شده اى هستند که نه گمراهند و نه گمراه کننده و (گواهى مى دهم) که همانا ایشان دوستان برگزیده تو

وَحِزْبُکَ الْغالِبُونَ، وَ صِفْوَتُکَ وَخِیَرَتُکَ مِنْ خَلْقِکَ، وَنُجَبآئُکَ الَّذِینَ

و حزب پیروز و فاتح تو، و برگزیده و بهترین مخلوقات و بزرگ زادگانى که ایشان

انْتَجَبْتَهُمْ لِدینِکَ، وَاخْتَصَصْتَهُمْ مِنْ خَلْقِکَ، واصْطَفْیَتَهُمْ عَلى عِبادِکَ،

را براى دین خود برگزیدى و از میان مخلوقاتت مخصوصشان ساخته و بر بندگانت برگزیدى

وَجَعَلْتَهُمْ حُجَّةً عَلَى الْعالَمینَ، صَلَواتُکَ عَلَیْهِمْ والسَّلامُ وَرَحْمةُ اللهِ

و آنها را بر جهانیان حجّت و دلیل قرار دادى درود و سلام و رحمت خدا بر

وَبَرَکاتُهُ، اَللّـهُمَّ اکْتُبْ لى هذِهِ الشَّهادَةَ عِنْدَکَ، حَتّى تُلَقِّنیها یَوْمَ الْقِیمَةِ

ایشان باد، خدایا این شهادت و گواهى را براى من در نزد خود ثبت فرما تا این که در روز قیامت

وَاَنْتَ عَنّى راض، اِنَّکَ عَلى ما تَشآءُ قَدیرٌ، اَللّـهُمَّ لَکَ الْحَمدُ حَمْداً

در حالى که از من خشنود هستى آن را بر زبانم جارى سازى زیرا که تو بر هر چه خواهى توانایى خدایا ستایش مخصوص توست ستایشى

یَصْعَدُ اَوَّلُهُ، وَلا یَنْفَدُ آخِرُهُ، اَللّـهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً تَضَعُ لَکَ السَّمآءُ

که ابتدایش بالا رود و پایانى ندارد، خدایا ستایش مخصوص توست ستایشى که آسمان براى تو بالهایش را بر زمین نهد (و تواضع کند)

کَنَفَیْها، وَتُسَبِّحُ لَکَ الاَْرْضُ وَمَنْ عَلَیْها، اَللّـهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً سَرْمَداً

و زمین و آنچه بر آن است تو را تسبیح گوید، خدایا ستایش مخصوص توست ستایشى که پیوسته،

اَبَداً، لاَ انْقِطاعَ لَهُ وَلا نَفادَ، وَلَکَ یَنْبَغى وَاِلَیْکَ یَنْتَهى، فِىَّ وَعَلَىَّ

ابدى متّصل و بى پایان است، (حمدى که) شایسته توست و به تو منتهى مى شود، (که اثر آن) در وجود من و بر من

وَ لَدَىَّ وَ مَعى، وَقَبْلى وَبَعْدى وَاَمامِى وَفَوْقى وَتَحْتى، وَ اِذا مِتُّ وَبَقیتُ

و نزد من و همراه من و پیش از من و پس از من و مقابلم و بالاى سرم و زیر پایم و هنگامى که از دنیا رفتم

فَرْداً وَحیداً ثُمَّ فَنیتُ، وَلَکَ الْحَمْدُ اِذا نُشِرْتُ وَبُعِثْتُ یا مَوْلاىَ، اَللّهُمَّ

و تک و تنها باقى ماندم و سپس فانى شدم (و در تمام حالات ظاهر شود) و ستایش مخصوص توست زمانى که دوباره زنده شده و برانگیخته شوم، اى مولاى من،

وَلَکَ الْحَمْدُ وَلَکَ الشُّکْرُ بِجَمیعِ مَحامِدِکَ کُلِّها، عَلى جَمیعِ نَعْمآئِکَ کُلِّها،

و ستایش و سپاس مخصوص توست به جمیع انواع آن بر تمامى نعمتهایت،

حَتّى یَنْتَهِىَ الْحَمْدُ اِلى ما تُحِبُّ رَبَّنا وَتَرْضى، اَللّـهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ عَلى کُلِّ

تا جایى که اى پروردگار من حمد من به خشنودى و رضایت تو منتهى گردد، خدایا ستایش مخصوص توست بر هر

اَکْلَة وَ شَرْبَة، وَبَطْشَة وَقَبْضَة وَبَسْطَة، وَ فى کُلِّ مَوْضِعِ شَعْرَة، اَللّـهُمَّ

خوردن و آشامیدنى و هر حرکت، بستن و گشایشى، و در محلّ روییدن هر مویى، خدایا

لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً خالِداً مَعَ خُلُودِکَ، ولَکَ الْحَمْدُ حَمْداً لا مُنْتَهى لَهُ دُونَ

ستایش مخصوص توست ستایشى که جاودان است به جاودانگیت، و ستایش مخصوص توست ستایشى که نهایتى جز

عِلْمِکَ، وَلَکَ الْحَمْدُ حَمْداً لا اَمَدَ لَهُ دُونَ مَشِیَّتِکَ، وَلَکَ الْحَمْدُ حَمْداً لا

علم تو براى آن نیست، و ستایش مخصوص توست ستایشى که پایانى جز اراده و خواست تو براى آن نیست، و ستایش مخصوص توست ستایشى

اَجْرَ لِقآئِلِهِ اِلاَّ رِضاکَ، وَلَکَ الْحَمْدُ عَلى حِلْمِکَ بَعْدَ عِلْمِکَ، وَلَکَ الْحَمْدُ

که پاداشى جز رضایت تو براى گوینده آن نیست و ستایش مخصوص توست به خاطر بردبارى بعد از آگاهیت، و ستایش مخصوص توست

عَلى عَفْوِکَ بَعْدَ قُدْرَتِکَ، وَلَکَ الْحَمْدُ باعِثَ الْحَمْدِ، وَلَکَ الْحَمْدُ وارِثَ

به خاطر گذشت بعد از تواناییت، و ستایش مخصوص توست که انگیزه هر ستایشى و ستایش مخصوص توست که وارث

الْحَمْدِ، ولَکَ الْحَمْدُ بَدیعَ الْحَمْدِ، وَلَکَ الْحَمْدُ مُنْتَهَى الْحَمْدِ، وَلَکَ الحَمْدُ

ستایشى و ستایش مخصوص توست که ایجاد کننده آنى و ستایش مخصوص توست که نهایت ستایش و ستایش مخصوص توست

مُبتَدِعَ الْحَمْدِ، وَ لَکَ الْحَمْدُ مُشْتَرِىَ الْحَمْدِ، وَلَکَ الْحَمْدُ وَلِىَّ الْحَمْدِ،

که به وجود آورنده آنى، و ستایش مخصوص توست که خریدار ستایشى، و ستایش مخصوص توست که صاحب ستایشى

وَلَکَ الْحَمْدُ قَدیمَ الْحَمْدِ، وَلَکَ الْحَمْدُ صادِقَ الْوَعْدِ، وَفِىَّ الْعَهْدِ، عَزیزَ

و ستایش مخصوص توست که از ازل مورد ستایشى و ستایش مخصوص توست که وعده ات راست، پیمانت پایدار، سپاهت

الجُنْدِ، قآئِمَ الْمَجْدِ،وَلَکَ الْحَمْدُ رَفیعَ الدَّرَجاتِ، مُجیبَ الدَّعَواتِ، مُنزِلَ

بزرگ و بزرگواریت جاودان است، و ستایش مخصوص توست که بلندمرتبه، برآورنده حاجات، فرو فرستنده

الاْیاتِ مِنْ فَوْقِ سَبْعِ سَموات،عَظیمَ الْبَرَکاتِ،مُخْرِجَ النُّورِمِنَ الظُّلُماتِ،

آیات از بالاى هفت آسمان، صاحب رحمت گسترده، خارج کننده نور از تاریکى ها

وَمُخْرِجَ مَنْ فِى الظُّلُماتِ اِلىَ النُّورِ، مُبَدِّلَ السَّیِّئاتِ حَسَنات، وَجاعِلَ

و خارج کننده کسى که در تاریکى است به روشنایى، تبدیل کننده بدى ها به خوبى ها و قرار دهنده

الْحَسَناتِ دَرَجات، اَللّـهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ غافِرَ الذَّنْبِ، وَقابِلَ التَّوْبِ، شَدیدَ

مرتبه براى حسنات هستى، خدایا ستایش مخصوص توست که آمرزنده گناه و پذیرنده توبه و سخت

الْعِقابِ ذَاالطَّوْلِ، لا اِلـهَ اِلاَّ اَنْتَ، اِلَیْکَ الْمَصیرُ، اَللّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ فِى اللَّیْلِ

کیفر دهنده توانا هستى، معبودى جز تو نیست و بازگشت (همه) به سوى توست، خدایا مخصوص توست ستایش در شب

اِذایَغْشى،وَلَکَ الْحَمْدُ فِى النَّهارِاِذاتَجَلّى،وَلَکَ الْحَمْدُ فِى الاْخِرَةِوَالاُْولى،

هنگامى که (جهان را) بپوشاند، و مخصوص توست ستایش در روز هنگامى که (جهان را) روشن سازد،

وَلَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ کُلِّ نَجْم وَمَلَک فِى السَّمآءِ، وَلَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ الثَّرى

و مخصوص توست ستایش آخرین و اوّلین، و مخصوص توست ستایش به تعداد ستارگان و فرشتگان آسمان و مخصوص توست ستایش به مقدار خاک ها

وَالْحَصى وَالنَّوى، وَلَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ ما فى جَوْفِ الأَرْضِ، وَلَکَ الْحَمْدُ

و تعداد دیگ ها و دانه ها، و مخصوص توست ستایش به تعداد آنچه در دل زمین است، و مخصوص توست ستایش

عَدَدَ اَوْزانِ مِیاهِ الْبِحارِ، وَلَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ اَوْراقِ الاَْشْجارِ، وَلَکَ الْحَمْدُ

به اندازه آب دریاها، و مخصوص توست ستایش به تعداد برگ درختان، و مخصوص توست

عَدَدَ ما عَلى وَجْهِ الاَْرْضِ، وَلَکَ اَلْحَمْدُ عَدَدَ ما اَحْصى کِتابُکَ، وَ لَکَ

ستایش به تعداد آنچه که روى زمین است و مخصوص توست ستایش به تعداد آنچه که در کتاب تو شمارش شده و مخصوص توست

الْحَمْدُ عَدَدَ ما اَحاطَ بِهِ عِلْمُکَ، وَلَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ الاِْنْسِ وَالْجِنِّ، وَالْهَوامِّ

ستایش به مقدار آنچه که علم تو به آن احاطه دارد و مخصوص توست ستایش به عدد انس و جنّ و حشرات

وَالطَّیْرِ، وَالْبَهآئِمِ وَالسِّباعِ، حَمْداً کَثیراً طَیِّباً مُبارَکاً فِیهِ، کَما تُحِبُّ رَبَّنا

و پرندگان و چهارپایان و درندگان، ستایشى فراوان، پاکیزه و با برکت همان گونه که تو اى پروردگار ما دوست دارى

وَتَرْضى، وَ کَما یَنْبَغى لِکَرَمِ وَجْهِکَ وَعِزِّ جَلالِکَ.

و خشنود مى شوى و همان گونه که سزاوار ذات بزرگوار و شکوه عظمتت مى باشد

آنگاه ده مرتبه مى گویى:

لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ، وَحْدَهُ لا شَریکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ اللَّطیفُ الْخَبیرُ.

معبودى جز خدا نیست، یگانه اى که شریکى براى او نیست، فرمانروایى و ستایش مخصوص اوست و او مهربان و آگاه است

و ده مرتبه:

لا اِلهَ اِلاَّ اللهُ، وَحْدَهُ لاشَریکَ لَهُ، لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ، یُحْیى

معبودى جز خدا نیست، یگانه اى که شریکى براى او نیست، فرمانروایى و ستایش مخصوص اوست، زنده کرده

وَیُمیتُ، و یُمیتُ وَیُحْیى، وَهُوَ حَىٌّ لا یَمُوتُ، بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَهُوَ عَلى کُلِّ

و مى میراند و میرانده و و زنده مى کند، و او زنده اى است که (هرگز) نمى میرد، نیکى و خوشى بدست اوست و او بر هر

شَىْء قَدیرٌ.

چیز تواناست.

و ده مرتبه:

اَسْتَغْفِرُ اللهَ الَّذِى لا اِلـهَ اِلاَّ هُوَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ وَاَتُوبُ اِلَیْهِ.

آمرزش مى طلبم از خدایى که معبودى جز او که زنده و جاودان است، نیست و به سوى او باز مى گردم.

و ده مرتبه:

یااَللهُ یااَللهُ.

اى خدا اى خدا

و ده مرتبه:

یا رَحْمنُ یا رَحْمنُ.

اى بخشنده، اى بخشنده

و ده مرتبه:

یا رَحیمُ یا رَحیمُ.

اى بخشایشگر، اى بخشایشگر

و ده مرتبه:

یا بَدیعَ السَّمواتِ وَالاَْرْضِ.

اى به وجود آورنده آسمان و زمین

وده مرتبه:

یا ذَاالْجَلالِ وَالاِْکْرامِ.

اى صاحب عظمت و احترام

و ده مرتبه:

یاحَنّانُ یا مَنّانُ.

اى بسیار دلسوز و اى بسیار سخاوتمند

و ده مرتبه:

یا حىُّ یا قَیُّومُ.

اى زنده، اى جاودان

و ده مرتبه:

یا حَىُّ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ.

اى زنده اى که معبودى جز تو نیست.

و ده مرتبه:

یا اَللهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ.

اى خدایى که معبودى جز تو نیست.

و ده مرتبه:

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ.

به نام خداوند بخشنده مهربان

و ده مرتبه:

اَللّـهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد.

خدایا بر محمّد و آل پاکش درود فرست

و ده مرتبه:

اَللّـهُمَّ افْعَلْ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ.

خدایا آنچه را که تو شایسته آنى در مورد من انجام بده

و ده مرتبه:

آمینَ آمینَ.

(دعایم را) اجابت فرما...

و ده مرتبه سوره قُلْ هُوَ اللهُ اَحَدٌ. سپس ده مرتبه مى گویى:

اَللّهُمَّ اصْنَعْ بى ما اَنْتَ اَهْلُهُ، وَلا تَصْنَعْ بى ما اَ نَا اَهْلُهُ، فَاِنَّکَ

خدایا آنچه را که تو شایسته آنى در مورد انجام بده نه آنچه که من شایسته آنم، پس همانا تو

اَهْلُ التَّقْوى وَاَهْلُ الْمَغْفِرَةِ، وَاَنـَا اَهْلُ الذُّنُوبِ وَالْخَطایا، فَارْحَمْنى یا

شایسته پرهیزگارى و آمرزش هستى و من اهل گناه و اشتباهم، پس به من رحم کن اى

مَوْلاىَ وَاَنْتَ اَرْحَمُ الرّاحِمینَ.

مولاى من، که تویى مهربان ترین مهربانان

و نیز ده مرتبه مى گویى:

لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاَّ بِاللهِ، تَوَکَّلْتُ عَلَى الْحَىِّ الَّذى لا یَمُوتُ، وَالْحَمْدُللهِِ الَّذى لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً،

قدرت و نیرویى جز از خدا نیست، خودم را به (خداى) زنده اى که (هرگز) نمى میرد مى سپارم و ستایش مخصوص خدایى است که نه فرزندى براى خود انتخاب کرده

وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَریکٌ فى الْمُلْکِ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِىٌّ مِنَ الذُّلِّ، وَکَبِّرْهُ تَکْبیراً.

و نه شریکى در حکومت دارد و نه به خاطر ضعف و ذلت (حامى و) سرپرستى براى اوست و او را بسیار بزرگ بشمار.

 


1. سبب نام گذارى این دعا به عشرات (عشرات یعنى «دَه ها») این است که در پایان این دعا ذکرهایى آمده که هر کدام ده بار تکرار مى شود.
2. مصباح کفعمى، صفحه 87 .
3. مصباح المتهجّد، صفحه 84 و جمال الاسبوع، صفحه 456 و بحارالانوار، جلد 87، صفحه 74.
4. در مصباح المتهجّد: «و ربّ کلُّ شىء» نیز آمده است.

 

12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma
آبی
سبز تیره
سبز روشن
قهوه ای