هنگامى که خواستى به زیارتشان بروى شایسته است آنچه را در آداب زیارات در ابتداى بخش زیارات نقل شد، بجا آورى; مثل غسل، یا وضو و پوشیدن جامه هاى پاک و استعمال بوى خوش، سپس یکى از این زیارات را مى خوانى:
زیارت اوّل: زیارتى است که مرحوم «ابن قولویه» در «کامل الزیارات»، آن را از یکى از امامان معصوم(علیهم السلام) نقل مى کند; بدین ترتیب:(1)
وقتى به زیارت قبور ائمّه بقیع(علیهم السلام) مشرّف شدى (در صورتى که مانع نشوند) نزدیک آن قبور مقدّس برو و پشت به قبله، قبور مطهّر آن بزرگواران را مقابل خود قرار ده و بگو:
اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ اَئِمَّةَ الْهُدى، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ اَهْلَ البِرِّ وَالتَّقْوى، اَلسَّلامُ
سلام بر شما پیشوایان هدایت سلام بر شما شایستگان پرهیزکارى سلام
عَلَیْکُمْ اَیُّهَا الْحُجَجُ على اَهْلِ الدُّنْیا، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ اَیُّهَا الْقُوّامُ(1) فِى
بر شما اى حجّتها بر اهل دنیا سلام بر شما اى قیام کنندگان به عدل
الْبَرِیَّةِ بِالْقِسْطِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ اَهْلَ الصَّفْوَةِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ آلَ(2) رَسُولِ
در میان مردم سلام بر شما اى شایستگان برگزیدگى سلام بر شما اى آل رسول
اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ اَهْلَ النَّجْوى، اَشْهَدُ اَنَّکُمْ قَدْ بَلَّغْتُمْ وَنَصَحْتُمْ وَصَبَرْتُمْ
خدا سلام بر شما اى اهل راز گواهى دهم که شما بخوبى تبلیغ و خیرخواهى کردید و در مورد خدا
فى ذاتِ اللهِ، وَکُذِّبْتُمْ، وَاُسیئَ اِلَیْکُمْ فَغَفَرْتُمْ، وَاَشْهَدُ اَنَّکُمُ الاَْئِمَّةُ
شکیبایى کردید با این که شما را تکذیب کرده و با شما بد کردند ولى شما آنها را بخشیدید و گواهى دهم که شمایید امامان
الرّاشِدُونَ الْمُهْتَدُونَ، وَاَنَّ طاعَتَکُمْ مَفْرُوضَةٌ، وَاَنَّ قَوْلَکُمُ الصِّدْقُ،
راهبر راه یافته و همانا اطاعت شما واجب است و گفتارتان راست است
وَاَنَّکُمْ دَعَوْتُمْ فَلَمْ تُجابُوا، وَ اَمَرْتُمْ فَلَمْ تُطـاعُوا، وَاَنَّکُمْ دَعائِمُ الدّینِ
و براستى شما مردم را به خدا دعوت کردید ولى اجابت نکردند و دستور دادید ولى اطاعت نکردند و همانا شمایید پایه هاى دین
وَاَرْکانُ الاَْرْضِ، لَمْ تَزالُوا بِعَیْنِ اللهِ، یَنْسَخُکُمْ مِنْ اَصْلابِ کُلِّ مُطَهَّر،
و رکنهاى زمین و همواره در زیر نظر خدا بودید که بر مى داشت شما را از صلبهاى هر شخص پاک
وَیَنْقُلُکُمْ مِنْ اَرْحامِ الْمُطَهَّراتِ، لَمْ تُدَنِّسْکُمُ الْجاهِلِیَّةُ الْجَهْلاءُ، وَلَمْ
و منتقلتان مى ساخت به رحمهاى پاکیزه، آلوده نکرد شما را اوضاع جاهلیت غرق در نادانى
تَشْرَکْ فیکُمْ فِتَنُ الاَْهْوآءِ، طِبْتُمْ وَطابَ مَنْبَتُکُمْ، مَنَّ بِکُمْ عَلَیْنا دَیّانُ
و شرکت نکرد در شما فتنه هاى هوا و هوس پاک بودید و پاک بود ریشه شما منت نهاد بوسیله شما بر ما جزا ده
الدّینِ، فَجَعَلَکُمْ فى بُیُوت اَذِنَ اللهُ اَنْ تُرْفَعَ، وَیُذْکَرَ فیهَا اسْمُهُ، وَجَعَلَ
روز جزا پس نهادتان در خانه هایى که اجازه داد خدا بالا رود و یاد شود در آنها نام او و قرار داد
صَلاتَنا عَلَیْکُمْ رَحْمَةً لَنا، وَکَفّارَةً لِذُنُوبِنا، اِذِ اخْتارَکُمُ اللهُ لَنا، وَ طَیَّبَ
درود فرستادن ما را بر شما رحمتى براى ما و کفاره اى براى گناهانمان چون که خدا شما را براى ما انتخاب فرمود و پاک کرد
خَلْقَنا بِما مَنَّ عَلَیْنا مِنْ وِلایَتِکُمْ، وَکُنّا عِنْدَهُ مُسَمّینَ بِعِلْمِکُمْ، مُعْتَرِفینَ
خلقت ما را بوسیله آنچه منت گذارد بر ما از ولایت شما و ما پیش خدا از نامبردگان به دانش شما و اعتراف کنندگان
بِتَصْدیقِنا اِیّاکُمْ، وَهذا مَقامُ مَنْ اَسْرَفَ وَاَخْطَاَ وَاسْتَکانَ وَاَقَرَّ بِما جَنى،
به تصدیقمان نسبت به شما بودیم و این جایگاه کسى است که زیاده روى و خطا کرده و مستمند شده و به جنایت خود اقرار داشته
وَ رَجى بِمَقامِهِ الْخَلاصَ، وَ اَنْ یَسْتَنْقِذَهُ بِکُمْ مُسْتَنْقِذُ الْهَلْکى مِنَ
و امید دارد بدین جایگاه خلاصى خود را و نجات دهدش خداوند بوسیله شما نجات دادن هلاک شدگان از
الرَّدى، فَکُونُوا لى شُفَعآءَ، فَقَدْ وَفَدْتُ اِلَیْکُمْ اِذْ رَغِبَ عَنْکُمْ اَهْلُ الدُّنْیا،
نابودى پس شما شفیعان من باشید که من به شما وارد شدم در آنگاه که دورى کردند از شما مردم دنیا
وَاتَّخَذُوا آیاتِ اللهِ هُزُواً، وَاسْتَکْبَرُوا عَنْها، یا مَنْ هُوَ قآئِمٌ لا یَسْهُو،
و آیات خدا را مسخره گرفتند و تکبر ورزیدند از آنها اى پابرجایى که سهو ندارد
وَدآئِمٌ لایَلْهُو، وَمُحیطٌ بِکُلِّ شَىْء، لَکَ الْمَنُّ بِما وَفَّقْتَنى، وَعَرَّفْتَنى بِما(4)
و پاینده اى که سرگرم نشود و به هر چیز احاطه دارد تو راست منّت بدانچه مرا بدان موفق داشتى و شناساندى
اَقَمْتَنى عَلَیْهِ اِذْ صَدَّ عَنْهُ عِبادُکَ، وَجَهِلُوا مَعْرِفَتَهُ، وَاسْتَخَفُّوا بِحَقِّهِ،
مرا بدانچه مرا بدان برپا داشتى در صورتى که بندگانت از آن روگرداندند و از شناختنش نادان بودند و حقش را سبک شمردند
وَمالُوا اِلى سِواهُ، فَکانَتِ الْمِنَّةُ مِنْکَ عَلَىَّ مَعَ اَقْوام خَصَصْتَهُمْ بِما
و به غیر آن منحرف شدند پس منت دارى بر من با مردمى که مخصوصشان داشتى بدانچه
خَصَصْتَنى بِهِ،فَلَکَ الْحَمْدُ اِذْ کُنْتُ عِنْدَکَ فى مَقامى هذا مَذْکُوراً مَکْتُوباً،
مرا بدان مخصوص کردى پس تو راست ستایش چون که من در پیش تو در این مقام یاد شده و نام برده شده بودم
فَلا تَحْرِمْنى ما رَجَوْتُ، وَلا تُخَیِّبْنى فیـما دَعَوْتُ، بِحُرْمَةِ مُحَمَّد وَ آلِهِ
پس محرومم مکن از آنچه امیدوارم و نومیدم مساز در آنچه تو را خواندم به حرمت محمّد و آل
الطّاهِرینَ، وَصَلَّى اللهُ عَلى مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد.(5)
پاکیزه اش و درود خدا بر محمّد و آل محمّد.
سپس هر چه را که دوست دارى، براى خودت بخواه.(6)