روز سوم ماه:
فهرست موضوعات
جستجو 

این روز بنا بر نقل شیخ طوسى در «مصباح»، روز ولادت با سعادت حسین بن على(علیهما السلام) است. از «قاسم بن علاء همدانى» وکیل امام حسن عسکرى(علیه السلام) نامه اى رسید که در آن آمده بود: مولاى ما امام حسین(علیه السلام) در روز پنجشنبه، سوم شعبان متولّد شد; لذا آن روز را روزه بگیر و این دعا را بخوان:

اَللّـهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِحَقِّ الْمَوْلُودِ فى هذَا الْیَوْمِ، اَلْمَوْعُودِ بِشَهادَتِهِ قَبْلَ

خدایا از تو خواهم به حق مولود در این روز آن مولودى که به او وعده شهادت داده شده بودپیش از

اْستِهْلالِهِ وَ وِلادَتِهِ، بَکَتْهُ السَّمآءُ وَ مَنْ فیها، وَ الاَْرْضُ وَ مَنْ عَلَیْها، وَ لَمّا

این که بانگش در این دنیا بلند شود و به دنیا آید آسمانها و هر که در آنها است و زمین و هرکه بَر آن است

یَطَأْ لابَتَیْها، قَتیلِ الْعَبْرَةِ، وَ سَیِّدِ الاُْسْرَةِ، اَلْمَمْدُودِ بِالنُّصْرَةِ یَوْمَ الْکَرَّةِ،

برایش گریستند پیش از آن که قدم در این جهان گذارد کشته اشک و آه و آقاى طایفه بشر آن کس که در روز رجعت به یارى مدد شده

اَلْمُعَوَّضِ مِنْ قَتْلِهِ اَنَّ الاَْئِمَّةَ مِنْ نَسْلِهِ، وَ الشِّفآءَ فى تُرْبَتِهِ، و الْفَوْزَ مَعَهُ

و آن که پاداش کشته شدنش این بود که امامان از نسل اویند و درمان درتربت او است و پیروزى در زمان

فى اَوْبَتِهِ، والاَْوصِیآءَ مِنْ عِتْرَتِهِ، بَعْدَ قآئِمِهِمْ وَ غَیْبَتِهِ، حَتّى یُدْرِکُوا

رجعت با او و اوصیا از عترت اوست پس از حضرت قائم و پس از دوران غیبتش تا این که انتقام گیرند

الاَْوْتارَ، وَ یَثْأَرُوا الثّارَ، وَیُرْضُوا الْجَبّارَ، وَیَکُونُوا خَیْرَ اَنْصار، صَلَّى اللهُ

و خونها را باز گیرند و خداى جبار را خشنود سازند و بهترین یاران دین خدا باشند درود خدا بر

عَلَیْهِمْ، مَعَ اخْتِلافِ اللَّیلِ وَالنَّهارِ، اَللّـهُمَّ فَبِحَقِّهِمْ اِلَیْکَ اَتَوَسَّلُ، وَاَسْئَلُ

ایشان در هر زمان که رفت و آمد دارد شب و روزخدایا پس به حق ایشان به سوى تو دست نیاز دراز کنم و از تو خواهم

سُؤالَ مُقْتَرِف مُعْتَرِف، مُسیئ اِلى نَفْسِهِ مِمّا فَرَّطَ فى یَوْمِهِ وَاَمْسِهِ،

خواستن شخص گنه کار اعتراف کننده بدکردار به نفس خویش از کوتاهیهایى که در امروز و دیروزش کرده

یَسْئَلُکَ الْعِصْمَةَ اِلى مَحَلِّ رَمْسِهِ، اَللّـهُمَّ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّد وَ عِتْرَتِهِ،

و اکنون از تو پناه خواهد تا هنگام رفتن در گور خدایا پس درود فرست بر محمّد و عترتش

وَاحْشُرْنا فى زُمْرَتِهِ، وَ بَوِّئْنا مَعَهُ دارَ الْکَرامَةِ، وَ مَحَلَّ الاِْقامَةِ، اَللّـهُمَّ

و ما را در زمره او محشور گردان و جاى ده ما را با او در خانه کرامت (بهشت) و جایگاه ماندن همیشگى خدایا

وَکَما اَکْرَمْتَنا بِمَعْرِفَتِهِ فَاَکْرِمْنا بِزُلْفَتِهِ،وَارْزُقْنا مُرافَقَتَهُ وَسابِقَتَهُ،وَاجْعَلْنا

چنانچه ما را به شناختنش گرامى داشتى هم چنان ما را به نزدیک شدن با او گرامى دار و رفاقت و سابقه داشتن با او را روزى ما گردان و بگردان ما را

مِمَّنْ یُسَلِّمُ لاَِمْرِهِ، وَیُکْثِرُ الصَّلاةَ عَلَیْهِ عِنْدَ ذِکْرِهِ، وَعَلى جَمیعِ اَوْصِیآئِهِ

از کسانى که تسلیم دستور اویند و هنگام بردن نامش بسیار بر او درود فرستند و بر همه اوصیا

وَاَهْلِ اَصْفِیآئِهِ، اَلْمَمْدُودینَ مِنْکَ بِالْعَدَدِ الاِْثْنَىْ عَشَرَ، اَلنُّجُومِ الزُّهَرِ،

و خاندان برگزیده اش که یارى شده اند از جانب تو به عدد دوازده، آن ستارگان درخشان

وَالْحُجَجِ عَلى جَمیعِ الْبَشَرِ، اَللّـهُمَّ وَهَبْ لَنا فى هذَا الْیَوْمِ خَیْرَ مَوْهِبَة،

و حجتهاى تو بر تمامى افراد بشر خدایا و ببخش به ما در این روز بهترین بخششها را

وَ اَنْجِحْ لَنا فیهِ کُلَّ طَلِبَة، کَما وَهَبْتَ الْحُسَیْنَ لِمُحَمَّد جَدِّهِ، وَعاذَ فُطْرُسُ

و برآور براى ما در این روز هر خواهشى را چنانچه حسین را به محمّد جدش بخشیدى و فطرس

بِمَهْدِهِ، فَنَحْنُ عائِذُونَ بِقَبْرِهِ مِنْ بَعْدِهِ، نَشْهَدُ تُرْبَتَهُ، وَننْتَظِرُ اَوْبَتَهُ، آمینَ

به گهواره حسین پناه برد و ما پناهنده به قبر او هستیم پس از شهادت او بالاى تربتش آمده و چشم به راه رجعت او هستیم اجابت کن اى

رَبَّ الْعالَمینَ.(1)

پروردگار جهانیان.

پس از آن، این دعا را که به دعاى امام حسین(علیه السلام) معروف است مى خوانى. این دعا آخرین دعایى است که آن حضرت در روز عاشورا (همان روزى که دشمنانش زیاد بودند) خواند:

اَللّـهُمَّ اَنْتَ مُتَعالِى الْمَکانِ، عَظیمُ الْجَبَرُوتِ، شَدیدُ الْمِحالِ، غَنِىٌّ

خدایا تویى والامکان و بزرگ جبروت و سخت نیرو و بى نیاز

عَنِ الْخَلایِقِ، عَریضُ الْکِبْرِیآءِ، قادِرٌ عَلى ما تَشآءُ، قَریبُ الرَّحْمَةِ،

از خلایق و داراى بزرگى پهناور و تواناى بر هر چه خواهى نزدیک مهر

صادِقُ الْوَعْدِ، سابِغُ النِّعْمَةِ، حَسَنُ الْبَلاءِ، قَریبٌ إذا دُعیتَ، مُحیطٌ بِما

راست وعده فراوان نعمت نیکو آزمایش نزدیک هرگاه خوانده شوى محیط به هر چه

خَلَقْتَ، قابِلُ التَّوْبَةِ لِمَنْ تابَ اِلَیْکَ، قادِرٌ عَلى ما اَرَدْتَ، وَ مُدْرِکٌ ما

آفریده اى توبه پذیر براى آن کس که به سویت توبه کند توانا بر هر چه اراده کنى و بدست آرنده آنچه

طَلَبْتَ، وَ شَکُورٌ اِذا شُکِرْتَ، وَ ذَکُورٌ اِذا ذُکِرْتَ، اَدْعُوکَ مُحْتاجاً،

بجویى و سپاس پذیر هرگاه سپاس شوى و یاد کنى هنگامى که یادت کنند مى خوانمت نیازمندانه

وَاَرْغَبُ اِلَیْکَ فَقیراً، وَ اَفْزَعُ اِلَیْکَ خآئِفاً، وَ اَبْکى اِلَیْکَ مَکْرُوباً، وَاَسْتَعینُ

و توجه کنم بسویت فقیرانه و پناه آرم بسویت خائفانه و گریه کنم به درگاهت از روى غمزدگى و ملولانه کمک جویم

بِکَ ضَعیفاً، وَ اَتوَکَّلُ عَلَیْکَ کافِیاً... .

بوسیله تو ناتوانانه و توکل کنم بر تو کفایت خواهانه.

در ذیل این دعا قسمتى دیده مى شود که جنبه خصوصى دارد، زیرا امام(علیه السلام) عرض مى کند: «خدایا بین ما، و قوم ما به حق داورى کن! آنها به ما نیرنگ زدند (ما را دعوت کردند و اعلام وفادارى نمودند ولى) دست از یارى ما برداشتند و راه مکر و فریب را پیش گرفتند، آماده کشتن ما شدند در حالى که ما عترت پیامبر تو و فرزندان حبیبت محمد بن عبدالله(صلى الله علیه وآله) هستیم همان کسى که او را به نبوّت برگزیدى و امین وحى ساختى» سپس عرضه داشت:

فَاجْعَلْ لَنا مِنْ اَمْرِنا فَرَجاً وَمَخْرَجاً، بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.(2)

پس درکار ما گشایش و فرجى عطا فرما به رحمتت اى مهربانترین مهربانان.

ابن عیّاش گفت: از حسین بن علىّ بزوفرى شنیدم که مى گفت حضرت صادق(علیه السلام) این دعا را در این روز مى خواند و فرمود که این دُعا از دعاهاى روز سوم شعبان است و آن روز ولادت حسین(علیه السلام) است.(3)

 


1. مصباح المتهجّد، صفحه 826 و بحارالانوار، جلد 98، صفحه 347 .
2. مصباح المتهجّد، صفحه 827 و بحارالانوار، جلد 98، صفحه 348.
3. همان مدرک، صفحه 828.

 

12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma
آبی
سبز تیره
سبز روشن
قهوه ای