از امام صادق(علیه السلام) روایت شده است که فرمود: امام على بن الحسین(علیهما السلام) مى فرمود: هرگاه این دعا را بخوانم، باکى ندارم اگر جنّ و انس براى ضرر زدن به من جمع شوند. (کارى نخواهند کرد):
بِسْمِ اللهِ وَبِاللهِ، وَ مِنَ اللهِ وَ اِلَى اللهِ، وَ فى سَبیلِ اللهِ، وَ عَلى مِلَّةِ رَسُولِ اللهِ،
بنام خدا و بذات خدا و از جانب خدا و بسوى خدا و در راه خدا و بر کیش رسول خدا
صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ، اَللّهُمَّ اِلَیْکَ اَسْلَمْتُ نَفْسى، وَ اِلَیْکَ وَجَّهْتُ وَجْهى،
درود خدا بر او و آلش باد خدایا به تو تسلیم کردم خودم را و بسویت توجه دادم رویم را
وَ اِلَیْکَ اَلْجَاْتُ ظَهْرى، وَ اِلَیْکَ فَوَّضْتُ اَمْرى، اَللّهُمَّ احْفَظْنى بِحِفْظِ
و به تو پشت خود را گرم کردم و به تو واگذاردم کارم را خدایا حفظ کن مرا به حفاظت
الاْیمانِ مِنْ بَیْنِ یَدَىَّ، وَ مِنْ خَلْفى وَعَنْ یَمینى وَ عَنْ شِمالى، وَ مِنْ
ایمان از پیش رویم و از پشت سرم و از راست و از چپم و از
فَوْقى وَ مِنْ تَحْتى وَ مِنْ قِبَلى، وَادْفَعْ عَنّى بِحَوْلِکَ وَقُوَّتِکَ، فَاِنَّهُ لا حَوْلَ
بالاى سر و زیر پایم و آنچه در پیش دارم و رفع کن از من به جنبش و نیروى خودت که جنبش
وَلاقُوَّةَ اِلاَّ بِکَ.(1)
و نیرویى نیست جز به تو.