در «بحارالانوار» آمده است: «سیّد بن طاووس» این دعا را براى رفع بیمارى ها نقل کرده و آورده است که ما آن را تجربه کردیم. فرمود: این دعا را در رقعه اى مى نویسى (و با خود همراه مى دارى):
یا مَنِ اسْمُهُ دَوآءٌ،وَذِکْرُهُ شِفآءٌ،یامَنْ یَجْعَلُ الشِّفاءَفیمایَشاءُمِنَ الاَْشْیاءِ،
اى که نامش دوا و ذکرش شفاست اى که بنهد شفا را در هر چیزى که
صَلِّ عَلى مُحَمَّد وَآلِ مَحُمَّد، وَاجْعَلْ شِفائى مِنْ هذَا الدّاءِ فِى اسْمِکَ هذا
خواهد درود فرست بر محمّد و آل محمّد و بنه شفاى مرا از این درد در این نامت
آنگاه ده مرتبه مى نویسى: یااَللهُ و ده مرتبه: یارَبِّ و ده مرتبه: یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.(1)