روایت شده است که رسول گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله) این دعا را براى حفظ فرزندانش حسن و حسین(علیهما السلام) مى خواند:
اُعیذُ کُما بِکَلِماتِ اللهِ التّامّاتِ، وَاَسْمآئِهِ الْحُسْنى کُلِّها عآمَّةً، مِنْ شَرِّ
پناه دهم شما را به کلمات تامه خدا و نام هاى نیکویش به تمامى آنها عموماً از شرّ
السّامَّةِ وَالْهامَّةِ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ عَیْن لامَّة، وَ مِنْ شَرِّ حاسِد اِذا حَسَدَ.
هر گزنده و خزنده و از شرّ هر چشم بد و از شرّ حسود وقتى حسودى کند.
در همان روایت آمده است که حضرت ابراهیم(علیه السلام) نیز همین دعا را براى حفظ فرزندانش، اسماعیل و اسحاق(علیهما السلام)مى خواند.(1)