رسول خدا(صلى الله علیه وآله) مى فرمایند: «کُلُّ مَعروف صَدَقةٌ»(1) هر کار نیکى به هر صورت باشد صدقه و انفاق در راه خدا محسوب مى شود، و هر چه انسان براى حوایج زندگى خود و خانواده خود صرف مى کند صدقه نوشته مى شود، و آنچه را که انسان آبروى خود را با آن حفظ مى کند صدقه محسوب مى گردد.
باز هم رسول خدا(صلى الله علیه وآله) فرموده اند: «إنّ على کُلِّ مُسْلِم فی کُلِّ یَوم صَدَقَةً، قیل: مَنْ یُطِیقُ ذلِکَ! قال(صلى الله علیه وآله): إمَاطَتُکَ الأَذى عن الطّریقِ صَدَقَةٌ، وإرشادُکَ الرَّجُلَ إلى الطّرِیقِ صَدَقَةٌ وعِیَادَتُکَ المَرِیضَ صَدَقَةٌ وأمرُکَ بالمَعْروفِ صَدَقَةٌ نَهْیُکَ عَنِ المُنکَرِ صَدَقَة وَرَدُّکَ السَّلام صَدَقَةٌ; بر هر مسلمانى است که هر روز صدقه بدهد، عرض شد: چه کسى توان این کار را دارد؟ فرمود: برداشتن چیزهاى آسیب رسان از سر راه، صدقه است، نشان دادن راه به دیگرى، صدقه است، عیادت از بیمار صدقه است، امر به معروف، صدقه است، نهى از منکر، صدقه است و جواب سلام را دادن، صدقه است».(2)
و همچنین رسول خدا(صلى الله علیه وآله) فرموده اند: «أمْسِکْ لِسَانَکَ فإنّها صَدَقَةٌ تَصَّدَق بِها عَلى نَفْسِکَ; زبانت را نگهدار، زیرا این کار صدقه اى است که براى خود مى دهى».(3)
و فرموده است: «تَرکُ الشَّرِّ صَدَقَةٌ; خوددارى از بدى صدقه است».(4)
امام صادق(علیه السلام) مى فرمایند: «صَدَقَةٌ یُحِبُّها اللهُ: إصْلاحٌ بَیْنَ النّاسِ إذا تَفَاسَدوا وتَقَارُبٌ بَیْنَهُم إذا تباعَدُوا; صدقه اى که خدا آن را دوست دارد عبارت است از: اصلاح میان مردم، هرگاه رابطه شان تیره شد، و نزدیک کردن آنها به یکدیگر هرگاه از هم دور شدند».(5)