آیا پیامبر از غیب آگاهى نداشت؟
فهرست موضوعات
جستجو 


پاره اى از کسانى که مطالعات محدودى دارند و تنها با توجه سطحى به یک آیه بدون در نظر گرفتن آیات دیگر قرآن و حتى قرائنى که در خود آن آیه وجود دارد داورى مى کنند، آیه بالا را دلیل بر نفى علم غیب به طور مطلق از پیامبران دانسته اند.
در حالى که آیه فوق «علم بالذات و مستقل» را از پیامبر(صلى الله علیه وآله) نفى مى کند همان گونه که مالکیت هر گونه سود و زیان را به طور مستقل از او نفى کرده است، با این که شک نیست هر انسانى مالک سود و زیان هائى درباره خویش و دیگران است.
بنابراین، جمله قبل گواه روشنى است بر این که هدف نفى مالکیت سود و زیان یا نفى علم غیب به طور مطلق نیست، بلکه هدف نفى استقلال مى باشد.
و به تعبیر دیگر، پیامبر(صلى الله علیه وآله) از خودش چیزى نمى داند، بلکه آنچه خدا از غیب و اسرار نهان در اختیارش گذارده است مى داند، همان گونه که در آیات 26 و 27 از سوره «جنّ» مى خوانیم: عالِمُ الْغَیْبِ فَلا یُظْهِرُ عَلى غَیْبِهِ أَحَداً * إِلاّ مَنِ ارْتَضى مِنْ رَسُول:
«خداوند از تمام امور پنهانى آگاه است و هیچ کس را از علم غیب خود آگاه نمى سازد * مگر رسولانى که مورد رضایت او هستند».
اصولاً تکمیل مقام رهبرى، آن هم رهبرى جهانى و همگانى، آن هم در تمام زمینه هاى مادى و معنوى، نیاز به آگاهى بر بسیارى از مسائل دارد که از سایر مردم پوشیده است، نه تنها آگاهى از احکام و قوانین الهى، که آگاهى بر اسرار جهان هستى و ساختمان بشر و قسمتى از حوادث آینده و گذشته، این بخش از علم غیب را خداوند در اختیار فرستادگان و نمایندگانش مى گذارد، و اگر نگذارد رهبرى آنها تکمیل نخواهد شد، اقدامات و سخنان و گفته هاى آنها رنگ زمان و مکان خودشان پیدا خواهد کرد و محدود به شرائط یک عصر و یک محیط مى شود.
اما هنگامى که از این بخش از اسرار غیب آگاه باشند، برنامه ها را آن چنان پیاده مى کنند که براى آیندگان و کسانى که در شرائط و مقتضیات دیگر به وجود خواهند آمد نیز مفید و کافى خواهد بود.(1)
 


* * *


1ـ براى توضیح بیشتر در زمینه «آگاهى از غیب» به جلد بیست و پنجم تفسیر «نمونه»، ذیل آیه 26 سوره «جنّ» مراجعه فرمائید.
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma
آبی
سبز تیره
سبز روشن
قهوه ای