نام روز جنگ «بدر» در این آیه روز جدائى حق از باطل (یَوْمَ الْفُرْقانِ) و روز درگیرى گروه طرفداران کفر با گروه طرفداران ایمان ذکر شده; اشاره به این که:
اوّلاً ـ روز تاریخى «بدر» روزى بود که نشانه هاى حقانیت پیامبر(صلى الله علیه وآله) ظاهر گشت; زیرا قبلاً وعده پیروزى به مسلمانان داده بود، در حالى که ظاهراً هیچ نشانه اى از آن وجود نداشت، و چنان عوامل مختلف غیر منتظره براى پیروزى دست به دست هم داد که نمى شد آن را بر تصادف حمل کرد.
بنابراین، صدق آیاتى که بر این پیامبر(صلى الله علیه وآله) در چنین روزى نازل شده دلیل آن در خودش نهفته است.
ثانیاً ـ درگیرى «بدر» (یَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعانِ) در واقع یک نعمت بزرگ الهى براى مسلمانان بود که گروهى در آغاز از آن پرهیز داشتند، اما همین درگیرى و پیروزى سال ها آنها را جلو برد، اسم و آوازه آنها در پرتو آن در سراسر جزیره عرب پیچید، و همه را به اندیشه در آئین جدید و قدرت حیرت انگیزى که در پرتو آن در جزیره عرب تولد یافته بود وادار نمود.
ضمناً در آن روز که روز وا نفسا براى امت کوچک اسلام بود، مؤمنان راستین اسلام، از مدعیان کاذب شناخته شدند، پس این روز، از هر نظر روز جدائى حق از باطل بود.
* * *
2 ـ در آغاز سوره گفتیم، میان آیه آغاز سوره «انفال» و این آیه تضادى وجود ندارد و لزومى ندارد یکى را ناسخ دیگرى بدانیم; زیرا به مقتضاى آیه آغاز سوره «انفال»، غنائم جنگى نیز متعلق به پیامبر است.
ولى پیامبر چهار پنجم آن را به جنگجویان مى بخشد و یک پنجم آن را براى مصارفى که در آیه تعیین شده نگاه مى دارد (براى توضیح بیشتر به ذیل آیه نخست همین سوره مراجعه کنید).
* * *