1 ـ نخستین موقف حج
فهرست موضوعات
جستجو 


زائران خانه خدا (در حج تمتع) بعد از انجام مراسم عمره، راهى مراسم حج مى شوند و نخستین مرحله همان وقوف در عرفات است که از نیمه روز نهم ذى الحجه تا غروب آفتاب در آنجا توقف مى نمایند، آن گاه از آنجا به سوى «مشعر الحرام» حرکت مى کنند (در آیات فوق به هر دو قسمت اشاره شده است).
در نامگذارى سرزمین «عرفات» به این نام، جهات گوناگونى ذکر کرده اند.
گاه گفته اند: هنگامى که پیک وحى خداوند جبرئیل مناسک حج را در آنجا به ابراهیم(علیه السلام) یاد داد ابراهیم مى فرمود: عَرَفْتُ، عَرَفْتُ: «شناختم ـ شناختم» لذا آنجا را عرفات گفتند.
گاه گفته اند: این داستان براى آدم(علیه السلام) واقع شد.
گاه گفته شده: آدم و حوا در آن سرزمین یکدیگر را پیدا کردند و شناختند.
و گاه گفته شده: زوار خانه خدا در آنجا یکدیگر را مى بینند و مى شناسند و تفسیرهاى دیگر.(1)-(2)
ولى بعید نیست این نامگذارى اشاره به حقیقت دیگرى باشد و آن این که این سرزمین، محیط بسیار آماده اى براى معرفت پروردگار و شناسائى ذات پاک اوست.
و به راستى آن جذبه معنوى و روحانى که انسان به هنگام ورود در عرفات پیدا مى کند، با هیچ بیان و سخنى قابل توصیف نیست ـ باید رفت و مشاهده کرد ـ همه، یک شکل، همه یکنواخت، همه بیابان نشین، همه از هیاهوى شهر و از هیاهوى دنیاى مادى و زرق و برقش فرار کرده، در زیر آن آسمان نیلى گرد آمده اند، ـ در آن هواى آزاد و پاک از آلودگى گناه ـ در آنجا که فرشته وحى بال و پر مى زند، در آنجا که از لابلاى نسیمش صداى زمزمه جبرئیل و آهنگ مردانه ابراهیم خلیل(علیه السلام) و طنین حیات بخش صداى پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) و مجاهدان صدر اسلام شنیده مى شود.
در این سرزمین خاطره انگیز که گویا دریچه اى به جهان ماوراى طبیعت در آن گشوده شده، انسان نه تنها از نشئه عرفان پروردگار سر مست مى شود و لحظه اى با زمزمه تسبیح عمومى خلقت هماهنگ مى گردد، که در درون وجود خود; خودش را هم که عمرى است گم کرده و به دنبالش مى گردد، پیدا مى کند، به حال خویشتن نیز عارف مى گردد و مى داند او آن کس نیست که شب و روز در تلاش معاش حریصانه کوه و صحرا را زیر پا مى گذارد، و هر چه مى یابد عطشش فرو نمى نشیند. مى یابد گوهر دیگرى در درون جان او نهفته است که او در حقیقت همان است.
آرى، این سرزمین را «عرفات» مى نامند، راستى چه اسم جالب و مناسبى!!

* * *


1 ـ «فخر رازى» در اینجا هشت قول در تفسیر معنى «عرفات» ذکر کرده (جلد 5، صفحات 173 و 174)، ذیل آیه مورد بحث.
2 ـ در این که «عرفات» مفرد است یا جمع، در میان مفسران گفتگو بسیار است، بعضى آن را جمع 2«عرفه» مى دانند، و بعضى گفته اند: «عرفه» نام زمان آن اعمال (نهم ذى الحجه) و عرفات نام آن مکان است (روح المعانى، جلد 2، صفحه 87).
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma
آبی
سبز تیره
سبز روشن
قهوه ای