3 ـ رضایت به عمل دیگران
فهرست موضوعات
جستجو 


از جمله فَبَشِّرْهُمْ بِعَذاب أَلِیْم: «آنها را به عذاب شدید بشارت بده»! استفاده مى شود که کافران معاصر پیامبر(صلى الله علیه وآله) نیز مشمول این آیه بوده اند در حالى که مى دانیم آنها قاتل هیچ یک از انبیاء نبوده اند و این به خاطر آن است که هر کس راضى به برنامه و مکتب و اعمال جمعیتى باشد در اعمال نیک و بد آنها سهیم است، و چون این دسته از کفار (مخصوصاً یهود) نسبت به برنامه هاى پیشینیان خود و اعمال خلاف آنها سخت وفادار بودند، مشمول سرنوشت آنها خواهند بود.

* * *

4 ـ کلمه «بشارت» در اصل، به معنى خبرهاى نشاط انگیز است که اثر آن در «بَشَرَه» و صورت انسان آشکار مى گردد، به کار بردن کلمه بشارت در مورد عذاب در این آیه و بعضى دیگر از آیات قرآن در واقع یک نوع تهدید و استهزاء به افکار گنهکاران محسوب مى شود، و این شبیه سخنى است که در میان ما نیز متداول است که اگر کسى کار بدى را انجام داد در مقام تهدید و استهزاء به او مى گوییم: «مزد و پاداش تو را خواهیم داد»!.

* * *

5 ـ در حدیثى از «ابو عبیده جراح» مى خوانیم که مى گوید: از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) پرسیدم: کدامیک از مردم عذابش در روز قیامت از همه شدیدتر است؟
فرمود: «کسى که پیامبرى را به قتل برساند، یا مردى را که امر به معروف و نهى از منکر مى کند، سپس این آیه را تلاوت فرمود: وَ یَقْتُلُونَ النَّبِیِّینَ بِغَیْرِ حَقّ وَ یَقْتُلُونَ الَّذِیْنَ یَأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النّاسِ».
سپس افزود: «اى ابا عبیده! بنى اسرائیل 43 پیامبر را در آغاز روز در یک ساعت کشتند، در این حال 112 نفر از عابدان بنى اسرائیل قیام کردند و قاتلین را امر به معروف و نهى از منکر نمودند، آنها نیز در همان روز کشته شدند، و این همان است که خداوند مى فرماید: فَبَشِّرْهُمْ بِعَذاب أَلِیْم».(1)

* * *


1 ـ «مجمع البیان»، جلد 1 و 2، صفحه 423 (جلد 2، صفحه 262، مؤسسه اعلمى مطبوعات، طبع اول، 1415 هـ ق) ذیل آیات ـ «فتح القدیر» شوکانى، جلد 1، صفحه 328، عالم الکتب، 5 جلدى ـ «درّ المنثور»، جلد 2، صفحه 13، دار المعرفة، طبع اول، 1365 هـ ق ـ «مجمع الزوائد هیثمى»، جلد 7، صفحه 272، دار الکتب العملیة، بیروت، 1408 هـ ق.

 

12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma
آبی
سبز تیره
سبز روشن
قهوه ای