مراحل آفرینش انسان
فهرست موضوعات
جستجو 


حضرت نوح(علیه السلام) در ادامه مى گوید:
«ما لَکُمْ لا تَرْجُونَ لِلّه وَقاراً* وَ قَدْ خَلَقَکُمْ اَطْواراً;(1) چرا شما براى خدا عظمت قایل نیستید؟! در حالى که شما را در مراحل مختلف آفرید (تا از نطفه به صورت انسان کامل رسیدید)».
سوال: بت پرستان و مشرکان چه کارى مى کردند که احترام خداوند حفظ نمى شد؟
پاسخ: همین که یک بت بى شعور ساخته دست خود را خدا مى دانستند و همچون خدا در برابرش سجده مى کردند، خود بزرگترین بى حرمتى به آفریدگار جهان بود. آیا شریک دانستن یک موجود بى جان بى شعور، که قادر بر دفاع از خود نیست، با خداوندى که خالق آسمانها و زمین و سازنده تمام هستى است و همه چیز بر او تکیه دارد، توهین کمى به خداوند است؟
حضرت نوح(علیه السلام) پس از توبیخ قومش و نهى آنها از بت پرستى که نوعى حرمت شکنى قادر متعال است، به نعمتهایى که خداوند بر بشر ارزانى داشته اشاره مى کند.
از جمله به خلقت و آفرینش خود انسان اشاره مى کند و او را وادار به سیر درونى و مطالعه ذات و مراحل مختلف آفرینش خود مى کند، تا شاید ره آورد شناخت نفس، معرفت خداى خویشتن باشد.
آرى، انسان در آغاز خلقتش نطفه بسیار کوچک و کم ارزشى بود که در شکم مادر مراحل گوناگونى را طى کرد و هر روز به شکل و هیئتى درآمد، که هر مرحله آن درس مهمّ خداشناسى است. و لذا، براى تقویت خداشناسى و بالابردن ایمان به خدا و عمیق تر شدن سطح معرفت، مطالعه کتابهاى جنین شناسى بسیار مفید و مؤثّر است.
راستى، چه قدرت قهّارى در تاریکى مطلق رحم مادر، مراحل مختلف خلقت جنین را پیگیرى کرده و چنین نقش زیبایى بر آن قطره آب گندیده متعفّن زده است؟
جنین بعد از طى مراحل مختلف به دنیا مى آید; طفل خردسالى که هیچ قدرتى از خود ندارد، نه مالک نفع خود است و نه قادر بر دفع ضرر خویشتن. امّا خداوند مهربان به دو فرشته به نام پدر و مادر مأموریّت مى دهد که او را پرورش دهند و به بهترین شکل مراقبش باشند، تا بزرگ و پر قدرت شود. همان کودک عاجز و ناتوان به قدرى رشد و نمو مى کند که به جوانى برومند و پر قدرت تبدیل مى شود. جوانى که گاه مغرور جوانى و زیبایى و قدرت خود مى شود.
جوان باید قدر جوانى اش را بداند و به بهترین شکل ممکن از آن استفاده کند، که این جوانى هم پس از مدّتى از دست مى رود و دیگر خبرى از آن شور و حال و نشاط و توان و قدرت و زیبایى نخواهد بود. بنابراین، قبل از آن که جوانى با او خداحافظى کند باید از این نعمت در جهت علم و دانش و اخلاق و تهذیب نفس و قرب الهى بهره بگیرد، که عبادت در جوانى شیوه پیامبران است. به هر حال جوانى هم بهارى است که مانند همه بهارها سپرى مى شود و در پى آن فصل پاییز و زمستان خواهد آمد. آیا انسان باور مى کند که جوان دیروز، پیرمرد ناتوانى شده که همچون طفلى خردسال حتّى قدرت حفظ آب دهانش را ندارد، بلکه گاه قادر بر کنترل و حفظ بول و مدفوع خود نیست و همچون دوران طفولیّتش باید او را با ابزار خاصّى ببندند، تا نجاست به سایر جاها سرایت نکند؟
متأسّفانه این واقعیّت تلخى است که باید آن را پذیرفت و از آن عبرت گرفت. انسانى که در ابتداى تولّدش ضعیف و ناتوان، و در پایان عمرش نیز چنین است و از ابتداى خلقت تا هنگام مرگ همواره مورد لطف و عنایت پروردگارش بوده، آیا سزاوار است به خداوندش پشت کند؟


(1). سوره نوح، آیات 13 و 14.
 
 


 

12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma
آبی
سبز تیره
سبز روشن
قهوه ای