حضرت على(علیه السلام) مى فرمایند: «صَدْرُ الْعَاقِلِ صُنْدُوقُ سِرِّهِ، وَالْبَشاشَةُ حِبالَةُ المَوَدَّةِ، وَالاِحْتِمالُ قَبْرُ الْعیب ها; سینه شخص عاقل صندوق اسرار اوست، و خوشرویى، دام محبّت است، و تحمّل ناراحتى ها، قبر عیب ها است».(1)
بعضى ها تصوّر مى کنند که برنامه هاى دینى و اسلامى فقط به درد آخرت انسان مى خورد، در حالى که برنامه هاى دینى براى زندگى دنیا هم ضرورت دارد، یعنى زندگى دنیایى بدون دین و عقیده به خدا و مسأله تقوا امکان پذیر نیست، و زندگى سالم باید تحت تعلیمات انبیا(علیهم السلام) باشد. شاهدش همین حدیث امام(علیه السلام) است. امام على(علیه السلام) در این حدیث سه دستور مى دهد که براى دنیا و آخرت ما مفید است: