در طول زندگى، طوفان هائى مىوزد، و امواج خروشانى پدیدار مى گردد.
مؤمنان با استفاده از نیروى ایمان و توکل، و نقشه هاى صحیح، گاه جنگ و گریز، و گاه حمله هاى پى درپى، آنها را از سر مى گذرانند و پیروز مى شوند، اما منافق یکدنده و لجوج مى ایستد تا مى شکند، در حدیثى (از پیغمبر گرامى اسلام) آمده: مَثَلُ الْمُؤْمِنِ کَمَثَلِ الزَّرْعِ لاتَزالُ الرِّیْحُ تَمِیْلُهُ، وَ لایَزالُ الْمُؤْمِنُ یُصِیْبُهُ الْبَلاءُ، وَ مَثَلُ الْمُنافِقُ کَمَثَلِ شَجَرَةِ الْاُرُزِ لاتَهْتَزُّ حَتّى تُسْتَحْصَدُ:
«مؤمن همچون ساقه هاى زراعت است، بادها او را مى خواباند اما بعداً به پا مى خیزد و پیوسته حوادث سخت و بلاها را تحمل کرده از سر مى گذراند، اما منافق همانند درخت صنوبر است نرمشى از خود نشان نمى دهد و مى ایستد تا از ریشه کنده شود»!(1)
* * *