در حدیثى از پیغمبر گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله) آمده است: ما مِنْ مُولُود یُولَدُ إِلاّ فِى شَبْابِیْکِ رَأْسِهِ مَکْتُوبٌ خَمْسُ آیات مِنْ سُورَةِ التَّغابُنِ:
«هیچ نوزادى متولد نمى شود مگر این که در مشبک هاى سرش پنج آیه از سوره تغابن نوشته شده»!(1)
ممکن است منظور همین پنج آیه آخر سوره باشد که در مورد اموال و اولاد سخن مى گوید، و نوشته شدن این پنج آیه در شبکه هاى سر، اشاره به حتمى بودن این مسأله است، یعنى محتواى این آیات درباره همه فرزندان آدم، بدون استثناء صادق است.
تعبیر به «شَبابِیک» جمع «شُبّاک» بر وزن (خفاش) به معنى (مشبّک) ممکن است اشاره به استخوان هاى سر باشد، که قطعات آن درهم فرورفته و یا اشاره به شبکه هاى مغزى است، و در هر حال، دلیل بر وجود این روحیات در انسان ها است.
* * *
خداوندا! ما را در این آزمون بزرگ به اموال، اولاد، و همسر، یارى فرما!
پروردگارا! ما را از بخل و حرص و شح نفس دور دار که هر کس را از آن دور دارى اهل نجات و رستگارى است!
بارالها! در روز قیامت روزى که غبن و زیان بندگان گنهکار ظاهر مى شود ما را در کنف لطفت از این «تغابن» بر کنار فرما!
آمِیْنَ یا رَبَّ العالَمِیْنَ
پایان سوره تغابن(2)
* * *