19أَ وَ لَمْ یَرَوْا إِلَى الطَّیْرِ فَوْقَهُمْ صافّات وَ یَقْبِضْنَ ما یُمْسِکُهُنَّ إِلاَّ الرَّحْمنُ إِنَّهُ بِکُلِّ شَیْء بَصِیرٌ
20أَمَّنْ هذَا الَّذِی هُوَ جُنْدٌ لَکُمْ یَنْصُرُکُمْ مِنْ دُونِ الرَّحْمنِ إِنِ الْکافِرُونَ إِلاّ فِی غُرُور
21أَمَّنْ هذَا الَّذِی یَرْزُقُکُمْ إِنْ أَمْسَکَ رِزْقَهُ بَلْ لَجُّوا فِی عُتُوّ وَ نُفُور
ترجمه:
19 ـ آیا به پرندگانى که بالاى سرشان است، و گاه بال هاى خود را گسترده و گاه جمع مى کنند، نگاه نکردند؟! جز خداوند رحمان کسى آنها را بر فراز آسمان نگه نمى دارد، چرا که او به هر چیز بیناست.
20 ـ آیا این کسى که لشکر شماست مى تواند شما را در برابر خداوند یارى دهد؟! ولى کافران تنها گرفتار فریبند!
21 ـ یا کیست آن کسى که شما را روزى مى دهد، اگر (خدا) روزیش را باز دارد؟! ولى آنها در سرکشى و فرار از حقیقت لجاجت مىورزند.