این سوره، در «مکّه» نازل شده و داراى 4 آیه است
محتواى سوره قریش
این سوره، در حقیقت مکمل سوره «فیل» محسوب مى شود و آیات آن دلیل روشنى بر این مطلب است.
محتواى این سوره، بیان نعمت خداوند بر «قریش» و الطاف و محبت هاى او نسبت به آنهاست، تا حسّ شکرگزارى آنها تحریک شود و به عبادت پروردگار این بیت عظیم، که تمام شرف و افتخارشان از آن است، قیام کنند.
همان گونه که در آغاز سوره «و الضحى» گفتیم، آن سوره و سوره «أ لم نشرح» در حقیقت یک سوره محسوب مى شود، همچنین سوره «فیل» و سوره «قریش»; چرا که اگر درست در محتواى آن دو دقت کنیم، پیوند مطالب آنها به قدرى است که، مى تواند دلیل بر وحدت آن دو بوده باشد.
به همین دلیل، براى خواندن یک سوره کامل در هر رکعت از نماز، اگر کسى سوره هاى فوق را انتخاب کند، باید هر دو را با هم بخواند.
براى توضیح بیشتر در این زمینه به کتب فقهى (کتاب صلاة بحث قرائت) مراجعه شود.(1)
فضیلت تلاوت این سوره
در فضیلت تلاوت این سوره، همین بس که در حدیثى از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله)نقل شده که فرمود: مَنْ قَرَأَها أُعْطِیَ مِنَ الأَجْرِ عَشْرَ حَسَنات، بِعَدَدِ مَنْ طافَ بِالْکَعْبَةِ، وَ اعْتَکَفَ بِها: «کسى که آن را بخواند، به تعداد هر یک از کسانى که گرد خانه کعبه طواف کرده، یا در آنجا معتکف شده، ده حسنه به او مى دهد».(1)
مسلماً، چنین فضیلتى از آن کسانى است که در پیشگاه خداوند، پروردگار کعبه، سر تعظیم فرود آورده، او را عبادت کنند، احترام این خانه را پاسدارى کرده و پیامش را با گوش جان بشنوند و به کار بندند.