«عزت نفس» در بیان امام علي(ع)

امام علي(علیه السلام) در نهج البلاغه درباره «عزت نفس» چه فرموده است؟

ایشان می فرماید: «اگر بتوانى كه ميان خود و خداوند، صاحب نعمتى واسطه نباشد چنين كن؛ زيرا تو [به هر حال] قسمت خود را دريافت مى كنى و سهمت را مي گيري و مقدار كمى كه از سوى خداوند به تو برسد با ارزش تر است از مقدار زيادى كه از سوى مخلوقش برسد، هرچند همه نعمت ها [حتى آنچه از سوى مخلوق رسد] از ناحيه خداست، هنگام مواجهه با سختى هاى زمان و كمبودهاى دوران، از كسانى كمك بخواه كه داراى ريشه هاى ثابت خانوادگى و شاخه هاى پربارند و اهل رحمت و ايثار و شفقت هستند؛ چرا كه آنها در قضاء حوائج سريع تر و در دفع مشكلات مؤثرترند».

«توحید افعالی» از زبان امام علي(ع)

امام علي(علیه السلام) در نامه 31 نهج البلاغه درباره «توحید افعالی» چه فرموده است؟

امام علي(ع) درباره «توحید افعالی» می فرماید: «مالكِ مرگ، همان مالكِ حيات است و آفريننده، همان كسى است كه مى ميراند». بر این اساس در جهان يك مبدأ وجود دارد و آن مبدأ خير است و در خلقت خداوند شرّى وجود ندارد، برخلاف دوگانه پرستان که جهان را دارای دو مبدأ خير و شرّ و يزدان و اهريمن می دانند.

منظور از توحيد افعالي

منظور از توحيد افعالي چيست؟

توحيد افعالى در يك تفسير ساده و روشن، اين است كه سراسر جهان فعل خدا است؛ و تمام كارها، حركت ها، تأثير و تأثّرها به ذات پاك او منتهى مى شود؛ و در حقيقت: «لا مُؤَثِّرَ فى الْوُجُوْدِ اِلاّ اللهُ»؛ (هيچ موجودى تأثير مستقل ندارد جز خداوند). یعنی هر موجودى هر اثرى دارد از ناحيه خداوند است. يا به تعبير ديگر همان گونه كه موجودات در اصل وجود وابسته به ذات او هستند؛ در تأثير و فعل خود نيز چنين اند. ضمن اینکه این تأثیرات و خواست الهی از طریق اسباب و علل جاری می شود.

منافات معجزه با توحید افعالی !

معجزه کار خداست یا پیامبران؟ اگر این کار از پیامبران صادر می شود چگونه با توحيد افعالي قابل جمع است؟

معجزه هم كار خدا است، زيرا با استمداد از نيروى پروردگار و اذن او انجام مى‏ گردد و هم كار پيامبران است، چرا که به وسيله آنها انجام مى‏ شود. اینکه معجزه کار پیامبران باشد با توحيد افعالى خداوند منافاتی ندارد؛ چرا که همه این معجزات به اذن و اراده خدا بوده است و پیامبران استقلالی از خودشان نداشته اند.

ملازمه بین عقیده به «توحید افعالی» و «جبر گرایی»!

«توحید افعالی» یعنی اینکه همه افعال، حرکات و فعّالیّت ها به خدا بر می گردد؛ آیا این تعریف از توحید افعالی مستلزم «جبر گرایی» نیست؟!

توحید افعالی یعنی اینکه اسباب، امکان، قدرت و اثر فعل از خداست؛ نه اینکه خدا به جای ما بنشیند و فعل را انجام دهد! همان خدایی که به ما «امکان و قدرت» انجام یک عمل را داده است، قدرت اراده، تشخیص و انتخاب را هم داده است؛ یعنی ما ضمن اینکه بر انجام هر نوع عملی قدرت یافته ایم، تحقق آن بواسطه نعمت «اراده» و تعیین نوع آن بواسطه نعمت «اختیار» نیز به دست خود ماست.

منظور از فاعلیت خداوند؟ ملازمه فاعلیت خداوند با جسمانیت!

منظور از فاعلیّت خداوند چیست؟ آیا خداوند نیز در انجام هر فعلی محتاج به عمل فیزیکی و ابزار است و باید حرکتی انجام دهد؟! آیا لازمه فعل و عمل او تغییر و جسمانیت در ذات خدا نیست؟!

فاعلیت خداوند به معنی «آفرینش و تدبیر اشیاء» است. فعل یا عمل خدا فقط با اراده الهی محقق می شود و در ذات الهی حرکتی پدیدار نمی شود. وقتی خلق و تدبیر با اراده صورت می گیرد به ابزار نیازی نیست.

منظور از «ربّ النّوع»

منظور از «ربّ النوع» چیست؟

با مطالعه تاریخ ادیان گذشته می بینیم منحرفان از خط توحید، رب النوع هایی برای این جهان قائل بودند و گمان می کردند که هر یک از انواع موجودات نیاز به رب النوع مستقفلی دارد که نوع آن را تربیت و رهبری کند، گویا برای تربیت این انواع، خدا را کافی نمی دانستند. پرستش بتها و ارباب قرار دادن أحبار و رهبان در یهود هم از همین تفکر نشأت گرفته و قرآن شدیدا آنرا نکوهش کرده است.

معنى توحید افعالى

توحید افعالى به چه معنى است؟

توحید افعالى، یعنى هر وجودى، و هر فعلى در عالم، به ذات پاک خدا بر مى گردد. مسبب الاسباب او است. حتى افعالى که از ما سر مى زند، به یک معنى از او است و به ذات خداوند برمی گردد؛ چرا که خدا قدرت و اختیار انجام آنها را به ما داده، بنابراین، در عین حال که ما فاعل افعال خود هستیم، و در مقابل آن مسؤولیم، از منظری دیگر، فاعل خداوند است؛ زیرا هر آنچه داریم به او باز مى گردد و «لامؤثِّرَ فِى الْوُجُودِ إلاّ الله».

ثمره توحید افعالى

ثمره عقیده به توحید افعالى چیست؟

ثمره اعتقاد به توحید افعالی این است که انسان تنها متکی به الله خواهد بود و قدرت و عظمت را تنها مربوط به او مى داند، و غیر او در نظرش فانى، زوال پذیر، و فاقد قدرت مى باشد. این تفکر و اعتقاد، انسان را تنها به خدا پیوند مى دهد، حتى اگر به دنبال عالم اسباب مى رود نیز به فرمان اوست یعنى در لابه لاى اسباب، قدرت خدا را که «مسبّب الاسباب»،  است مشاهده مى کند. در واقع این عقیده، روح انسان را وسیع و افق فکر او را بالا مى برد که به بى نهایت و ابدیت مى پیوند و از محیط هاى محدود آزاد و رها مى سازد.

نقش اراده الهی، در کسب روزی

چرا انسان ها به همه خواسته هایى که به دنبال آن مى روند، نمى رسند؟

در پشت پرده عالم اسباب، دست نیرومند دیگرى است که آن را طبق برنامه حساب شده اى اداره مى کند. درست است که انسان باید در زندگى تلاش و کوشش کند زیرا سعی و جهاد کلید حل بسیارى از مشکلات است؛ اما نباید مسبب الاسباب را فراموش کنیم. لذا ناکام‍یها، هشدارى براى همه است، تا در عالم اسباب گم نشوند و تنها بر نیروى شخصى خود تکیه نکنند.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

الإمامُ عليٌّ(عليه السلام)

نَهى ]رَسُول الله(صلى الله عليه وآله)[ أن يُسْتَعمَلَ أجيرٌ حتّى يُعلمَ ما اُجرتُهُ

پيامبر خدا(صلى الله عليه وآله) نهى فرمود از اين که کارگرى، پيش از تعيين مزدش به کار گرفته شود

ميزان الحکمه، جلد 1، ص 40