«عصمت» افتخاري براي پيامبران(ع)

مصونيت از گناه و خطا چگونه مي تواند براي پيامبران مايه افتخار باشد؟

بعضي ها از «عصمت» چنين برداشت كرده اند كه اين نيروى مرموزِ خدادادى، انسان را در برابر هر نوع گناه و خطا مصونيت مي بخشد. اگر اين باشد، اين كه مايه افتخار نيست؛ چون خدا به هر كس اين نيرو را بدهد، چنين حالى پيدا مي كند. پس ترك گناه براى پيامبران فصيلتى نيست، آنها به اراده خدا در برابر گناه بيمه شده اند و ديگر مزد و ثوابى ندارند! زيرا آنها نمى توانند گناه كنند تا ترك گناه براى آنها افتخارى باشد. در جواب بايد گفت: ايراد كنندگانِ اين شبهه، مصونيت پيامبران از گناه و خطا را «مصونيت غيرِ ارادى و غيرِ اختيارى» پنداشته اند؛ در حالي آن مصونيت، يك حالت كاملا ارادى و اختيارى است.

«عصمت انبياء» از ديدگاه مذاهب اسلامی؟

مذاهب اسلامی درباره «عصمت انبياء» چه نظراتی دارند؟

عصمت يك نيروى درونى است كه دارنده آن را از هر گونه گناه و خطا باز مى دارد. به اين ترتيب، عصمت بر دو نوع است: 1. مصونيت از گناه. 2. مصونيت از خطا و اشتباه. در ميان پيروان اديان، در مورد لزوم عصمت پيامبران، اختلاف نظرهاى غير قابل انكارى وجود دارد. تنها گروهى كه معتقد به لزوم عصمت پيامبران ـ از نظر نوع، كيفيت، زمان، عمدى، سهوى، صغيره و يا كبيره ـ است، شيعه اماميّه مى باشد.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال ابي عبدالله (عليه السلام)

لا يَزَالُ الدِّينُ قَائِماً مَا قَامَتِ الْکَعْبَةُ.

تا زمانى که کعبه استوار و پابرجاست، دين نيز پايدار خواهد بود.

کافى: 4/271/4