حضرت على 16 مطلب

اثبات توحید از طریق «هماهنگی دعوت انبیاء»

چگونه می توان از طریق «هماهنگی دعوت انبیاء» توحید را اثبات کرد؟

اگر چند واجب الوجود در عالم بودند هر کدام باید منبع فیض باشند؛ چرا که عدم فیض براى وجود کامل نقص است، و حکیم بودن او ایجاب مى کند، همگان را مشمول فیض خود قرار دهد. این فیض دو شاخه دارد: فیض تکوینى (در عالم خلقت) و فیض تشریعى (در عالم هدایت). بنابراین، اگر خدایان متعددى وجود داشت، باید فرستادگانى از نزد همه آنها بیایند، و فیض تشریعى آنها را به همگان برسانند. امّا اگر می بینیم همه رسولان الهی از خدای یگانه خبر می دهند روشن می شود که غیر از او معبودی وجود ندارد.
ضمن اینکه اگر دو یا چند اراده و فیض در عالم حاکم بود، هر یک اقتضائاتى داشت و امر و نهی متفاوتی می کرد و هر کدام اثر دیگرى را خنثى مى ‏کرد، درنتیجه جهان به تباهی مى ‏گرائید؛ لذا چنین فرضی نه تنها محقق نشده بلکه محال است.

شهادت علی بن موسی الرضا(ع) توسط مأمون، دروغ یا واقعیت؟

با توجّه به اینکه خود مأمون امام رضا(ع) را به ولی عهدی انتخاب و ایشان را تکریم می کرد و از درگذشت ایشان بسیار ناراحت شد، آیا او می تواند امام رضا(ع) را کشته باشد؟!

تقريبا تمام علمای شيعه و عده بسیاری از علمای اهل سنت عقیده دارند که آن امام مسموم و شهید شده اند. مورخین و دانشمندانی از اهل سنت وجود دارند که منكر «مرگ طبيعى» امام(ع) بوده و يا لااقل «مسموميت» وى را قولى مرجوح دانسته اند. بعضی از علمای اهل سنّت با پذیرش اصل این موضوع، به دلایلی آن را منتسب به «مأمون» نمی دانند. نویسندگان دیگری نیز از اهل سنت وجود دارند که با پذیرش اینکه حضرت رضا(ع) به مرگ طبیعی از دنیا رحلت نکرده اند و با تصریح به این نکته که این پیشامد در زمان خلافت مأمون اتفاق افتاده، با «شک و تردید» این خلیفه عباسی را قاتل امام معرفی می کنند. بیانات دیگری نیز در منابع حدیثی و تاریخی اهل سنّت وجود دارد که «به صراحت» به «مسمومیت» امام رضا(ع) توسط «مأمون» اشاره می کنند.
از آن گذشته اختلافات داخلی بنی عباس و شورش آنها در بغداد علیه مأمون، انگیزه کافی را به مأمون برای چنین کاری می داده است. مأمون در حالی حضرت رضا(ع) را مسموم کرد که از خراسان به طرف بغداد می رفت و مرتب اوضاع بغداد را به او گزارش می دادند. به او گزارش دادند که بغداد قيام کرده، او ديد که حضرت رضا(ع) را نمی تواند عزل کند و اگر با اين وضع آشفته بخواهد وارد بغداد شود بسيار مشکل است. برای اينکه زمينه رفتن به آنجا را فراهم کند و به بنی عباس بگويد کار تمام شد، حضرت را مسموم کرد.

شبهه مشترک لفظى بودن «ولىّ» در حدیث ولایت

چرا با اینکه لفظ «ولىّ» از الفاظ مشترک است، اما در حديث ولايت حمل بر «اولى به تصرف» مي شود؟

اولا: متبادر از لفظ«ولىّ» همان معناى اولى به تصرف و امامت و سرپرستى است. ثانیاً: در این حدیث، پیامبر(ص) ولایت بعد از خودش را منحصر بر حضرت على(ع) کرده و مى دانیم که ولایت به معناى محبت و نصرت منحصر به یک شخص خاص نیست و براى همه مؤمنان ثابت است. ثالثاً: با در نظر گرفتن شأن صدور این روایت پى مى بریم این حدیث مربوط به معناى سرپرستى و اولى به تصرف بودن اوست.

شخصيت حضرت فاطمه(س) در کلام علامه محمدبن طلحه شافعي

محمدبن طلحه شافعي درباره شخصيت حضرت فاطمه (سلام الله عليها) چه مي گويد؟

محمد بن طلحه شافعى گويد: پیشوایان پاکی غير از پيوند نسبى با پیامبر(ص)، مزيتی از طريق حضرت فاطمه(ع) دارند، و به واسطه آن حضرت، خداوند شرافتى برتر را براي آنان مقدر ساخته است. خداوند در آیه مباهله می فرماید: «ما فرزندان خود را دعوت كنيم، شما هم فرزندان خود را ما زنان خويش را دعوت نماييم، شما هم زنان خود را ما از نفوس خود دعوت كنيم، شما هم از نفوس خود». خداوند او را بين پیامبر(ص) و حضرت على(ع) قرار داده و از پيش رو و پشت سر اطرافش را گرفته تا بدين وسيله مقام و رتبه او را بازگو نماید.

همسران پيامبر(ص) مصداق آيه «تطهير» نیستند

به چه دلیل همسران پيامبر(صلی الله علیه و اله) مشمول آيه «تطهير» نمی شوند؟

با اینکه آيه «تطهير» در ميان آيات مربوط به همسران پيامبر(ص) است ولی لحن جداگانه اى دارد و نشان مى دهد هدف ديگرى را دنبال مى كند؛ آيات قبل و بعد، با ضميرهاى جمع مؤنت آمده ولي آيه تطهير با ضمائر جمع مذكر آمده است. ضمن اینکه روايات متعددى از علماى بزرگ اهل تسنن و شيعه نقل شده که تاكيد دارند مخاطب در اين آيه، پيامبر اسلام(ص)، على، فاطمه، حسن و حسين(ع) مى باشند.

اسوه بودن حضرت زهرا(س) برای امام زمان(عج)؟!

الگو بودن حضرت زهرا(علیها السلام) برای حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه) به چه معناست؟

سه احتمال در معنای الگو بودن حضرت زهرا(س) برای حضرت مهدی(عج) داده شده است: 1. امام زمان(عج) مانند مادرش حضرت زهرا(س) با هيچ حاكم ظالمى بيعت نمي كند. 2. امام مهدي(عج) مانند مادرش براى باز گرداندن خلافت از اسباب غير عادى استفاده نمي كند. 3. حضرت مهدي(عج) مانند مادرش از دلسوزى و دعا و راهنمايى براى شيعيان چيزى فرو گذار نمي كند.

شأن نزول آیات (55 ـ 56) سوره «مائده»

شأن نزول آیات (55 ـ 56) سوره «مائده» چه می باشد؟

ابوذرمی گوید پیامبر(ص) فرمود:على(ع) پیشواى نیکان و کشنده کافران است... سپس ادامه داد: روزى سائلى وارد مسجد شد و از مردم تقاضاى کمک کرد، على(ع) که در حال رکوع بود انگشترى خود را به سائل داد. پیامبر(ص) که شاهد این قضیه بود فرمود: خدایا از خاندانم على(ع) را وزیر من گردان تا به وسیله او پشتم قوى و محکم گردد. هنوز دعاى پیامبر(ص) پایان نیافته بود که آیه نازل شد.

شأن نزول آیه «اکمال دین»

شأن نزول آیه «الیوم اکملت لکم دینکم...» چه می باشد؟

شیعیان اجماع دارند که این آیه در غدیر خم و پس از نصب حضرت على(ع) از سوى پیامبر(ص) به عنوان خلیفه مسلمین نازل شد و این مطلب را به نقل از ائمه اهل بیت(ع) روایت مى کنند و لذا امامت را جزء اصول دین مى نامند. بسیارى از علماى اهل سنت نیز نزول این آیه را در غدیر خم پس از نصب حضرت على(ع) پذیرفته اند، مانند: ابن عساکر، ابن مغازلی، خطیب بغدادی و حسکانی حنفی.

دلالت آیه اکمال دین بر ولایت و خلافت حضرت على(ع)

آیا آیه اکمال دین دلالت بر ولایت و خلافت حضرت على(علیه السلام) دارد؟

در روایات فراوانى که از طرق معروف اهل تسنن و شیعه نقل شده، صریحاً این مطلب آمده است که: آیه اکمال دین(آیه 3 سوره مائده) در روز غدیر خم و به دنبال ابلاغ ولایت حضرت على(ع) نازل گردید.
«حافظ ابو نعیم اصفهانى» در کتاب «ما نزل من القرآن فى عَلى(ع)» از «ابو سعید خدرى» صحابى معروف، نقل کرده که: پیامبر(ص) در غدیر خم، على(ع) را به عنوان ولایت، به مردم معرّفى کرد و مردم متفرّق نشده بودند تا این که آیه «اَلْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ...» نازل شد.
 

 قرآن و سبق ایمان حضرت على(ع)

آیا مى توان از قرآن کریم سابق بودن ایمان حضرت على(علیه السلام) را استفاده نمود؟

طلحه گفت: من صاحب خانه کعبه ام و کلید آن به دست من است. عباس گفت: من صاحب سقایه و آب دادن و مأمور بر آن هستم. على(ع) فرمود: نمى دانم چه مى گویید! من قبل از مردم به طرف قبله نماز خواندم، و من صاحب جهادم. آن گاه خدا این آیه را نازل کرد؛ «أَجَعَلْتُمْ سِقایَةَ الْحاجِّ وَعِمارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ کَمَنْ آمَنَ بِاللهِ وَالْیَوْمِ الآْخِرِ». بسیارى از حافظان حدیث و علما، جریان این مفاخره و نزول آیه درباره آن حضرت را نقل کرده و شعرا آن را به نظم در آورده اند.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

رسول الله(صلى الله عليه وآله)

إنَّ اللهَ عَزّوجلّ غافِرُ کلِّ ذنب، إلاّ رَجُلٌ اغتصَبَ أجِيراً أجرَهُ أو مَهْرَ امرأة

خداوند بزرگ هر گناهى را مى آمرزد مگر مردى را که مزد مزدبَرى يا کابين زنى را نپردازد

ميزان الحکمه، جلد 1، ص 38