35ـ دلايل معاد روشن است

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
اعتقاد ما
36ـ معاد جسمانى بخش چهارم / قیامت و زندگی پس از مرگ / 34ـ بدون معاد زندگی نامفهوم است

ما معتقدیم: دلايل معاد بسيار روشن است چرا كه اولاً: زندگى اين جهان نشان مى ‏دهد كه نمى‏ تواند هدف نهايى آفرينش انسان باشد كه چند روزى بيايد، در ميان انبوه مشكلات زندگى كند و بعد همه چيز پايان گيرد و در عالم نيستى فرو رود: «افحسبتم انما خلقناكم عبثا و انكم الينا لا ترجعون؛ آيا گمان كرديد شما را بيهوده آفريده‏ ايم و به سوى ما باز نمى‏ گرديد!» (1)
اشاره به اين كه اگر معادى در كار نبود حيات دنيا عبث و بيهوده به نظر مى‏رسيد.
ثانياً: عدل الهى ايجاب مى‏ كند كه نيكوكاران و بد كاران كه غالباً در اين جهان در يك صف قرار مى‏ گيرند و گاه بد كاران جلوترند، از هم جدا شوند و هر كدام به سزاى اعمالشان برسند: «ام حسب الذين اجترحوا السيئات ان نجعلهم كالذين آمنوا و عملوا الصالحات سواء محياهم و مماتهم ساء ما يحكمون؛ آيا آنها كه مرتكب گناهان شدند گمان كردند كه ما آنها را همچون كسانى قرار مى‏ دهيم كه ايمان آورده ‏اند و عمل صالح انجام داده ‏اند؟ كه حيات و مرگشان يكسان باشد؟ چه بد داورى مى ‏كنند!» (2)
ثالثاً: رحمت ‏بى پايان الهى ايجاب مى‏ كند كه فيض و نعمت او با مرگ از انسان قطع نشود و تكامل افراد مستعد و شايسته همچنان ادامه يابد: «كتب على نفسه الرحمة ليجمعنكم الى يوم القيمة لا ريب فيه؛ خدا رحمت را بر خود فرض كرده و همه شما را در روز رستاخيز كه شكى در آن نيست جمع خواهد كرد». (3)
قرآن به كسانى كه در مساله معاد ترديد داشتند مى‏ گويد: چگونه ممكن است در قدرت خدا براى زنده كردن مردگان شك و ترديد كنيد، در حالى كه خلقت نخستين شما نيز از اوست، همان كسى كه در آغاز شما را از خاك آفريد باز هم به زندگى ديگر بر مى‏ گرداند: «افعيينا بالخلق الاول بل هم فى لبس من خلق جديد؛ آيا ما از آفرينش نخستين عاجز مانديم (كه قادر بر آفرينش رستاخيز نباشيم) ولى آنها (با اين دلايل روشن) باز در آفرينش مجدد ترديد دارند! » (4)
«و ضرب لنا مثلا و نسى خلقه قال من يحى العظام و هى رميم * قل يحييها الذى انشاها اول مرة و هو بكل خلق عليم؛ او براى ما مثالى زد، ولى آفرينش خود را فراموش كرد و گفت: چه كسى اين استخوانهاى پوسيده را زنده مى‏ كند؟! بگو همان كسى كه او را در آغاز آفريد، و او نسبت ‏به هر مخلوقى آگاه است‏». (5)
اضافه بر اين مگر آفرينش انسان در برابر آفرينش آسمانها و زمين مساله مهمى است! كسى كه قادر است اين جهان پهناور را با آن همه شگفتيهايش بيافريند، توانايى بر زنده كردن مردگان را پس از مرگ دارد: «او لم يروا ان الله الذى خلق السموات و الارض و لم يعى بخلقهن بقادر على ان يحى الموتى بلى انه على كل شى‏ء قدير؛ آيا آنها نمى ‏دانند خداوندى كه آسمانها و زمين را آفريد و از آفرينش آنها ناتوان نشد قادر است مردگان را زنده كند؟ آرى او بر هر چيز تواناست‏». (6)
1-سوره مؤمنون، آيه 115.
2-سوره جاثيه، آيه 21.
3-سوره انعام، آيه 12.
4-سوره ق، آيه 15.
5-سوره يس، آيات 78 و 79.
6-سوره احقاف، آيه 33. 
36ـ معاد جسمانى بخش چهارم / قیامت و زندگی پس از مرگ / 34ـ بدون معاد زندگی نامفهوم است
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma