77ـ دو كتاب بزرگ

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
اعتقاد ما
78ـ نقش شيعه در علوم اسلامى 76ـ ميراث اهل بيت (عليهم السلام)

از منابع مهمى كه جزء ميراثهاى مهم شيعه محسوب مى ‏شود، نهج البلاغه است كه مرحوم شريف رضى حدود يك هزار سال قبل از كلمات على (ع) در سه بخش خطبه‏ ها، نامه‏ ها و كلمات قصار تنظيم كرده است، و به قدرى محتواى آن بالا و الفاظ زيباست كه هر كس پيرو هر مكتب و آيينى باشد اين كتاب را مطالعه كند، تحت تاثير محتواى عالى آن قرار مى‏ گيرد، و اى كاش نه تنها مسلمانان كه غير مسلمانان نيز با آن آشنا مى ‏شدند، تا به معارف بلند اسلام در توحيد و مبدا و معاد و مسائل سياسى و اخلاقى و اجتماعى آشنا شوند.
يكى ديگر از اين ميراثهاى بزرگ، كتاب صحيفه سجاديه است كه مجموعه اى است از بهترين و فصيحترين و زيباترين دعاها، با محتواى بسيار بلند و بالا و عميق كه در واقع كار همان خطبه ‏هاى نهج البلاغه را از طريق ديگرى مى‏ كند و جمله به جمله آن درس تازه ‏اى به انسان مى ‏آموزد، و به راستى طرز نيايش و مناجات با خداوند را به هر انسانى مى‏ آموزد، و روح و جان آدمى را نور و صفا مى ‏بخشد.
اين مجموعه چنان كه از نامش پيداست از دعاهاى چهارمين پيشواى مكتب شيعه، امام على بن الحسين بن على بن ابي طالب، مشهور به ‏«سجاد» (ع) است و ما هر وقت‏ بخواهيم روح دعا و نيايش و توجه بيشتر به درگاه خداوند و عشق به ذات پاكش در ما پيدا شود به سراغ اين دعاها مى‏ رويم و همچون گياهان نورس كه از ابر پر بركت ‏بهارى سيراب مى ‏شوند از آن سيراب مى‏ گرديم.
بيشترين احاديث ‏شيعه كه بالغ بر دهها هزار حديث مى ‏شود از پنجمين و ششمين امام، يعنى محمد بن على الباقر، و جعفر بن محمد الصادق- عليهما السلام -نقل شده، و قسمت مهمى نيز از هشتمين امام، على بن موسى الرضا (ع) است، و اين به خاطر آن است كه اين سه بزرگوار در شرايطى از زمان و مكان بودند كه فشار دشمنان و حكام بنى اميه و بنى عباس بر آنها كمتر بود، به همين دليل توانستند احاديث زيادى كه از رسول خدا (ص) به وسيله پدران و اجدادشان به آنها رسيده بود، در تمام ابواب معارف و احكام فقه اسلام از خود به يادگار بگذارند و اين كه مذهب شيعه را مذهب جعفرى مى ‏گويند به خاطر همين است كه بيشترين روايات آنها از امام ششم جعفر بن محمد الصادق (ع) نقل شده است كه در دورانى مى ‏زيسته كه بنى اميه رو به ضعف مى‏ رفتند و بنى عباس نيز قدرت كافى براى فشار بر مردم پيدا نكرده بودند، و در كتب ما معروف است كه آن حضرت چهار هزار شاگرد در حديث و معارف و فقه تربيت كرد.
ابو حنيفه امام و پيشواى معروف حنفيه در سخن كوتاهى در توصيف امام جعفر بن محمد الصادق (ع) مى‏ گويد: «ما رايت افقه من جعفر بن محمد؛ من فقيه ‏تر از جعفر بن محمد (ع) نديدم!» (1)
مالك بن انس پيشواى ديگر فقه اهل سنت در يكى از سخنان خود چنين مى‏ گويد: «من مدتى نزد جعفر بن محمد (ع) رفت و آمد داشتم، او را همواره در يكى از سه حالت ديدم، يا نماز مى‏ خواند يا روزه مى‏ گرفت، يا مشغول تلاوت قرآن بود، و به اعتقاد من مردى با فضيلت‏ تر از جعفر بن محمد الصادق از نظر علم و عبادت كسى نديده و نشنيده است!» (2) و چون بنا بر نهايت اختصار و فشردگى مطالب است، از سخنان ساير علماى اسلام درباره امامان اهل بيت- عليهم السلام -چشم پوشى مى‏ كنيم.
1-تذكرة الحفاظ ذهبى، جلد 1، صفحه 166.
2-تهذيب التهذيب، جلد 2، صفحه 104 (مطابق نقل اسد حيدر در كتاب الامام الصادق، جلد 1، صفحه 53) .
78ـ نقش شيعه در علوم اسلامى 76ـ ميراث اهل بيت (عليهم السلام)
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma