شاخص هايى كه اقتصاددانان براى توسعه بيان كرده اند، عبارتند از: رشد درآمد سرانه،
درآمد ملّى بالا، توزيع نسبتاً عادلانه ثروت، بخش مهم و فعّال صنعتى، رفاه اجتماعى
و ارائه خدمات، آموزش مناسب و پيشرفته، اشتغال، حمل و نقل مناسب، امنيت فردى و
اجتماعى، بهداشت، تغذيه كافى، برنامه هاى حمايتى، توليد انبوه، صادرات متنوع و
فراوان، اميد به زندگى در سطح بالا، بازار فعّال، فرهنگ اقتصادى و كار، و روحيه
مشاركت در مردم.(1) و برخى ديگر از امور.
افزون بر آن، به اعتقاد ما توجه به معنويت و اخلاق جامعه و ملاحظه پارامترهاى آن،
از شاخص هاى مهم توسعه است كه بدون آن، ابعاد ديگر توسعه ناقص و ابتر است.
در اين نوشتار شاخص هاى عمده توسعه را كه اسلام به آنها نظر دارد تحت عناوين ذيل
بحث مى شود:
(1) . ر.ك: پديده شناسى فقر و توسعه، ج 1، ص 51-52 ; ارزش ها وتوسعه، ص 34; توسعه اقتصادى، گذشته و حال، نوشته ريچارد تى. گيل، ترجمه محمود نبى زاده; كاربرد شاخص هاى اجتماعى ـ اقتصادى، جمعى از نويسندگان، ترجمه دكتر هرمز شهدادى.