ب. حرص و آز

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
دائرة المعارف فقه مقارن ج 2
ج. پرستش ثروتالف. رذيله بخل

اين صفت تا آنجا در انباشته كردن اموال تأثير دارد كه در سخنى از اميرمؤمنان(عليه السلام) تنها عامل ثروت اندوزى شمرده شده است، آن حضرت مى فرمايد: «لايجمع المال الاّ الحرص».(1)
حرص، انسان حريص را آرام نمى گذارد و پيوسته به جمع اموال وا مى دارد. از پيامبر گرامى اسلام(صلى الله عليه وآله)روايت شده است كه اگر به آدم حريص بيابانى مملوّ از ثروت بدهند به دنبال بيابان دوم و سوم است: «لو كان لابن آدم واد من مال لابتغى إليه ثانياً ولو كان له واديان لابتغى لهما ثالثاً».(2)
هميشه گفته اند: انسان حريص هرگز سيرى نمى شناسد به همين دليل دائماً براى جمع كردن و اندوختن ثروت تلاش مى كند و حتّى خود نيز از آن بهره نمى گيرد. اميرمؤمنان على(عليه السلام) در سخن پرمعناى ديگرى مى فرمايد: «الحريص فقير ولو ملك الدنيا بحذافيرها; آدم حريص فقير است، هر چند تمام دنيا را مالك شود».(3)
در كلام پيش گفته امام رضا(عليه السلام) «حِرص غالب» (حرص افراطى و بيش از حدّ معمولى كه سراسر وجود انسان را در سيطره خويش قرار داده) يكى ديگر از عوامل ثروت اندوزى شمرده شده است: «لايجتمع المال إلاّ بخصال خمس... وحرص غالب».(4)
در حديثى از پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) تعبير عجيبى از اين رذيله اخلاقى ديده مى شود; آن حضرت آسيب آن را به دين انسان، به گرگ گرسنه اى تشبيه كرده كه در گله گوسفندان رها شود.
در اين حديث مى خوانيم: «ما ذئبان جائعان أرسلا في غنم بأفسد لها من حرص المرء على المال والشرفِ لدينه; دو گرگ گرسنه كه در يك گله گوسفند رها شوند فسادشان بيشتر از فساد حرص انسان به مال و مقام نسبت به دينش نيست».(5)

(1) . غررالحكم، ح 8310 .
(2) . كنز العمال، ج 3، ص 459، ح 7432; سنن ترمذى، ج 5، ص370 .
(3) . غررالحكم، ح 6630 .
(4) . نورالثقلين، ج 5، ص 668; عيون الاخبار، ج 1، باب 28، ح 13.
(5) . كنز العمال، ج 3، ص 460، ح 7436 ; مسند احمد، ج 3، ص456 .
ج. پرستش ثروتالف. رذيله بخل
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma