گفتار حكيمانه 432

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

صفحه کاربران ویژه - خروج
مرتب سازی بر اساس
 
پیام امام امیرالمومنین(ع) جلد 15
شرح و تفسير: دوازده صفت اولياءاللهشرح و تفسير: طالبان دنيا و طالبان آخرت
گفتار حكيمانه 432
إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ هُمُ الَّذِينَ نَظَرُوا إِلَى بَاطِنِ الدُّنْيَا إِذَا نَظَرَ النَّاسُ إِلَى ظَاهِرِهَا،وَ اشْتَغَلُوا بِآجِلِهَا إِذَا اشْتَغَلَ النَّاسُ بِعَاجِلِهَا، فَأَمَاتُوا مِنْهَا مَا خَشُوا أَنْ يُمِيتَهُمْ، وَ تَرَكُوا مِنْهَا مَا عَلِمُوا أَنَّهُ سَيَتْرُكُهُمْ، وَ رَأَوُا اسْتِكْثَارَ غَيْرِهِمْ مِنْهَا اسْتِقْلَالًا، وَ دَرَكَهُمْ لَهَا فَوْتاً، أَعْدَاءُ مَا سَالَمَ النَّاسُ، وَ سَلْمُ مَا عَادَى النَّاسُ! بِهِمْ عُلِمَ الْكِتَابُ وَ بِهِ عَلِمُوا، وَ بِهِمْ قَامَ الْكِتَابُ وَ بِهِ قَامُوا، لَايَرَوْنَ مَرْجُوّاً فَوْقَ مَا يَرْجُونَ، وَ لَامَخُوفاً فَوْقَ مَا يَخَافُونَ.
امام(عليه السلام) فرمود:
اولياء الله (دوستان واقعى خدا) كسانى هستند كه به باطن دنيا مى نگرند آنگاه كه مردم (دنياپرست) به ظاهر آن نگاه مى كنند، آن ها به آينده آن مشغول اند در حالى كه دنياپرستان به امروز آن سرگرم اند، و امورى را كه بيم دارند سرانجام قاتلشان خواهد شد از ميان مى برند، آنچه را كه مى دانند سرانجام آن ها را ترك مى گويد، رها مى سازند، و آنچه را ديگران از دنيا بسيار مى شمارند اولياء الله كم مى شمرند و رسيدن به آن را از دست دادن آن محسوب مى كنند، آنان با آنچه دنياپرستان با آن در صلح اند دشمن اند و با آنچه دنياپرستان با آن دشمن اند در صلح اند، كتاب خدا (قرآن مجيد) به‏ وسيله آن‏ ها فهميده مى ‏شود و آن ‏ها نيز به ‏وسيله قرآن حقايق را درك مى ‏كنند، قرآن به ‏وسيله آن‏ ها برپاست همان‏ گونه كه آن ‏ها به‏ وسيله قرآن برپا هستند، برتر از آنچه به آن اميد دارند و دل بسته ‏اند اميدوار كننده‏ اى‏ نمى بينند و برتر از آنچه از آن مى ترسند مايه ترس سراغ ندارند.[1]
------------------------------------------
[1]. سند گفتار حكيمانه:
مرحوم خطيب در مصادر مى گويد: اين گفتار حكيمانه را ابو نعيم اصفهانى (از علماى اهل سنت) در كتاب حلية الاولياء از حضرت مسيح(عليه السلام) نقل كرده و اگر اين نسبت صحيح باشد مفهومش اين است كه ابو نعيم آن را به عربى ترجمه نموده زيرا زبان عيسى(عليه السلام) عربى نبود. سپس اضافه مى كند كه مرحوم مفيد (قبل از سيد رضى) آن را در كتاب مجالس از اميرمؤمنان على(عليه السلام)نقل كرده است. (مصادر نهج البلاغه،
شرح و تفسير: دوازده صفت اولياءاللهشرح و تفسير: طالبان دنيا و طالبان آخرت
12
13
14
15
16
17
18
19
20
Lotus
Mitra
Nazanin
Titr
Tahoma